عضو انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي، گفت: با تمام فراز و نشيب‌هايي كه وجود دارد اگر بسيج دانشجويي تغيير ساختار دهد و به گفته‌ي خودشان نيروهاي ارزشي را در معرض انتخاب دانشجويان ارزش‌گرا قرار دهند مطمئنا روند مثبت‌تري خواهد داشت. «محمدرضا نوربخش» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ايسنا، اظهار داشت: مهم‌ترين شاخصه‌اي كه تشكل‌هاي دانشجويي به صورت كلان از آن برخوردارند اين است كه محلي براي گذر افكار هستند. از اوايل دهه‌ي شصت كه انجمن‌هاي اسلامي ذيل دفتر تحكيم وحدت حوزه و دانشگاه شكل گرفتند تفكرات بسيار مختلف و كاملا متفاوتي به انجمن‌ها آمده و از آن خارج شده است. وي با بيان اينكه «تا به حال گفتمان‌هاي متفاوتي در انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان حاكم شده است»، گفت: اين بدين دليل است كه ساختار انجمن‌ها انتخابي است اما چون در تشكل‌هايي چون بسيج دانشجويي اين ساختار حاكم نيست هر كس تفكر خاصي دارد وارد آن مي‌شود و تقريبا در دو دهه‌ي اخير در يك شكل مانده‌اند. دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبايي، ابراز عقيده كرد: در انجمن‌هاي اسلامي به تبع تغييراتي كه در جامعه به ويژه جامعه‌ي دانشگاهي رخ مي‌دهد منتخبان اين انجمن‌ها متفاوت مي‌شوند اما در بسيج دانشجويي اين اتفاق نمي‌افتد و سال‌هاي سال است كه يك نوع تفكر خاص با شرايط و قرائت خاصي از دين و روايت اسلام سياسي حاكم است و تغييري در آن ايجاد نشده است. اين فعال دانشجويي هم‌چنين گفت: تغيير گفتمان و تغيير پاراديم در انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان ديده مي‌شود اما در بسيج دانشجويي نه. اين سكون و ركود به ضرر بسيج مي‌انجامد چرا كه تشكلي مثل بسيج در روند تحولات اجتماعي به ويژه در دهه‌ي اخير چندان تاثيرگذار نبوده و نتوانسته خود را همگام كند و اگر مي‌خواهد از زاويه‌ي ديگري به مطالب نگاه كند اين نگرش بايد به روز باشد. نوربخش افزود: نگرش بسيج دانشجويي مبتني بر ايدئولوژي و تفكري خاص است كه به نظر مي‌رسد به همين دليل، نقدهايش سازنده و رو به جلو نيست. آنها در تفكر و اسلوب خاص خود به نقد مي‌پردازند و طبيعي است وقتي تغيير و تحول رخ ندهد و حالت ركود پيش بيايد كه باعث مي‌شود دانش و فكر چنداني در تشكل اتفاق نيافتد. وي هم‌چنين اظهار كرد: به نظر من فارغ از تفاوت فكري كه ما با بسيج دانشجويي داريم حتي اگر اختلافات سياسي را هم كنار بگذاريم واقعا بسيج دانشجويي نتوانسته در اين مدت از خود پويايي حتي در عرصه‌ي انديشه‌ي خود بروز دهد و بيشتر تكرارگر روايت‌هاي گذشته بوده و خواسته است آنها را اشاعه دهد و حتي در حوزه‌ي درون گفتماني هم به تغييرات خاصي نرسيده است. نوربخش گفت: همه به اين واقفيم كه بسيج نهادي است كه متصل به بخش‌هايي از قدرت است. حتي اگر بپذيريم كه چنين چيزي وجود ندارد اساسا رفتار، گفتمان و نقدي كه در اين مدت بسيج متوجه دولتمردان كرده است نقد هميشگي بخشي از قدرت و سكوت مطلق در مقابل بخشي ديگر است. عضو انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه، اضافه كرد: وقتي شما در دوره‌هاي مختلف فقط بخشي از حاكميت را زماني كه حاكم شد به چالش مي‌كشيد و زماني كه همفكران و نزديكان فكري خودتان حاكم شدند به نقد آن دست نمي‌زنيد و يا صرفا سكوت پيشه مي‌كنيد و به حمايت مي‌پردازيد مسلما اين تفكر مي‌تواند جا بگيرد كه بسيج همواره در ذيل يك تفكر خاص گرايش به بخش خاصي از حاكميت داشته و حاضر به نقد آن بخش از حاكميت نيست. نوربخش هم‌چنين گفت: اگر انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان از 76 تا 80 معتقد بودند كه روند اصلاحات خاتمي بايد با اغماض و كمي تساهل و تسامح مورد حمايت قرار گيرد زماني كه او را از اصول خود دور ديدند نقاد شماره‌ي يك دولت محمد خاتمي شدند. در سال 75 هم عده‌ي كثيري از انجمن‌هاي اسلامي كه خاتمي را حمايت مي‌كردند و خود از عوامل پيروزي او بودند سپس به نقد وي دست زدند. وي در ادامه اظهار داشت: امروز بخشي از حاكميت كه نزديكي فكري با بسيج دارد مورد نقد او قرار نمي‌گيرد. آنها حتي به نقد درون گروهي هم دست نمي‌زنند و اين شائبه را ايجاد مي‌كنند كه آنها همواره منتقد مخالفان فكري خود هستند و حاضر به نقد موافقان و نزديكان فكري خود نيستند و اين عملا آنها را از يك جريان نقاد مستمر و غير سودمند كه از شاخصه‌هاي يك تشكل دانشجويي است دور مي‌كند. وي درباره‌ي آنچه عدم اتصال بسيج به بدنه‌ي دانشجويي خود مي‌خواند، گفت: وقتي شما خود را به راي نمي‌گذاريد و به تناسب فضا و شرايط انتخاب نمي‌شويد و بر اساس آن فعاليت نمي‌كنيد چندان سنخيتي با آنچه در بدنه‌ي دانشجويي دانشگاه است نداريد و برنامه‌ها، سخنراني‌ها و پرسش‌ها و دغدغه‌هاي‌تان با دغدغه‌هاي كليت جامعه‌ي دانشگاهي فاصله مي‌گيرد. نوربخش درباره‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان گفت: حداقل بدنه‌ي دانشجويي ما احساس نمي‌كند كه اعضاء منصوب عده‌اي ديگري هستند و مي‌پذيرند كه آنها موجود ناقصي از درون خودشان هستند. وي افزود: نگاه بسيج دانشجويي كليت نگاه دانشگاه پنداشته نمي‌شود. البته اين بدين معني نيست كه انجمن‌هاي اسلامي سخنگوي تمامي دانشجويان هستند اما بايد به گونه‌اي باشد كه حداقل بخشي از افرادي را كه آنها سخنگويي‌شان را برعهده مي‌گيرند در يك روند راي‌گيري شفاف مورد بازديد عموم قرار گيرد و اين بسيج را تهديد مي‌كند. هم‌چنين در اين شرايط تاثيرگذاري‌هاي آنها عمدتا به خاطر وجود تشكل به نظر نخواهد رسيد. اين فعال دانشجويي، گفت: اگر بخشي كه شبيه آنها فكر مي‌كنند بدانند كه قرائت‌هاي مختلفي در اين تشكل پذيرفته مي‌شود و قبض و بسطي دارد و فضا براي تفكرات اسلام سياسي با گرايشات مختلف باز است مسلما اين تشكل مي‌تواند نماينده‌ي قشر بيشتري از دانشجويان باشد. انتهاي پيام