هم‌زمان با برگزاري همايش دستاوردهاي كاوش‌هاي تنگه‌ي بلاغي، تعدادي انجمن غيردولتي توقف ساخت سد سيوند و آب‌گيري نكردن آن‌را خواستند

پايگاه اطلاع‌رساني براي نجات يادمان‌هاي باستاني در بيانه‌اي توقف ساخت سد سيوند و آب‌گيري نكردن آن‌را خواست.

به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، در اين بيانيه آمده است: «آگاهيد كه قرار است، با موافقت رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، آب‌گيري سد سيوند كه در شمال شهر شيراز و درون تنگه‌ي بلاغي ـ ميان دو دشت مرغاب (پاسارگاد) و مرودشت ـ ‏‏مراحل پاياني ساخت خود را مي‌گذراند، آغاز ‌شود.

همان‌طور كه مي‌دانيد، تنگه‌ي بلاغي يكي از كم‌مانندترين موزه‌هاي طبيعي و زنده‌ي ايران است كه روند زندگى در آن، در يك درازاى شگفت‌انگيز 10هزارساله قطع نشده است. به عبارتي ديگر، در آن از همه‌ي دوره‌هاي پيش از تاريخي و تاريخي اسنادي را مي‌توان به‌دست آورد كه نه‌تنها خود آن اسناد از اهميت به‌سزايي در بررسي و شناخت تاريخ و فرهنگ ما برخوردارند (كه آب‌گيري آن سد همه‌ي اين آثار را به زير غبار فراموشي و شايد نابودي مي‌تواند ببرد)، بلكه خود تنگه يكي از ارزشمندترين سندهاي تاريخ ايران است. همچنين رطوبت برخاسته از درياچه‌ي پشت سد در درازمدت بر زيست‌بوم منطقه تاثير مي‌گذارد و با پديد آوردن و رشد گياهان مخرب روي سازه‌هاي دشت پاسارگاد، بويژه آرامگاه كوروش، اثرات ويران‌گري بر اين يادمان‌هاي گران‌قدر خواهد داشت.

از اين‌رو مي‌خواهيم، اين سد آب‌گيري نشود؛ چراكه نه‌تنها به گفته‌ي گروهي از كارشناسان ـ كه تحت تاثير فضاي سياسي و غيرعلمي تحميل‌شده قرار نگرفته‌اند ـ مطالعات جامع و دقيق كارشناسي هنوز به‌پايان نرسيده، بلكه نتايج آنچه تاكنون انجام شده، دقيقا بر فاجعه‌بار بودن آب‌گيري اين سد مهر تاييد زده است؛ خدشه‌دار شدن ثبت جهاني پاسارگاد، تخريب سازه‌هاي باستاني براثر بالا آمدن ميزان آب‌هاي زيرزميني، از ميان رفتن گذرگاه تاريخي عشاير و مراتع آن‌ها، محو وضعيت توپوگرافي منطقه‌ي بلاغي، احتمال وقوع زمين‌لرزه پس از آب‌گيري و آسيب‌هاي زيست‌محيطي ناشي از آن، همچون نابودي حداقل هشت‌هزار اصله درخت 500 ساله و هزاران هكتار مرتع و زمين مرغوب كشاورزي و خاك و همچنين گنجينه‌ي ژنتيکي غني تنگه، و مهم‌تر از همه، تشويش افكار عمومي و از دست رفتن اعتماد، آسيب‌هايي‌اند كه از آب‌گيري سد سيوند حاصل مي‌شوند.

سرمايه‌ي ملي هزينه‌شده براي ساخت اين سد ـ كه متاسفانه بيشتر آن در يك‌سال اخير و هم‌زمان با اوج گرفتن اعتراض‌ها به ساخت آن هزينه شده است ـ قابل قياس با سرمايه‌ي انساني و اثر رواني ناگواري نيست كه بر ايرانيان دوست‌دار ميراث فرهنگي اين مرز و بوم خواهد داشت، اثري كه شايد بر روند وقايع آتي ايران تاثيرگذار باشد».

در ادامه‌ي اين مطلب اضافه شده است: «نمي‌دانيم كه از روند پرشتاب ويران‌سازي آثار تاريخي اين سرزمين ـ در كنار هجمه‌هاي وسيع به خود تاريخ و دستاوردهاي معنوي نياكان خردمندمان ـ تا چه ميزان آگاه هستيد، ولي قطعا نيك آگاهيد كه شناخت بهتر تاريخ و فرهنگ ديرينه‌سال‌مان ـ كه يادمان‌هايي چون آن‌چه در دشت پاسارگاد هست، نمادهاي آن‌ها به‌شمار مي‌روند ـ در ايستادگي امروز ما دربرابر فرهنگ‌هاي ديگر نقشي به‌سزا دارد.

شوربختانه هر روز بر بلنداي سيل بنيان‌كن تخريب ميراث فرهنگي ـ چه غارت غيرقانوني آن و چه تخريب قانوني آن در لفافه‌ي عمران ـ افزوده مي‌شود. آب‌گيري و راه‌اندازي اين سد كه ـ درست يا غلط ـ به نماد مبارزه با بخشي از تاريخ ايران تبديل شده است، نقطه‌ي اوج چنين حركتي است و اين درحالي است که سرزمين ما تنها سرزميني است که هرچند پرفراز و نشيب‌ترين تاريخ را در جهان داشته است، هنوز با ريشه‌ي فرهنگي و انسان‌ساز خود در ارتباط بوده و دچار گسست تاريخي نشده است. نگران داوري تاريخ باشيد. باز تاكيد مي‌كنيم، خواهان توقف ساخت سد سيوند و عدم آب‌گيري آن هستيم».

در پايان اين بيانه اسامي تعدادي سازمان مردم‌نهاد به اين ترتيب آمده است: كانون گسترش فرهنگ ايران بزرگ (اصفهان)، موسسه‌ي مهرآيين (رامهرمز)، انجمن افراز (تهران)، جمعيت سپندارمدان (تهران)، كانون پرستوهاي آزاد (تهران)، موسسه‌ي توفا (شوشتر)، كانون جوانان پارس (شيراز)، انجمن فرپاد (شيراز)، انجمن كهن‌دژ (همدان)، انجمن اهورامنش (مرودشت)، كانون آريا (دانشگاه علوم پزشكي تهران)، كانون ايران‌شناسي پاسارگاد (دانشگاه تهران)، انجمن علمي باستان‌شناسي (دانشگاه تهران)، انجمن يادگار نياكان ما (تهران)، انجمن پژواك نو (تهران)، جمعيت حاميان زمين (تهران)، كانون خورشيد (تهران)، خانه‌ي باد و باران (همدان)، جمعيت طبيعت‌ياران (اصفهان)، انجمن مثنوي‌پژوهان (اصفهان)، انجمن وحدت جوانان ايران‌زمين (اصفهان)، كانون پارس‌فرهنگ (اليگودرز)، جمعيت طلايه‌داران انديشه‌هاي نو (فريمان)، موسسه‌ي زيست‌محيطي سبزانديشان (اراك)، انجمن شهداد (اراك)، كانون عرشيان (اراك)، جمعيت آريايي‌ها (مرودشت)، كانون بارگاه مهر (اصفهان)، كانون ايران‌شناسي دانشگاه علم‌ و صنعت (تهران)، انجمن دوست‌داران ميراث فرهنگي تاريشا (ايذه)، جمعيت جوانان عصر سبز (يزد)، جمعيت يادگار يزد (يزد)، انجمن دوست‌داران ميراث فرهنگي افراز (تهران)، انجمن طلايه‌داران فرهنگ (اصفهان)، انجمن دوست‌داران ميراث فرهنگي تيران و كرون (اصفهان)، انجمن دوست‌داران‌ ميراث ‌فرهنگي شوش، انجمن انديشه‌ي جوان (اصفهان)، موسسه‌ي نويدآوران طراوت (اصفهان)، كانون آينده‌نگري ايران (اهواز)، موسسه‌ي علمي ـ فرهنگي آينده‌نگري (اهواز)، انجمن حمايت از حيوانات (اصفهان)، جمعيت گردشگران آرياووش (اصفهان)، كانون توتم انديشه (اصفهان)، انجمن دوست‌داران ميراث فرهنگي امرداد (اصفهان)، انجمن اسپارترا (اصفهان)، كانون ايران‌شناسي و گردشگري آريانا (اصفهان)، خانه‌ي فرآوران ايران (تهران).

~.~.~.~.~

انجمني با عنوان «کميته‌ي بين‌المللي نجات پاسارگاد» نامه‌اي را خطاب به باستان‌شناسان شرکت‌کننده در همايش آخرين دستاوردهاي كاوش‌هاي باستان‌شناسي تنگه‌ي بلاغي منتشر كرد.

به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، در اين نامه آمده است: «اکنون به‌نظر مي‌رسد که قرار است با برگزاري اين همايش پايان کار شما در اين راه دوساله نيز اعلام شود و به احتمال قريب به يقين برنامه آن است که سازمان ميراث فرهنگي با دريافت موافقت‌نامه‌اي به امضاي شما شرکت‌کنندگان در عمليات موسوم به نجات‌بخشي، فرمان به آب بستن و غرق کردن تنگه‌ي بلاغي را صادر کند.

در ادامه‌ي آن افزوده شده است: «ما مي‌دانيم آن‌چه به‌عنوان عمليات نجات‌بخشي از آن نام برده مي‌شود، چيزي بيش از جمع‌آوري اطلاعات نيست؛ اطلاعاتي که يقينا با رنج و کار شبانه‌روزي شما به‌دست آمده‌اند؛ اما باز هم شما خوب مي‌دانيد که اين اطلاعات، جانشين آنچه از دست مي‌روند، نمي‌توانند شوند و در عين حال، دربرگيرنده‌ي يک‌صدم از آنچه در آن منطقه وجود دارد نيز نيستند. به اين ترتيب، با شروع آب‌گيري، چيزي از آن‌چه در آن منطقه وجود دارند، براي ملت ايران باقي نخواهد ماند».

در پايان اين نامه اضافه شده است: «نابودي تنگه‌ي بلاغي و دشت پاسارگاد، حتا اگر خوش‌بينانه فکر کنيم که به آرامگاه کوروش بزرگ لطمه‌اي وارد نمي‌شود، لطمه‌ي کمي براي تاريخ و فرهنگ ما نيست. آيا وجود سدي که اکثر کارشناسان معتقدند که حتا براي کشاورزان منطقه هيج سودي ندارد و محيط زيست منطقه را هم نابود خواهد کرد، آن‌قدر ارزش دارد که بخش مهمي از آثار و گنجينه‌هاي باستاني ما و کل بشريت در راه آن نابود شوند؟

آنچه حداقل هزاران‌هزار انسان شريف که به گنجينه‌هاي فرهنگي و بشري علاقه‌مند هستند، از شما انتظار دارند آن است که براي نجات اين منطقه، برکنار از هرگونه حسابگري‌هاي رايج و از طريق توضيح دقيق و صريح به مسؤولان امر، از آنها بخواهيد تا از اين نيت هولناک منصرف شوند».

انتهاي پيام

  • شنبه/ ۳۰ دی ۱۳۸۵ / ۱۶:۱۷
  • دسته‌بندی: فرهنگ2
  • کد خبر: 8510-15658
  • خبرنگار :