يك كارشناس مرمت: مرمت آثار سنگي تخت جمشيد (پارسه ) استاندارد نيست /وضعيت ناگوار پارسه (تخت جمشيد) پايان مي‌يابد؟/?5
يك كارشناس مرمت معتقد است كه مواد مورد استفاده براي مرمت آثار سنگي تخت جمشيد (پارسه)، مطابق استاندارد‌هاي جهان نيست. مينا باطني در گفت و گو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: بتوني كه در مرمت سنگ‌هاي تخت جمشيد( پارسه) به كار مي‌رود، كيفيت بتون‌هاي دوره‌ي آلماني‌ها و ايتاليايي‌ها را ندارد. با وجود آن‌كه مدت زيادي از فعاليت آلماني‌ها مي‌گذرد، ولي مواد مورد استفاده‌ي آنها در مقابل عوامل جدي مقاومت بيشتري داشته است. به نظر مي‌رسد كه ايراني‌ها نتوانسته‌اند مانند گروه‌هاي ديگر، بتون را خوب عمل بياورند، عوامل مختلفي نوع و مقدار ماسه سنگ و دانه‌بندي آن در به عمل آوردن بتون تاثيرگذار است كه گروه ايراني ميزان مناسب براي كار را نمي‌داند. وي با بيان اين كه بتون توليدي و مورد استفاده در تخت جمشيد (پارسه) متخلخل است، گفت: تخلخل بتون سبب مي‌شود تا در برابر عوامل جدي آسيب‌پذير و فرسايش آن سريع‌تر باشد؛ به گونه‌اي كه بر اثر هوازدگي و تحمل بار از هم بپاشد. از سوي ديگر، مواد شيميايي مانند چسب كه براي پر كردن ترك‌ها استفاده مي‌شود، در برابر انقباض و انبساط انعطاف دارند؛ ولي بتون چنين حالتي ندارد و اين مساله باعث ترك خوردن سنگ‌ها تاريخي مي‌شود. وي بتون را به دليل برگشت‌ناپذير بودن غير قابل استفاده براي مرمت دانست و افزود: در كشورهاي ديگر به جاي بتون از چسب‌هاي مخصوص استفاده مي‌شود. لذا لازم است كه پژوهشگران تخت جمشيد (پارسه) درباره‌ي دانش روز دنيا اطلاعات كسب و مثابه كشورهاي ديگر سفر كنند تا به نحوه‌ي كار آنها آشنا شوند. باطني كه در سال هاي 82 و 83 به عنوان كارشناس مرمت در تخت جمشيد (پارسه) پژوهش مي‌كرده است، با اشاره به اين‌كه بر اساس پژوهش‌هاي انجام شده پيش از دوره‌ي پهلوي دوم براي مرمت سنگ‌هاي تخت جمشيد (پارسه) از مواد استفاده نمي‌شده است، تصريح كرد: آزمايش‌هاي انجام شده در تخت جمشيد (پارسه) نشان داد چسب‌هايي كه براي پر كردن ترك‌هاي سنگ‌ها به كار مي‌رفت، با گذشت زمان شكننده شده‌اند. در مجموع مواد به كار رفته براي مرمت در دوره‌ي پلهوي دوم و پس از انقلاب استاندارد نبوده‌اند. انتهاي پيام