يك باستان‌شناس پيشكسوت معتقد است كه وقتي در شهر سوخته دو ماه كاوش و 10 ماه مطالعه و بررسي مي‌شود، كيفيت كار بسيار بالا مي‌رود. دكتر صادق ملك‌شهميرزادي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: بسياري از باستان‌شناسان، چند محوطه‌ي تاريخي را با هم كاوش مي‌كنند و گزارش هيچ‌كدام از آن‌ها را هم چاپ نمي‌كنند؛ در حالي كه دكتر سجادي - سرپرست هيات كاوش شهر سوخته 0 در طول سال، تنها به حفاري در شهر سوخته مي‌پردازد و گزارش كار خود را نيز به‌صورت منظم به چاپ مي‌رساند و با اين روش، كيفيت تحليلي كار بالا مي‌رود. وي حفاظت از آثار تاريخي كاوش شده در شهر سوخته را به شرايط آب‌وهوايي منطقه وابسته دانست و درباره‌ي فصلي كه براي كاوش انتخاب مي‌شود، گفت: شهر سوخته در منطقه‌اي است كه بادهاي 120 روزه دارد و دماي هوا به 50 درجه نيز مي‌رسد. در اين منطقه، سرپرست هيات مي‌تواند بهترين فصل را براي حفاري انتخاب كند تا كمترين مشكل را داشته باشد. ملك كه سرپرستي هيات بررسي تپه‌ي سيلك را برعهده دارد، در توضيح پايين بودن سطح علمي كاوش‌ها در كشور به بيان اين مثال پرداخت: كتاب « ايران در پيش از تاريخ » بين سال‌هاي 77 تا 82 دوبار چاپ شد و در اين مدت، فقط اطلاعات مربوط به سه محوطه‌ي كاوش شده‌ي پيش از تاريخ به كتاب اضافه شد؛ در شرايطي كه در اين سال‌ها چندين محوطه‌ي پيش از تاريخ كاوش شد ولي به‌دليل ارايه نشدن گزارش‌هاي آن‌ها، اطلاعاتي دراختيار ديگر كارشناسان قرار نگرفت. انتهاي پيام