صبح امروز هنرمندان به خلق اثر در بستر نهر و كف پياده‌رو خيابان ولي‌عصر تهران پرداختند. به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، طرح ساماندهي معابر پياده خيابان ولي‌عصر - از محور چهارراه طالقاني تا چهار ‌راه ولي‌عصر - با مشاوره‌ي گروهي از معماران طرف قرارداد سازمان زيباسازي شهر تهران آغاز شده است. اين كار مشاركتي است ميان مهندسين مشاور طرح و تعاون – طرف قرار داد طرح – و هنرمندان در تعامل با سازمان زيباسازي به‌عنوان كارفرما و متولي اصلي ساماندهي معابر پياده شهري در تهران است. محمد محمدزاده - مهندس مشاور طرح يادشده - امروز به خبرنگار ايسنا توضيح داد كه منطقه يادشده با توجه به اهميت محور و تردد اقشار فرهنگي، مجاورت با دانشگاه‌هاي هنر و مركز فرهنگي هنري صبا، مورد توجه قرار گرفته است. به گفته‌ي او توجه به حفاظت درختان از ديگر موارد توجه اين گروه بوده و براي نخستين‌بار در خيابان ولي‌عصر، حفظ درختان بدون ملات اجرا شده، درخت از طريق ريشه آب مي‌گيرد و از پوسيدگي طوقه‌ي آن جلوگيري مي‌شود. ساماندهي وسايط نقليه‌ي موتوري، تجهيزات شهري، پاركينگ‌هاي موتورسيكلت، هدايت آب قنات يوسف‌آباد به داخل شهر، ساماندهي پيچيدگي‌هاي موجود در سطح شهر ازجمله ورود زباله به نهر و حفاري‌هاي ناهماهنگ سازمان‌هاي تاسيساتي از ديگر موارد مورد اشاره‌ي محمدزاده است. او گفت كه قرار است كف‌پوش‌هايي در كف پياده‌ور تعبيه و جاگذاري شوند كه در مواقع ضروري امكان جابه‌جايي داشته باشند. به گفته اين مهندس معمار، درخواست مشاركت هنرمندان در طرح يادشده در راستاي اهداف فني، اجتماعي و فرهنگي بوده است. به اعتقاد اين گروه مهندس مشاور، اگر كف پياده‌رو في‌نفسه يك سنگ ساده باشد، اهميت دارد؛ اما مجبورند از طريق فعاليت هنري در كف، ارزش‌گذاري مضاعف كرده؛ تا اگر به‌عنوان نمونه اداره‌ي مخابرات بخواهد بدون توجه كف را تخريب كند، سوال پيش آيد. اين ارزش‌گذاري مضاعف در كف نهر – جوي – نيز مصداق دارد؛ تا چنان‌چه كسي زباله‌اي را كف نهر بياندازد، پرسش ايجاد كند. گروه پنج نفره‌ي عبدالناصر گيو، محمدرضا قرباني، احمد نادعليان، سعيد بهادر و رضوان صادق‌زاده هنرمندان مدعو براي اجراي اين طرح هستند. محمدزاده اذعان داشت: كار مراحل قراردادي را با سازمان زيباسازي را طي مي‌كند، اما هنوز وجاحت قانوني پيدا نكرده است؛ ولي دوستاني در هماهنگي با سازمان زيباسازي و مشاورينش اين آمادگي را به دليل حساسيت محور اعلام كرده‌اند كه حتا اگر آن قرارداد به نتيجه نرسد، در هماهنگي با اين سازمان و مهندسين مشاور طرف قرارداد طرح، كار را به صورت داوطلبانه پيش ببرند. او درباره‌ي تغيير مديريت و ضمانت دوام كار نيز عنوان كرد كه به‌رغم تلاش‌هايي كه سازمان زيباسازي براي طرح نمونه‌سازي براي تسري به كل خيابان ولي‌عصر كرده است، اما به‌دليل ناهماهنگي‌هايي كه در سطح مديريت شهري وجود دارد، سمت ديگر خيابان را با آن‌كه نمونه‌سازي شده و طرح مشابه اين‌سوي خيابان موجود است شهرداري منطقه 6 با ريختن خاك داخل نهر دخالت غير اصولي كرده تا كف نهر را ساماندهي كند. محمد زاده گفت كه به عنوان يك شهروند پي‌گير ماجرا بوده و در اين‌باره مسووليت احساس مي‌كنند. به‌گمان او ناهماهنگي در مديريت شهري و تداوم نداشتن سياست‌هاي مديريتي مساله‌ي جدي است كه ضربه آن‌را هر روز مي‌خوريم. بنابراين ممكن است تبعات آن متوجه اين خيابان هم بشود. وي در عين حال اذعان داشت كه شروع حركت بسيار انديشمندانه بوده است، فعاليت اجرايي هم بد نبوده و حركت هنرمندان هم كار را غني‌تر مي كند؛ منتها هيچ ضمانتي در اين لحظه به رغم سياست‌گذاري اوليه‌، براي اين‌كه كار به كل مسير گسترش پيدا كند، وجود ندارد. او گفت كه به گروهي بودن فعاليت‌ها اعتقاد دارند و به‌زعم آن‌ها هر جا كه مردم، هنرمندان، تكنوكرات‌ها مهندسان، مديريت شهري و رسانه‌ها در جهت يك حركت گروهي براي استيفاي حقوق هنرمندان و شهروندان اعتلافي كرده‌اند، موفق بوده‌اند. محمدزاده اضافه كرد: شهرداري منطقه 6 تهران با معاونت‌هاي مختلف حمايت خود را در بدو كار اعلام كرده‌اند و متولي اصلي نگهداري بستر پياده‌رو خواهند بود. به گزارش خبرنگار ايسنا، «بازيافت فرهنگي، تمدن و تجربه‌هاي تصويري گذشته» عنواني است كه احمد نادعليان به پروژه‌ي حجاري نهر و كف پياده‌رو خيابان ولي‌عصر از تقاطع خيابان طالقاني تا چهار راه ولي‌عصر داده است. وي براي درك محيط در طول مسير، به نشانه‌هاي تصويري از گذشته توجه كرده است كه امروزه به صورت كالا ديده مي‌شوند. او اعتقاد دارد افراد زيادي پيش از اين با باورها، بينش‌ها و اعتقاداتي خود از اين گذر عبور كرده‌اند و ما تنها نشانه‌هاي تصويري يا تجربه‌ي فني از آن‌ها داريم. همان‌گونه كه در علم يا ساير حيطه‌ها، شرايط كنوني ما را تعريف مي‌كنند، نادعليان اين ضرورت را حس كرده است كه اكنون مي‌توان به سراغشان رفت و بار ديگر آن‌ها را معرفي كرد؛ تا كسي كه در محيط شهري راه مي‌رود، در كف خيابان و جوي، آن نشانه‌ها را ببينيد. اين هنرمند معاصر و مدرس دانشگاه تهران براي هماهنگي با محيط در قسمت گليم فروش‌ها و صنايع دستي از همان نقش‌هاي گليم و مركز هنري صبا، نشانه‌هاي فرهنگي و حتا برخي مشاغل كسبه از جمله آرايشگاه را از نمادها و سمبل‌هاي گذشته از نمونه‌هايي از شانه‌هاي دوسر كه روي سنگ قبرهاي قديمي كار شده استفاده كرده يا مقابل مغازه‌ي لوازم‌التحريري، پرگار، خط‌كش و نشانه‌هاي علوم رياضي را حجاري مي‌كند. او تاكيد دارد كه اين امر رجوع انسان امروز به شيوه‌هاي تصويرپردازي طبيعت‌گرايانه‌اي‌ است كه آن سنت‌ها را ناديده مي‌گيرد. وي براي مقابل بازار رضا - فروشگاه‌هاي وسايل رايانه‌يي و ديجيتالي - هم كتيبه‌هاي صفر و يك و ساعت شني و كامپيوتر را كه نشانه‌اي آشنا براي اهل كامپيوتر است، مورد استفاده قرار داده است. به‌گفته‌ي خودش سعي دارد كه روند كار روند و گذري از تاريخ و تمدن باشد. نادعليان به خبرنگار ايسنا توضيح داد: سنگ‌هايي كه در برخي معابر با يك تيشه‌ي كوچك خراش يافته، گذر انسان‌ها به سايش و صيقل داده و به كيفيت بهتر آنها كمك مي‌كند. اما اين نگراني وجود دارد كه پيش از آن‌كه توسط رد پاي آدم‌ها صيقل يابد و ناپديد شوند، در پي ساخت و سازهاي صنعتي و دخالت‌هاي انسان امروز از بين برود. ممكن است تا 10 سال ديگر تعريف دوباره‌اي از فضا شود. اگرچه قابل پيش‌بيني است و ما مي‌خواهيم بگوييم حتا اگر قرار باشد دخل و تصرفي در بستر عبور انسان، واقع شود، جايي كه رد پاي انسان بر آن هست ارزش انتقال به موزه‌ها‌ي فرهنگي را دارد. او همچنين عنوان كرد: امروزه بر خلاف سنت‌هاي گذشته‌ي ما كه هر نوع فضاي شهري يا معماري مزين به هنر ظريفي و باارزشي است، فاقد چنين فضاهايي هستيم و مي‌توان با به‌كارگيري اين نوع هنرها ارزش افزوده‌اي به معماري و شهرسازي و بستر خيابان داد؛ تا اگر كسي خواست تامل كند، بتواند ارزش كار معمار و شهرساز و به تبع آلودگي محيط را ببيند. اگر كسي كف پياده‌روهامان را با تامل ببيند، شاهد است كه هزاران پديده‌ي بازمانده از توليدات صنعتي وجود دارد كه بسيار زشت‌ هستند و متاسفانه كثيف‌ترين لايه‌ي تمدن متعلق به متمدن‌ترين مايه تمدن از زمين است. وي كه در هر جاي دنيا كه براي چندهزار ماهي در كل كره زمين حجاري كرده و به زمين، رودخانه و دريا سپرده است، هيچ پولي نگرفته و قراردادي هم نبسته است، گفت كه اين بستر خيابان هم تنها تمايز و تفاوتي دارد كه آن دقت را به حيطه‌ي شهري كشانده است و تاكيد كرد كه نگران نيستم كه پولي گير بياورم يا نه، اما چون تعريفي براي اين كار حتا در سازمان زيباسازي وجود ندارد، يعني هنر يك مرتبه بالاتر از زمين - روي سكو يا ديوار - است، اگرچه ممكن است واكنشي را دربر داشته باشد و شايد فرآيند مجوزگيري را بخواهد، اما يكي از مسوولان زيباسازي به صورت شفاهي و تلويحي اين كار را تشويق و تاييد كرده است. متاسفانه هميشه نمي‌شود صبر كرد فرآيند قانوني كاري طي شود؛ شايد اما امروزه همان حضور باعث مي‌شود كه قانون را مورد تجديد نظر قرار دهد. يعني خودش از خودش دفاع مي‌كند. چنان‌چه كساني به اين نتيجه برسد كه اين‌ها نبايد انجام مي‌شده يا پولي تعلق نمي‌گيرد، نگران نيستيم، و براي نبودنشان هم حاضريم آن‌ها را حذف كنيم، اما زمان حذف هم مي‌پرسيم كه اين‌ها نبايد باشد يا زباله‌هاي روي زمين؟ انتهاي پيام