/معرفي كشورهاي فراموش شده - 18/ جيبوتي؛ كشوري كه موقعيت استراتژيكاش دارايي اصلي اقتصادياش است
جيبوتي كشوري آفريقايي به مساحت 23 هزار و 200 كيلومتر مربع، در شرق آفريقا و هم مرز با خليج عدن و درياي سرخ بين دو كشور اريتره و سومالي واقع شده است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) آب و هواي اين كشور بياباني، خشك و بسيار گرم و سوزان است. مهمترين خطرات طبيعي در اين كشور شامل زمين لرزه، خشكسالي و آشفتگيهاي گردبادي گاه و بيگاه از جانب اقيانوس هند است كه بارانهاي سنگين و سيلابهاي شديد را به همراه خود ميآورد. بعلاوه ذخاير ناكافي و نامناسب براي آب آشاميدني، محدوديت زمينهاي زراعي و قابل كشت، تشكيل بيابانها و به خطر افتادن گونههاي مختلف از جمله مشكلات محيط زيستي در اين كشور به شمار ميآيند. پايتخت اين كشور جيبوتي نام دارد و شهرهاي مهم آن شامل عليسبيح، تاجوره و دخيل هستند. واحد پول جيبوتي فرانك جيبوتي است و جمعيت اين كشور طبق محاسبات ژولاي سال 2005 برابر 476 هزار و 703 تن بوده است. نژاد مردم جيبوتي شامل سومالي ،افر، فرانسوي، عرب، اتيوپي و ايتاليايي است. 94 درصد مردم جيبوتي مسلمان و 6 درصد آنها مسيحي هستند. زبان مردم اين كشور نيز فرانسوي، عربي، سومالي و افري است. مهمترين منابع طبيعي جيبوتي شامل طلا، خاك رس، گرانيت، سنگ آهك، نمك سنگ مرمر، نفت خام، سنگ گچ و سنگپا است. هم چنين جيبوتي صادر كننده مجدد قهوه و پوست حيواناتي است كه از اتيوپي به اين كشور وارد ميشود. جمهوري جيبوتي با دسترسي كنترل شده به درياي سرخ موقعيت مهم استراتژيكي دارد. در طول جنگ خليج فارس اين كشور پايگاه عملياتهايي براي نظاميان فرانسوي بود. كشور فرانسه هزاران نيروي نظامي، كشتي جنگي، هواپيما و وسايط نقليه زرهي در جيبوتي دارد كه به طور مستقيم و غير مستقيم در بيش از نيمي از درآمد اين كشور نقش دارند. ايالات متحده نيز صدها نيرو را در جيبوتي مستقر كرده و اين تنها پايگاه آفريقايي فعال براي مقابله با تروريسم در منطقه است. موقعيت استراتژيك جيبوتي براي اين كشور كه عمدتا لميزرع و بايراست، دارايي اصلي اقتصادي آن محسوب ميشود. هم چنين جيبوتي، پايتخت اين كشور يك نقطه جابهجايي محصولات و كالاهاي وارد شده و خارج شده از اتيوپي است. پس از استقلال اين كشور از فرانسه در سال 1977 جيبوتي با دولتي رها شد كه بين 2 نژاد اصلي آن يعني عيساييها با اصليت سومالي و افريها با اصليت اتيوپي تعادل بوجود آورد. اما حسن گولد آپتيدون، اولين رييس جمهور اين كشور، يك دولت تك حزبي ديكتاتوري با تسلط جامعه عيسايي خودش منصوب كرد. رنجش و انزجار افريها در اوايل سال 1990 به شكل يك جنگ داخلي فوران كرد و اگرچه گولد تحت فشار فرانسه يك نظام چند حزبي محدود را در سال 1992 معرفي كرد، شورشيان از حزب افر، با عنوان جبههي اعاده اتحاد و دموكراسي، اجازهي حضور در اين نظام را نداشتند. در نتيجه حزب گولد فاتح تمام كرسيها شد و جنگ ادامه يافت. اين جنگ در سال 1994 با پيمان تقسيم قدرت پايان يافت كه اين پيمان پاي جناح اصلي حزب افر را به دولت باز كرد. يك جناح انشعابي و شورشي نيز مبارزه خود را تا سال 2000 ادامه داد تا زماني كه اين حزب نيز پيمان صلحي را با فاتح دولت گولد به نام اسماعيل عمر گوله امضا كرد. گوله از سال 1999 رييس جمهور جيبوتي بوده است. انتهاي پيام