تپه‌ي رحمت‌آباد نيز با رها شدن آثار پس از كاوش، زير فشارهاي طبيعت محو مي‌شود؟ /وضعيت اسفناك تپه‌هاي باستاني كي پايان مي‌يابد؟/6
سرپرست هيات كاوش تپه‌ي باستاني رحمت‌آباد، گفت: مردم و مسوولان محلي، مانع وزارت راه شدند تا بخشي از محوطه‌ي باستاني رحمت‌آباد را تخريب كند؛ پس‌از اين اقدام مردم بود كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي شناسايي اين تپه به وظيفه‌ي قانوني خود عمل كرد. به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، پس‌از آن‌كه پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در سال 1383 براي آغاز كاوش‌هاي نجات‌بخشي تنگ بلاغي از كارشناسان دعوت كرد، موسسه‌ي باستان‌شناسي دانشگاه تهران با همكاري دانشگاه «بينگهمپتون» نيويورك، امسال محوطه‌ي باستاني رحمت‌آباد را حفاري باستان‌شناسانه كرد؛ دليل اصلي آغاز اين كاوش نيز تعريض بزرگ‌راه اصفهان به شيراز بود كه با اجراي آن پروژه، بخش‌هاي پيش‌از تاريخ محوطه به‌كلي تخريب مي‌شوند. دكتر حسن فاضلي نشلي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: وزارت راه براي تعريض جاده در سمت مقابل تپه‌ي رحمت‌آباد هم فضا دارد؛ ولي چون براي تعريض جاده، هزينه كرده، ايجاد تغيير در آن، دشوار است. دليل بروز چنين مشكلي نيز نبود هماهنگي ميان دستگاه‌ها است و اي كاش، وزارت راه پيش از آغاز پروژه‌ي خود با سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري مشورت مي‌كرد. وي بي‌اطلاعي خود را درباره‌ي اين‌كه آيا وزارت راه، تعريض جاده را در سمت مقابل تپه‌ي رحمت‌آباد بررسي كرده است، اظهار كرد و ادامه داد: تپه‌ي رحمت‌آباد حدود يك‌هكتار وسعت دارد و بخشي كه با تعريض جاده‌ي اصفهان به شيراز از ميان مي‌رود، به دوره‌ي پيش‌از تاريخ محوطه مربوط است. به‌گفته‌ي اين باستان‌شناس، بيشترين داده‌هاي استخراج‌شده از اين فصل كاوش رحمت‌آباد، نشان‌گر وجود بخشي از كارگاه‌هاي صنعتي مربوط به هزاره‌ي پنجم پيش‌از ميلاد است كه به‌نظر مي‌رسد كارگاه‌هاي سفال‌گري بوده‌اند؛ اجاق‌ها، كوره‌ها و حجم عظيمي از خاكستر كه در تپه‌ي رحمت‌آباد پيدا شد، نشان‌دهنده‌ي يك نوع فعاليت كارگاهي و توليد سفال در هزاره‌ي پنجم پيش‌از ميلاد است. فصل نخست كاوش تپه‌ي رحمت‌آباد كه امسال انجام شد، پس‌از پيدا كردن بخش‌هاي صنعتي اين محوطه به‌پايان رسيد و ادامه‌ي آن، به سال آينده موكول شد؛ با اين شرايط، فاضلي مهم‌ترين اولويت تپه‌ي رحمت‌آباد را كه از لحاظ زماني به دوره‌ي تاريخي «باكون الف» تعلق دارد، ادامه‌ي كاوش و بررسي اين محوطه ازنظر باستان‌شناسي دانست و گفت: اين فصل از كاوش درحالي متوقف شد كه هيات، تازه به آثار تاريخي رسيده بود. لذا ادامه‌ي كاوش‌ها و حفاظت از آثار به‌دست آمده از كاوش‌ها، بسيار مهم است. وي اضافه كرد: ايراد عمده‌ي اين فصل از حفاري، اين بود كه محوطه، پس از كاوش، حفاظت نشد؛ اين مسووليت برعهده‌ي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري بود و آنها مي‌بايست از كوره‌هاي بيرون آمده از خاك نگه‌داري مي‌كردند؛ اما با كوتاهي در اين زمينه، باران به آثار صدمه زد. او در پايان احتمال داد كه راه‌آهن در دست ساخت اصفهان به شيراز نيز به بخشي از تپه‌ي رحمت‌آباد آسيب بزند. به گزارش ايسنا، گزارش‌هايي از كاوش تپه‌ي رحمت‌آباد واقع در مرودشت استان فارس، در سال 1930 ميلادي منتشر شده است كه نشان‌دهنده‌ي بررسي كوتاه‌مدت گروه آمريكايي در تپه است؛ به‌جز اين مورد، تا امسال كه هيات مشترك ايران و آمريكا اين تپه‌ي باستاني را كاوش كردند، هيچ مطالعه و پژوهشي در آن انجام نشده بود. انتهاي پيام