يك كارشناس معماري از تخريب بخشي از استخر تفرجگاه شاه‌عباس صفوي در چهارباغ هزارجريب خبر داد و گفت: به‌دنبال حفر تونل مترو در چهارباغ هزارجريب و پيدا شدن پي استخر عمارت شاه‌عباس، 80 سانتي‌متر از ديواره‌ي آن از خاك بيرون آمد كه بخشي از آن تخريب شده است. احمد منتظر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در اصفهان،‌ اظهار كرد: شش‌ماه از آغاز حفر تونل مترو در چهارباغ تاريخي هزارجريب مي‌گذرد كه پس از قطع تعداد زيادي از درختان اين خيابان براي احداث ايستگاه مترو، ‌اكنون تونل مترو به چهارراه شريعتي و محلي كه سردر باغ هزارجريب در آن قرار داشته، رسيده است. وي افزود: پي اين سردر زير خاك مدفون بود و پس از عمليات خاك‌برداري براي ساخت ايستگاه مترو، اكنون از خاك بيرون آمده است. همچنين بخشي از استخر بزرگي كه در مقابل اين سردر وجود داشته، با عبور تونل مترو تخريب شده است. او با اشاره به اين‌كه دستگاه‌هاي TBM كه تونل مترو به‌وسيله‌ي آن‌ها حفر مي‌شود، ‌به‌گونه‌اي طراحي شده‌اند كه هر چيزي را در مسير حفر باشد، در صفحه‌اي به‌نمايش درمي‌آورند، ادامه داد:‌ متاسفانه به‌دليل ضعف موضع سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري درباره‌ي اهميت دادن به آثار تاريخي، براي هر حفاري در بافت‌هاي تاريخي بايد پليس ميراث فرهنگي به‌شكل دايم در محل حضور داشته باشد و هرچه را كه دستگاه‌هاي حفاري به آن برخورد مي‌كند، شناسايي و گزارش دهد كه اين امر درباره‌ي حفر مترو در اصفهان رعايت نمي‌شود. استاد دانشگاه هنر اصفهان اضافه كرد:‌ تاريخ هفت‌هزار ساله‌ي اصفهان اين امكان را ايجاد مي‌كند كه هر اثري در خاك آن پيدا شود؛ همان‌گونه كه در ايتاليا در زمان اجراي عمليات ايجاد مترو به آثاري تاريخي رسيدند و مسير خطوط مترو را تغيير دادند. البته مترو در ايتاليا يك‌صد سال پيش احداث شده است و اكنون در قرن 21، مترو با عبور از شهرهاي تاريخي به‌راحتي آثار با ارزش را تخريب مي‌كند. عمارت باغ هزارجريب كه در زمان شاه‌عباس ساخته شده، سردر بسيار با شكوهي با يك استخر بزرگ داشته است. آب اين استخر به حوضچه‌هايي كه در وسط باغ تعبيه شده بودند، مي‌ريخت و در هر دو طرف اين باغ نيز باغ‌هاي باريكي وجود داشتند كه در هر كدام از آن‌ها كلاه‌فرنگي‌هايي بودند. باغ هزارجريب توسط سي‌وسه پل به چهارباغ عباسي متصل مي‌شد كه در زمان ظل‌السطان كل عمارت و باغ‌هاي هزارجريب تخريب شدند؛ اما احياي آن‌ها پس از گذشت سال‌ها در صورتي كه مترو از آن عبور نكند، امكان‌پذير است؛ چراكه با حفر تونل مترو، پي‌هاي عمارت و همچنين آثار تاريخي مدفون‌شده در آن‌ها تخريب مي‌شوند و امكان بازسازي آن‌ها هرگز وجود نخواهد داشت. انتهاي پيام