«سكوت نسبي جنبش دانشجويي پرمعناست» بيانيه‌ي اتحاديه‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان در اروپا به مناسبت روز دانشجو
اتحاديه‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان در اروپا به مناسبت روز دانشجو بيانيه‌اي صادر كرد. به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا در اين بيانيه آمده است: 16 آذر، روز دانشجو و سالروز جوشش «آن سه قطره خون تازه و گرم بر چهره‌ي دانشگاه» را گرامي مي‌داريم اما آيا در شرايط حاضر، دانشجو و دانشگاهي در كشور ما گرامي و پاس داشته مي‌شود؟! و آيا پس از گذشت بيش از نيم قرن از شهادت شريعت رضوي، قندچي و بزرگ‌نيا، آزادي و عدالتي كه آنها مي‌خواستند لااقل در خانه‌شان _ دانشگاه _ تامين شده است؟! و آيا پس از شهادت‌شان و پيروزي انقلاب اسلامي، همكلاسي‌هايشان ديگر در دانشگاه و كوي، نظامي و روحيه‌ي نظامي‌گري نمي‌ديدند! متاسفانه بايد اذعان داشت كه در كشور ما و به‌ويژه در ماه‌هاي اخير و با طي روند موجود نه دانشگاه و دانشگاهي، كه دانش گاه و دانش گاهي ارج و قربي بس افزون يافته‌اند. انتصاب‌هاي اخير در وزارتين علوم و بهداشت و در سطحي كلان انتخاب وزرا، معاونين، مديران و تصميم‌گيران كشور گواه اين مدعاست. عدم توجه به سابقه، كارآمدي و توانايي افراد در كسب سمت‌هاي مختلف و علاوه بر آن مصالح و مقتضيات كشور و به‌ويژه پافشاري بر گماردن روساي انتصابي به جاي روساي انتخابي اساتيد موجب هرچه عميق‌تر كردن شكاف دولت از اساتيد و در نهايت تقابل هرچه بيشتر دولت در برابر دانشجويان مي‌شود. استاد و دانشجويي كه بي‌ترديد بخشي از نخبگان كشورند و اين شكاف، معنايي جز شكاف و جدايي دولت جديد از نخبگان نخواهد داشت. شكافي كه در مقطع كنوني كه كشور در معرض تهديدهاي متعدد بين‌المللي قرار دارد به هيچ روي به نفع نظام و كشور نيست و در نهايت منجر به افزايش چشمگير فرار مغزها و نخبگاني مي‌گردد كه پيش از آن، «قرار» را بر فرار ترجيح داده بودند. نخبگاني كه بي‌شك هيچ‌يك در جمع سرمايه‌داران و زراندوزاني كه انتظار مي‌رفت در تيررس عدالت‌گستري دولت جديد باشند، قرار ندارند، اما مطمئنا هم در جمع «بندگان خدا»يي قرار مي‌گيرند كه هنوز در انتظار كمترين سطح مهرورزي به عنوان شهروندان اين جامعه‌اند. در ادامه‌ي اين بيانيه آمده است: از سوي ديگر و پس از گذشت نزديك به شش ماه از انتخابات رياست جمهوري، سكوت نسبي جنبش دانشجويي داخل كشور در برابر شرايط حال حاضر جامعه و به ويژه مشكلات بخش دانشجويي و دانشگاهي، سكوت پرمعنايي است كه كماكان ادامه دارد و حتي وعده‌هاي عمل ناشده به آزادي دانشجويان زنداني و دربند، و انتصابات پياپي و بي‌محاباي روساي غيرمنتخب بر دانشگاه‌ها چندان در شكستن فضاي موجود موثر نبوده است. سكوتي كه نتيجه‌ي عدم توجه به نيازهاي جنبش دانشجويي، و محسوب نمودن اين مجموعه‌ي خوشفكر و پرتوان در دايره‌ي غيرخودي است و همراه با انتصاب‌هاي اخير در حوزه‌ي سياسي و عملكرد صرفا منتقدانه‌ي منصوبين دولت از گذشته بدون ارايه‌ي راهكارهاي عملي براي آينده، موجب بسته شدن فضاي سياسي و هم‌چنين سرخوردگي بخش عمده‌ي جنبش دانشجويي داخل كشور و حاكميت روحيه‌ي بي‌تفاوتي در اين جنبش نسبت به مسايل جامعه شده است، و از اين روي جنبش دانشجويي به تدريج در حال خاموش شدن در داخل كشور است. به عنوان بخشي از جريان دانشجويي كشور در اروپا، بايد بر اين نكته تاكيد كنيم كه در نظام‌هاي آموزش عالي كشورهاي توسعه‌يافته، اعضاي هيات علمي، دانشجويان و كاركنان دانشگاه‌ها، تعيين‌كننده‌ترين اركان نظام آموزشي‌اند كه متوليان نظام آموزش عالي كشورمان بايستي اين مهم را درك و خود را مهياي كسب ملزومات كمتر شدن اين فاصله كنند. فاصله‌اي كه با انتصاب روساي دانشگاه به جاي انتخاب آنان توسط همكاران و دانشگاهيان كمتر نمي‌شود. من آن‌چه شرط بلاغ است با تو مي‌گويم ... تو خواه از سخنم پند گير، خواه ملال. در پايان اين بيانيه با اشاره به سانحه‌ي سقوط هواپيماي حامل خبرنگاران آمده است: بسيار اندوهگين و دل‌شكسته‌ايم كه سترگ روز شانزدهم آذر سال جاري، با غبار غم فراموش ناشدني فقدان عزيزانمان در حادثه‌ي دلخراش سقوط هواپيماي اصحاب گرانقدر حوزه‌ي اطلاع‌رساني مقارن مي‌شود. اتحاديه‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان در اروپا، ضمن ابراز تسليت به بازماندگان و تمناي مغفرت براي درگذشتگان، آرزو دارد كه بررسي دقيق و موشكافانه‌ي اين اتفاق تأمل‌برانگيز و اعلام صاادقانه‌ي نتايج آن به جامعه، زمينه‌ي پيشگيري از بروز موارد مشابه را فراهم آورد. انتهاي پيام