معاون فرهنگي وزير علوم، گفت: 27 آذر يك مناسبت و انتخاب آن يك تصادف نيست، كه خرده گفتماني از كلان گفتمان انقلاب اسلامي است. اين گفتمان مراحل تكميل خود را تا رسيدن به قله انقلاب اسلامي به گونهاي سير ميكند و پس از آن نيز به گونهاي ديگر.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دكتر خرمشاد در نخستين جشنواره سراسري وحدت حوزه و دانشگاه كه در گيلان برگزار شد، اظهار داشت: اسلام قابليت تبديل شدن به يك دين فردي و از سوي ديگر قابليت معرفي شدن به عنوان ديني اجتماعي و كاملا سياسي را نيز دارد.
وي، مشكل منافقان را اين دانست كه نظريه انقلاب را از ماركسيستها گرفتهاند و لذا اين امر برايشان زمينه نفاق شده است.
معاون فرهنگي وزير علوم، اسلام را به عنوان قالب براي تحليل پديدههاي موجود دانست و تاكيد كرد: بحث وحدت حوزه و دانشگاه بايد به استراتژي از مجموعه ابر استراتژيهاي اسلام سياسي تبديل شود؛ در نتيجه نميتوان و نبايد پديده وحدت حوزه و دانشگاه را به يك مناسبت صرف و ساده فرو كاست، معناي اين واقعيت را بايد در معناي گفتمان سياسي اسلام جست. اين كلان گفتمان شامل: استقلال، آزادي، عدالت و معنويت است كه چهار كالاي گمشده ايرانيان در طول 150 سال اخير بودند و همه اينها در راستاي رشد و تعالي ايران قرار دارند.
خرمشاد، ادامه داد: نگاه به وحدت حوزه و دانشگاه بايد از حد يك مناسبت فراتر رود و در كنار وحدتهاي ديگري مثل روز قدس، بسيج، وحدت شيعه و سني و ... قرار گيرد. اگر رويكرد گفتماني را در دين و وحدت بپذيريم، لزوم آن اين است كه آن را رويكردي زيست شناختي و آسيب شناختي تحت نظر بگيريم و بايد و نبايدهايي را كه مطرح ميشود محترم نشماريم و آن را به سياستها تبديل كنيم.
وي، از امام خميني (ره) به عنوان طراح وحدت حوزه و دانشگاه ياد كرد كه اين وحدت را در فضايي تلفيقي (سياسي، اجتماعي و ...) آفريد.
معاون فرهنگي وزير علوم، اهداف وحدت حوزه را مانع زدايي براي تحقق انقلاب، تهديد زدايي از ادامه حيات انقلاب و فرصت سازي براي پيشرفت انقلاب دانست.
وي، فاكتورهاي آسيب شناسي وحدت حوزه و دانشگاه را روشني و شفافيت موضوع، امكان گفتوگو و مفاهمه، امكان تعامل دو طرف زمينه موضوع و امكان فراهم سازي زمينههاي به كارگيري نتايج بيان كرد.
معاون فرهنگي وزير علوم، درباره نكاتي كه در وحدت حوزه و دانشگاه حائز اهميت است، گفت: اين نكات در قالب گفت و شنود مهم است نه گفت و بازگفت. كنش و واكنش هر دو لازم است و هر طرف بايد براي طرف ديگر هم امكان كنش تعريف كند و هم امكان واكنش، در اين وحدت بايد همگرايي دوطرفه و نه توقف يكي در جاي خود و دعوت از ديگري وجود داشته باشد، يعني همدلي و وحدت دو سويه، پرهيز از تعارفات و افزودن به آشكار سخنگويي در جمعها، پرهيز از دل به دست آوردنهاي صرف و پرداختن به گلايههاي پنهاني و آشكار وجود داشته باشد.
خرمشاد، ادامه داد: در بحث اين وحدت لازم است تعامل دانشگاهيان دانشگاهي با حوزويان حوزوي با وساطت دانشگاهيان حوزوي و حوزويان دانشگاهي صورت گيرد.
وي، در ادامه بيان كرد: اين هر دو (حوزويان و دانشگاهيان) ميتوانند با حفظ استقلال و هويت خود در تعاملي سازنده، رشد دهنده انقلاب اسلامي باشند. نگاه به طرف ديگر به عنوان يك منبع الهام و مكمل باشد و در مورد اين وحدت به عنوان مساله problematic در مورد آن بررسي شود.
در پايان اين جلسه مدير اجرايي دبيرخانه وحدت حوزه و دانشگاه به بيان جزئيات برنامههاي سه روزهي اين جشنواره پرداخت.
انتهاي پيام