ساختمان موزه‌ي آبگينه به خودي خود مي‌تواند براي علاقه‌مندان بسيار ديدني باشد. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگ"بچه‌هاي دوره 30 راهنمايان ايرانگردي " به نشاني http://tourleaders.blogfa.com نوشته است: اين ساختمان متعلق به قوام‌السلطنه‌، وزير احمد شاه قاجار، بوده است‌. اين ساختمان در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده است‌. تالار يك و دو در طبقه اول و تالارهاي ديگر در طبقه فوقاني قرار دارد. در تالار شماره دو (بلور)، قديمي‌ترين شيشه‌ها و لوله‌هاي شيشه‌اي و سفال‌ها قرار گرفته است‌. طراح ويترين‌هاي موزه مهندس اتريشي به نام هانس هولاين است‌. تزيينات بنا شامل منبت‌كاري چهارچوب درها و پله‌ها است و آجر كاري نماي آن كه در 50 نوع‌ است‌. در ادامه مي‌خوانيد: گچ‌بري موزه شامل دو دوره است‌: دوران قوام‌، و سبك غربي در زمان سفارت مصر و آينه‌كاري‌هاي طبقه دوم، كه مربوط به دوره‌ي قاجار است‌. موزه‌ي آبگينه در واقع موزه‌ي تخصصي شيشه و سفال است‌. قديمي‌ترين شيشه‌ها و لوله‌هاي شيشه‌اي به نام سيلندر شيشه است كه از معبد چغازنبيل كشف شده است و مربوط به هزاره دوم قبل از ميلاد است‌. شيشه‌ها و سفال‌هاي طبقه اول نيز مربوط به دوره‌هاي پيش از تاريخ است، كه قديمي‌ترين سفال دست‌ساز از دوران اشكاني‌، هزاره‌هاي اول به دست آمده است‌. تالار صدف به علت شباهت شكل آن به صدف نيمه باز به اين نام خوانده مي‌شود و شامل انواع سفال‌هاي قرن سوم و چهارم شهر نيشابور است‌. تالار چهار (زرين‌) كه به دليل ظروف زرين‌فام، كه از دوران سلجوقي به جا مانده، چنين نامي گرفته است‌ شامل ظروفي است كه دور تا دور با خط نسخ و نستعليق تزيين شده‌است‌. همچنين چهره‌هاي مغولي روي اين ظروف خود نمايي مي‌كنند، كه با توجه به شهر محل پيدايش‌، نقوش آن‌ها فرق مي‌كند. تالار پنج (لاجورد) به دليل لعاب‌هاي يك رنگ فيروزه به اين نام خوانده مي‌شود و از قرن هفتم و هشتم (دوره ايلخاني‌) به جا مانده است‌. در اين وبلاگ آمده است: با نزديك شدن به دوران صفويه‌ اشياء مصرفي‌تر مي‌شود. تزيينات اين بخش شامل گلاب پاش و صراحي است‌. همچنين ميزي كه از دوران قاجار به جا مانده، با لعاب هفت رنگ و مزين به نقش چهره‌هاي شخصيت‌هاي شاهنامه است، كه نام هر شخص بالاي چهره نوشته شده است‌... . انتهاي پيام