امروزه ما در دنيايي زندگي مي‌كنيم كه ناگزير از ارتباط و برخورد با ديگران هستيم. آنچه مسلم است كه هيچ كس قادر نيست بدون كمك ومساعدت وارتباط با ديگران ، نيازهاي معمولي خود را برطرف سازد. حال سئوالي كه اينجا مطرح مي‌شود اين است كه چگونه بايد با ديگران ارتباط برقرار كنيم وجهت افزايش اين ارتباط چه كارهايي بايد انجام دهيم يا اينكه چه كارهايي نبايد انجام دهيم؟. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بلاگرhttp://hasaniit.parsiblog.com نوشته است: در معاشرت بايد با روي گشاده ونرمي ومهرباني با همه رفتار نمود وتند خويي با هركس كه باشد بد است .اگر خود را در سطح ديگران قرار دهيم و از زبان آنها براي انتقال نقطه نظرهاي خود استفاده كنيم، اغلب به نتيجه دلخواه مي‌رسيم و با ديگران در سطح خود آنها ظاهر شدن همان برقراري ارتباط موثر مي‌باشد. بعضي‌ها گمان مي‌كنند كه ارتباط فقط شامل حرف زدن ،نوشتن ويا بحث كردن است، اينها از عناصر مهم ارتباطي هستند ولي در واقع ارتباط را رفتاري مي‌گوييم كه پيامي در خود دارد كه توسط طرف مقابل ما درك مي‌شود، خواه شفاهي باشد يا غير شفاهي ،آگاهانه يا ناآگاهانه ، عمدي و…. ولي اگر ادراك شود ،جنبه پيام ارتباطي پيدامي كند وهمين عدم درك پيام رابطه را مختل و نارسا مي‌سازد. ارتباطات عامل و منشا بسياري از شاديها وغصه‌ها و رنجها زندگي است ، زندگي شاد ، زندگي سرشار از دوستي است . روشن است كه با افراد متفاوت ، رفتارهاي متفاوتي خواهيم داشت تاكيد بر خصوصيات مشترك ارتباط را موثر مي‌كند، ما انسانها با يكديگر مشتركات فراوان داريم، با كمي تمرين مي‌توان خود را همراه ديگران بيابيم و با آنها دوست وهم راي شويم. شيوه‌هاي افزايش ارتباط خود با ديگران 1) صريح وصادق بودن سعي كنيم در روابط خود با ديگران صريح وصادق باشيم ، در گفته‌هاي خود صريح وصميمي باشيم واز هر نوع ابهامي اجتناب كنيم ، چون اگر منظور خود را با صراحت بيان نكنيم طرف مقابل ما به اشتباه مي افتد وبه حدس وگمان متوسل مي‌شود واز واقعيت دور مي‌گردد. 2- احساسات خود را بيان كردن با احساس خود روراست باشيم ، سعي كنيم مشكلات زندگي واحساساتي كه داريم، با همسر و شريك و با طرف مقابل خوددر ميان بگذاريم. حتي اگر گمان كنيم كه باعث ناراحتي آنها مي‌شود اگر مي‌خواهيم با طرف مقابل خود ارتباطي معقول ومنطقي بر پايه تفاهم داشته باشيم ، بهترين روش روراست بودن است واحساس خود را باوي در ميان گذاشتن است .اگر مشكلي را حل نشده باقي بگذاريم ويا موضوعي را كه مداقه وگفتگو در باره آن الزامي است به ميان نكشيم ، مثل اين است كه دمل چركين ودردناكي را سرجايش گذاشته وبه حال خود رها كرده باشيم . 3- زمينه مشترك و نكات مشابه را يافتن درجست وجوي زمينه‌هاي مشترك باشيم، سعي كنيم در ارتباطمان بيشتر از نكات مشترك ومشابه را بيابيم . اهداف ونيازها ونگرانيها را از نظر او نگاه كنيم وبراي اينكه شرايط طرف مقابل را درك كنيم بايد اموراو را از ديد ونظر او ببينيم وبا پرس وجو ، از اموري كه نگراني او باعث شده ، متوجه گرديم ،همين نكات مشترك زمينه‌هاي مساعدي هستند كه شالوده همدلي ووحدت وتفاهم را برروي آن مي‌توان بنا كرد ، عبارتي مثل من وتو هردو همين را مي‌خواهيم را مي‌توان بيان نمود. 4- همدلي وهمدردي كردن سعي كنيم با شخص احساس مشترك داشته باشيم . شادي وغم خود به حساب آوريم وموقعي كه او احساس غم مي‌كند ما نيز با او همدرد وهم غم شويم وبالعكس مساعي ما اين باشد كه سيستم حسي فردارتباط برقرار كنيم . 5- شنونده خوبي بودن شنونده خوبي باشيم وگوش كردن را ياد بگيريم .گوش كردن به سخن وكلام ديگري موجب مي‌شود تا او در نهايت آرامش خيال ، به طور واقع ، منويات قلبي واحساسات خود را با ما در ميان بگذارد وبرايمان احترام قائل شود وآماده شنيدن نظرات ما شود. 6- سيستم روحي افراد را شناختن وتقليد از آن‌ها ادامه را در وبلاگ ياد شده مطالعه كنيد... انتهاي پيام