استان تهران جدا از جاذبههاي تاريخي، طبيعي و موزههاي فراواني كه به عنوان پايتخت در دل خود جا داده، در حوزه توريسم زيارتي نيز حايز اهميت فراوان است كه متاسفانه تاكنون پتانسيل اين حوزه مغفول واقع شده است.
اين در حاليست كه بيشتر كارشناسان گردشگري بر اين باورند كه با ساماندهي و تغييران جزوي در فضاهاي پيراموني مي توان امامزادههاي كشور را بهيكي از پرجاذبهترين مكانهاي گردشگري تبديل كرد.
سرويس حج و زيارت خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در همين راستا امامزادههاي استان تهران را معرفي ميكند.
امامزاده هارون بن موسي
بقعهي امامزادههارون بن موسي در تكيه جوستان از توابع طالقان قرار دارد . بقعه و گنبد اين بنا از سنگ و گچ ساخته شده است. بناي امامزاده بسيار شكيل و زيبا ساخته شده است و اهالي كليه جورستان و روستاهاي اطراف احترام ويژهاي براي آن قائل هستند.
به گزارش ايسنا در امامزاده هارون كتيبهاي سنگي به طول 90 و عرض 32 سانتي متر، حاوي فرمان شاه تهماسب صفوي به خط ثلث موجود است. در اين فرمان شاه تهماسب صفوي به سبب عجزه سكنه متوطنه و عدم استطاعت مالي مردم طالقان آنها را از دادن ماليات معاف نموده است.
اين سنگ مرمر منقوش در حال حاضر در جوار در امامزاده نصب شده است.
امامزاده يحيي ، ورامين
بناي امامزاده يحيي در جنوب شرقي شهرستان ورامين و در محلهاي معروف به " كهنه گاه " قرار دارد .
تاريخ بناي اين امامزاده ماه محرم سال 707 هجري قمري است ، سبك معماري مقبره شباهت زيادي به مسجد جامع و برج علاء الدين دارد ورودي بنا در جهت شمال داراي حياط وسيعي است كه از آن به عنوان گورستان استفاده شده است . سياحان بازديد كننده از امامزاده يحيي همگي از كاشيهاي شفاف و زيباي آن در سفرخانههاي خود تعريف و تمجيل كردهاند اما متاسفانه اثري از كاشيهاي برجاي نمانده است .
بناي امامزاده يكي از چند اثر تاريخي دورهي مغول است كه هنوز در ورامين برجاي مانده و با گنبد زيباي آجري در محوطه گورستان محصور است .
اهميت تاريخي اين امامزاده مرهون تزيينات ،گچ بري و كتبيه ي برجسته آن به خط ثلث نوشته شده است .
ساختمان بقعه برخلاف نماي بيروني آن تزيينات عالي گچ بري دارد و تاريخ محرم سال 707 ه.ق بر كتيبهي آن موجود است . ونام ابومحمدالحسن بن المرتضي بن حسين بن محمد بن الحسن بن ابي زيد بر آن حك است .
بناي مقبره داراي گنبد بزرگ آجري است كه بر بدنه آن هشت دريچهي مشبك تعبينه شده و تهويه هوا و تعمين نور داخل صحن را تامين ميكند .
اين بقعه محراب كاشي كاري بسياري نفيسي به تاريخ 663 ه.ق اثر علي بن محمد ابي طاهر را در خود جاي داده بود كه اكنون در موزهي مترو پولتين نيويورك نگه داري ميشود .
روي مزار سنگ قبري به شكل محراب با تاريخ 750 ه.ق وجود داشت كه اكنون در موزهي آميتاژ جاي دارد .
اين سنگ امضاي دونفر از افراد خاندان كاشي ساز معروف كاشان ، به عنوان سازنده ديده ميشود داخل صحن شجره نامهاي موجود است كه نسبت امامزاده را به امام حسن (ع) ميرساند.
امامزاده قاسم وحيديه
اين امامزاده در محله جوقين يكي از محلات شهر وحيديه دارد . بنا به دوران صفويه تعلق دارد و به احتمال زياد ايوان آن در دورهي قاجار اضافه شده است ، پلان بنا چهار ضلعي است و يك ايوان شرقي دارد كه ورودي بنا را در خود جاي داده است .
پوشش بقعه به صورت يك گنبد پلهاي اجرا شده و پوشش ايوان به صورت طاقي است .
مصالح بنا ، خشت و گل و سنگ و داخل ان با گچ اندود شده است .
امامزاده موسي
اين بقعه در روستاي خوروين در شمال غربي شهر كرج واقع است ، بناي كوچك امامزاده با پلان مربع از داخل داراي ابعاد تقريبي 444*444 سانتي متر است . قطر ديوارها 150 سانتي متر و بناي گنبدي است ، در دورههاي اخير در شمال بنا و در برابر ورودي امامزاده ايواني بر پا داشتهاند كه ارتفاع آن 77 سانتي متر بلند تر كف بنا است .
زير گنبد در ميان محوطهي داخلي ضريح چوبي گره سازي شده مشبك از چوب چنار با طرح چهار گل به بلندي 155 و درازاي 230 و پهناي 149 سانتي متر وجود دارد كه صندوق مزار را در اين ميان گرفته است . اين صندوق داراي دو كتيبه ي بزرگ به هم پيوسته به صورت دو حاشيه در بالا و پايين و تعدادي كتيبههاي ناپيوسته و كوتاه در چهار طرف بدنه است .
امامزاده هادي و علي نقي
در مسير كرج - قزوين نرسيده به شهر هشتگرد و محل " ينگه امام " مقبره امامزاده هادي و علي نقي از اولاد امام موسي كاظم (ع) به چشم ميخورد ، بناي اين امامزاده نزديك كاروانسراي ينگه و تپهي بزرگ تاريخي واقع است .
اين بنا از دو قسمت يعني ايوان شمالي در جلو و حرم اصلي در پشت آن تشكيل شده ست تزيينات آزارهي جلوي ايوان به ارتفاع يك متر با آجر هفت رنگ دورهي قاجاريه كه نقشهاي آنها باهم تركيب شده شكل گرفته است .
سردر ورودي بنا داراي قوسي بزرگ و لچكيهاي قوس سردر به شيوهي معقلي تزيين شده است نماي سطح داخلي حرم با گچ اندود شده و فاقد هر گونه تزيينات است .
گنبد خارجي با پوشش زيرين حرم به صورت هرم 12 ترك است ، كه كاشي كاري آن ضمن تعمير قسمتهاي ديگر بنا ، در سال 1347 شمسي به طور كامل مرمت شد .
اين بنا از آثار دورهي صفويه به شمار ميرود ، در باره اين بقعه در سفرنامهي ميرزا حسين فراهاني چنين آمده است : " گويند دو نفر از اولادان حضرت موسي بن جعفر در اين جا مدفون هستند . "
انتهاي پيام