مهدي غبرايي: با تجربه و امكانات اندك در اختيار فارسي‌زبانان، چگونه ادبيات ما جهاني شود؟!
يك مترجم آثار ادبي اعتقاد دارد: اگر ادبيات كشورهايي جهاني شده است، به‌دليل تبادل فرهنگي آن‌ها با ديگر كشورها است. مهدي غبرايي در گفت‌گويي با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: اگر به ادبيات كشورهاي آمريكاي لاتين نگاه كنيم، متوجه مي‌شويم، جهاني شدنش از "گابريل گارسيا ماركز" شروع شد. آن‌ها با اروپا از طريق زبان اسپانيولي و پرتغالي رابطه داشته و از سنت‌هاي آن‌جا استفاده كردند، آن‌را بومي و نهادينه كرده و گسترش دادند. در آن‌جا چند كشور مي‌توانند با هم تبادل فرهنگي داشته باشند و اين باعث پيشرفت ادبياتشان شده است؛ چراكه وقتي اثري نوشته مي‌شود، لازم نيست ترجمه شود و به همان زباني كه نوشته شده در چندين كشور خوانده مي‌شود؛ ولي ما اين امكان تبادل را نداريم. وي متذكر شد: حتا در كشورهاي عربي، وقتي يك كتاب نوشته مي‌شود، نوشته بدون ترجمه، در كشورهاي عربي ديگر خوانده مي‌شود. درواقع امكان تبادل فرهنگي وقتي فراهم باشد، راه گريز به كشورهاي جهان اول پيدا شده و ترجمه به زبان‌هاي ديگر شكل مي‌گيرد و اين‌گونه است كه آثار ادبي كشورها در كشورهاي اروپايي و آمريكايي، مورد توجه قرار مي‌گيرد و حتا به عرصه جايزه نوبل راه مي‌يابد. غبرايي با اشاره به سابقه‌ي اندك رمان در كشورمان و ارتباط آن با جهاني نشدن، توضيح داد: سابقه‌ي رمان در كشور ما طولاني نيست؛ نخستين رمان برجسته‌مان "بوف كور" صادق هدايت است كه از زمان انتشار آن تا امروز نهايتا 70 سال مي‌گذرد؛ درحالي‌كه در غرب، رمان معمولا با گسترش سرمايه، تمدن و شهرنشيني همراه بوده است كه سابقه‌اي 400 ساله دارد؛ ولي ما تجربه اندكي در اين عرصه داريم، چگونه با اين تجربه اندك و امكاناتي كه در اختيار فارسي زبانان نيست، انتظار داريم آثاري كه از ادبيات ما اخيرا ترجمه مي‌شود، با استقبال غربي‌ها مواجه شود؟! وي افزود: قبلا فكر مي‌كرديم كه اگر روابط آزاد با بعضي كشورهاي فارسي زبان كه با دخل و تصرف‌هايي فارسي مي‌نويسند بيابيم، مي‌توانيم استفاده بيشتري برده و ادبياتمان را مطرح كنيم و آثارمان در آن‌جا خوانده خواهد شد؛ ولي در سال‌هاي اخير شاهد بوديم كه با بيشتر شدن ارتباط، حتا يك‌صد نسخه از كتاب‌هايي كه منتشر شده، در آن‌جا خوانده نمي‌شود. غبرايي در عين حال به آينده ادبيات فارسي اميدوار است و باور دارد كه امروز كارهايي در زمينه ادبيات مي‌شود. به‌گمان او ما در زمينه داستان كوتاه، از خيلي جاها كم و كسري نداريم؛ ولي براي جهاني شدن هنوز بايد روي رمان‌مان كار كنيم. انتهاي پيام