مسعود احمدي: ادبيات و شعر، روزبه‌روز خوانندگان بيش‌تري را از دست مي‌دهند آثار نو با ذهن معتاد و بعضا كاهل انبوه مخاطبان در تقابلند
نه تنها شعر، بلكه به‌طور كلي جز كتاب‌هاي درسي، اغلب آثار مكتوب، روزبه‌روز از عرصه‌ي عمومي دورتر و به حوزه‌هاي خصوصي نزديك‌تر مي‌شوند. مسعود احمدي در ادامه‌ي گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: همواره ميان انديشمندان و هنرمندان برجسته و طبعا آثار آنان و توده‌ي مردم فاصله بوده و در هيچ برهه‌اي از تاريخ هنر، انديشه‌ي فرهيختگان ممتاز مورد توجه عامه نبوده است. وي افزود: با اين‌كه نزديك به 600 سال از مرگ نادره‌ي شعر كلاسيك ايران و جهان، يعني خواجه حافظ شيرازي مي‌گذرد و در اين چند قرن، پيوسته غزليات وي حتا توسط روحانيون اهل منبر، تفسير، تشريح و معنا شده است، گرفتن فال با ديوان اين نابغه‌ي شعر كهن فارسي به‌معناي فهم و درك آثار او نيست. اين شاعر با يادآوري اين نكته كه آثار نو در تقابل با ذهن معتاد و بعضا كاهل انبوه مخاطبان است، ادامه داد: بي‌دليل نيست كه هنوز آثار برجسته‌ي پدر شعر نو ما، يعني نيما، نيز مورد اقبال عمومي قرار نگرفته‌اند. از اين‌ها گذشته، دستگاه‌هاي صوتي و تصويري فراگير كه لزوما بايد در ارتقاي دانش، بينش و پسند مردم سهم به‌سزايي داشته باشند، متاسفانه به‌دلايل بسيار اسباب تنزيل فكر و سلايق مردم شده‌اند. وي هم‌چنين متذكر شد: ادبيات و هنر مكتوب، بالاخص شعر كه ضرورتا از ابهام و ايهام بيش‌تري برخوردار است و خواه ناخواه براي فهم و درك و التذاذ از آن، به تامل و دقت وافري نيازاست، روزبه‌روز تعداد بيش‌تري از خوانندگان را از دست مي‌دهند. وي با اشاره به نقش رسانه‌ها و تاثيرشان در نداشتن مخاطب شعر، اظهار داشت: از يك‌سو شعر پيش‌تاز، با ذهن معتاد و آسان‌پسند خوانندگان سازگار نيست و ازسوي ديگر، رسانه‌هاي جمعي فراگيري چون راديو و تلويزيون با ترويج ابتذال و آسان‌پسندي، هنر اصيل و خواه‌وناخواه «شعر» را كه از ديگر گونه‌هاي هنري و ادبي پيچيده‌تر و غامض‌تر است، واپس مي‌راند. انتهاي پيام