مدير پايگاه حفاظت و مرمت دوراونتاش (چغازنبيل)، گفت: كارگاه‌هاي مرمتي و حفاظتي چغازنبيل (دوراونتاش) براي حصاركشي در اطراف مجموعه، به‌منظور جلوگيري از ورود دام‌ها، بايد به‌مدت يك‌سال تعطيل شوند. محمدحسن طالبيان در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه هر محوطه‌اي را نمي‌توان محصور كرد، تصريح كرد: دام‌ها گاهي به چغازنبيل (دوراونتاش) وارد مي‌شوند كه نگهبان‌ها آن‌ها را خارج مي‌كنند. هرچند خوب است كه اطراف مجموعه فنس‌كشي شود؛ اما اولويت‌هاي ديگري وجود دارد كه اعتبارها براي انجام‌شان هزينه مي‌شود. وي افزود: شوراي راهبردي پايگاه چغازنبيل (دوراونتاش)، براساس اعتبارهاي اين مجموعه اولويت را به مسائل ديگري به‌جز حصاركشي داده است؛ هرگاه اعتبار بيشتري به اين پايگاه داده شود، مي‌توان به اين مساله نيز پرداخت. او درباره‌ي آلاينده‌هايي كه بناهاي ايلامي چغازنبيل (دوراونتاش) را تهديد مي‌كنند، توضيح داد: يكي از راه‌حل‌ها براي كم كردن آسيب آلاينده‌ها، فيلترگذاري در كارخانه‌ها است و در اين رابطه، سازمان محيط زيست بايد كارخانه‌هاي منطقه را كنترل و استاندارد كند. باوجود آن‌كه در توسعه‌ي صنعتي هر منطقه‌اي بايد به محيط تاريخي و طبيعي آن توجه شود ولي اكنون تنها راه‌حل آلودگي‌ها چغازنبيل (دوراونتاش)، كنترل شرايط موجود و پسا‌ب‌هايي است كه به رودخانه‌ي «دز» ريخته مي‌شود و اين كار وظيفه‌ي سازمان محيط زيست است. طالبيان در پاسخ به پرسشي درباره‌ي تهيه‌ي طرح جامع سامان‌دهي براي پايگاه دوراونتاش (چغازنبيل)، اظهار داشت: در طرح جامع، همه‌ي مسائل براساس پژوهش ذكر نمي‌شود؛ بلكه اين طرح، استراتژي و چشم‌اندازي را براي يك مجموعه، طراحي مي‌كند. چنين چشم‌اندازي در چغازنبيل (دوراونتاش) وجود دارد و اگر مساله‌اي تا محدوده‌اي پيش آيد بايد طرح‌هاي آن به پايگاه ارايه شوند. ازسوي ديگر، مسوولان اين پايگاه درحال تدوين پلان مديريتي مجموعه هستند كه سه دوره‌ي پنج، 10 و 15 ساله را شامل خواهد شد. وي همچنين اظهار داشت: تپه‌ي باستاني «ده نو» از محدوده‌ي تاريخي چغازنبيل (دوراونتاش)، خارج و ارتباط آن با اين محدوده در حال بررسي است. ضمن آن‌كه به‌جز تپه‌ي «ده نو»، هزاران تپه‌ي ديگر نيز در آن منطقه وجود دارد كه به نگه‌داري و بررسي كارشناسي نياز دارند. انتهاي پيام