كاوه ميرعباسي معتقد است: آثاري كه از ما ترجمه شده، براي غرب قابل درك نيستند، زيرا امروز دوره ادبيات روستايي به پايان رسيده است. اين مترجم و داستان‌نويس در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ متذكر شد: نويسندگان ما امروز يا از آثار خارجي تقليد مي‌كنند و يا اين‌كه ادبياتي روستايي مي‌نويسند كه دوره آن تمام شده است. اما اگر ادبيات شهري ما ترجمه شود، قطعا موفق خواهد بود. وي با اشاره به نداشتن نويسنده حرفه‌يي در ايران تصريح كرد: يكي ديگر از عواملي كه آثار ما چندان ترجمه و خوانده نمي‌شود، اين است كه رمان نداريم و دليل اين امر هم نداشتن نويسنده حرفه‌يي است. ما نويسنده‌اي نداريم كه تمام كارش نوشتن باشد و بتواند به صورت ممتد رمان خلق كند. ميرعباسي يكي از شروط داشتن نويسنده حرفه‌يي و به دنبال آن خلق رمان را پيوستن به قانون كپي‌رايت ذكر كرد و افزود: مشكل ما اين است كه قانون كپي‌رايت نداريم. نمايشگاه‌هاي كتاب در دنيا عرصه خريد و فروش كپي‌رايت است، ولي ما متأسفانه چنين بازارهايي نداريم. بايد توجه داشت كه كتاب هم يك كالاست و براي كسي كه در كار نشر است، علاوه بر بخش فرهنگي، بخش اقتصادي نيز اهميت دارد. وقتي ترجمه كتابي براي ناشر بازدهي اقتصادي ندارد، در اين زمينه تلاش نخواهد كرد. وي در عين حال معتقد است: ما نبايد تيراژ آثاري را كه از نويسندگان‌مان ترجمه شده، با نويسندگان بزرگ دنيا بسنجيم، چرا كه مثلا گابريل گارسيا ماركز به يكي از زبان‌هاي بين‌المللي مي‌نويسد و به اين دليل آثارش با استقبال زيادي مواجه شده‌اند. اما مي‌توانيم خود را با اورهان پاموك - نويسنده ترك - بسنجيم، چرا كه زبان آن‌ها هم به اندازه زبان ما مهجور است. اما اين‌كه چرا اين نويسنده جهاني شده، دليلش نوع نوشتن اوست كه به ادبيات غرب نزديك‌تر است. اين مترجم متذكر شد: اما آثار نويسندگاني از ما ترجمه شده كه درواقع نوعي از ادبيات روستايي است و دورانش به سر آمده و مخاطبان خاص را مي‌طلبد. وي يكي ديگر از دلايل استقبال نكردن از ترجمه‌هاي آثار را، نشناختن ادبيات ما عنوان كرد و گفت: درباره ادبيات كشور ما چيزهاي محدودي نوشته شده، غربي‌ها ادبيات ما را نمي‌شناسند، و طبيعي است آثار ما كه كم‌تر ترجمه شده، با استقبال چنداني هم مواجه نشود. ميرعباسي همچنين ياد‌آور شد: آثاري از ادبيات ما چون "بامداد خمار" ترجمه شده و تيراژ فراواني هم داشته است، كه اين به رابطه‌ها ربطي ندارد، بلكه مترجم مطابق سليقه خود، اين كار را انجام مي‌دهد. درواقع ناشر خارجي به روابط كاري ندارد، بلكه به دنبال انتشار كاري است كه فروش داشته باشد. وي ادامه داد: يكي از شروط اوليه براي ترجمه آثار ما اين است كه به قانون كپي‌رايت بپيونديم، و تا زماني كه اين اتفاق نيفتد، آثارمان به سختي ترجمه خواهند شد. انتهاي پيام