عضو انجمن اسلامي دانشجويان علامه: ـ با نوعي قحط الرجال روبه‌رو هستيم! ـ بلاتكليفي وزارتخانه‌ها به آنها ضربه مي‌زند ـ ايجاد جبهه دواي درد عرصه‌ي سياسي نيست
عضو انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي گفت: وضعيت احزاب ما نسبت به گذشته دچار سير نزولي شده‌اند، بايد به ترميم اين شرايط بپردازيم، فرار از اين واقعيت به سوي ايجاد جبهه دواي درد عرصه‌ي سياسي كنوني ما نيست. «محمدرضا نوربخش» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار داشت: بعد از روي كار آمدن دولت احمدي‌نژاد بسياري منتظر اين بودند كه ببينند شعارهاي انتخاباتي ايشان با عملكردشان تطابق دارد؟ اما به نظر مي‌رسد در چند ماه اخير بعد از ايشان شرايط به گونه‌اي است كه مي‌شود از عدم تطابق و تناسب اين شعارها و عملكردها سخن گفت. بلاتكليفي چهار وزارتخانه دبير انجمن اسلامي دانشكده‌ي حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه درباره‌ي عدم معرفي برخي وزرا ابراز كرد: وزارت نفتي كه احمدي‌نژاد به عنوان مهم‌ترين وزارتخانه بر آن تاكيد داشتند و مي‌گفتند عدم مديريت صحيح اين وزارتخانه در چند سال اخير ضربه‌هاي زيادي به پيكره‌ي اقتصادي كشور زده است و وزارت آموزش و پرورش كه ايشان تاكيد مي‌كردند اين وزارتخانه به دليل تربيت نيروهاي سياسي از اهميت بالايي برخوردار است و از مصرف‌كننده‌هاي اصلي بودجه‌ي كشور است، بدون وزير به كارشان ادامه مي‌دهند. عملا اين‌جا با پارادوكسي مواجه مي‌شويم، مسلما اين روند نامطلوبي است؛ چرا كه همه مي‌دانند توانايي و قدرت اجرايي سرپرست به هيچ عنوان به اندازه‌ي يك وزير نيست و اين بلاتكليفي به اين دو وزارتخانه ضرر خواهد زد. وي در ادامه افزود: شايد دلايل روند تشكيل كابينه را بتوان اين‌گونه ارزيابي كرد كه همگان مي‌پنداشتند به دليل نزديكي تفكرات حزبي يا جناحي مجلس و دولت و اصولگرايان تعارض كمي بين دولت و مجلس شاهد باشيم و حداقل برخورد مجلس هفتم با دولت نهم نسبت به مجلس پنجم با دولت خاتمي با چالش كمتري مواجه باشد، ولي به نظر مي‌رسد اين برخوردها بيشتر شد. شايد تماميت‌خواهي بخشي از جناح راست يا اصولگرا و عدم شركت عده‌ي زيادي از گروه‌هاي حامي احمدي‌نژاد مثل «خوش‌چهره» و به بازي نگرفتن همفكران او بخشي از اتفاقي است كه افتاده است. وي هم‌چنين اظهار داشت: شاهد اين هستيم كه بسياري از همفكران احمدي‌نژاد مثل «افروغ» و «نادران» با ايشان مشكل دارند و اين نشان مي‌دهد كساني كه چيدمان كابينه را به عهده داشتند، اساسا نگاهي كه احمدي‌نژاد در موردش صحبت مي‌كرد مثل كابينه‌ي 70 ميليوني، را مدنظر قرار ندادند و اين كابينه حتي تامين‌كننده‌ي نظرات طيف راست اصولگراي حاكميت نيز نيست. يعني نه تنها جناح‌هاي سياسي و ديگر تفكرات كه تفكرات داخل گروه آبادگران هم به تمامي مورد نظر دوستان قرار نگرفته. نوربخش افزود: بخشي از مجلس برخورد قاطعي با احمدي‌نژاد داشتند و چهار وزيرش را تاييد نكردند، مسلما اين به ضرر دولت احمدي‌نژاد خواهد بود و اين نوع تفكر سلبي مشكلات عديده‌اي برايشان ايجاد مي‌كند. دوشغله‌ها وي در ادامه درباره‌ي دو شغله بودن برخي اعضاي كابينه، گفت: احمدي‌نژاد در روزهاي كانديداتوري خود بحث عدم وجود گردش آزاد نخبگان را مطرح كردند و اين‌كه همواره هزار مدير داريم كه جايشان تغيير مي‌كند، با يك نگاه كلان و فارغ از گرايش‌هاي سياسي اين‌كه عرصه‌ي مدريتي و ساخت مديريت كلان كشور با تغييراتي در جهت كارآمدي مواجه شود، مطلوب همه خواهد بود اما به نظر مي‌رسد اين تغييرات در جهت كارآمدي نبوده و بسياري افرادي كه در سمت‌ها قرار گرفتند، به‌ويژه در سطح معاونت‌ها و رده‌هاي پايين‌تر از وزير به نظر مي‌رسد عدم تناسبي بين تخصص‌ها و توانايي‌هايشان با پستي كه دارند وجود دارد. نوربخش اضافه كرد: عملا به نظر نمي‌رسد ديگر خبري از كابينه‌ي 70 ميليوني باشد، به جايي رسيده كه محرمان ساختار مديريتي كشور بسيار محدود شدند؛ به اين معنا كه دوستان نزديك احمدي‌نژاد در اين سيستم محرم يا كارآمد تشخيص داده نمي‌شدند. دوشغله بودن يا اشغال پست‌هاي متعدد در ساختار مديريتي نشان از اين دارد كه معتمدين كثيري كه مورد نظر مديريت كلان عرصه‌ي تصميم‌گيري كلان كشور باشد، در نخبگان حاكميت وجود ندارد. اين فعال دانشجويي با بيان اين‌كه «با نوعي قحط الرجال روبه‌رو هستيم»، گفت: اين بدين معناست كه رجالي كه مورد تاييد، اعتماد و وثوق مديريت كلان كشور هستند بسيار اندك‌اند. اين‌جا بحث از وفاداري و نگاه گروهي محدود و نامطلوبي براي كشور است. در دوره‌ي خاتمي حتي ما با مديراني مواجه بوديم كه مورد تاييد فكري جناح اصلاح‌طلب نبودند ولي در دولت حضور داشتند ولي در اين دوره فاقد چنين مديراني هستيم. نمي‌توان تصور كرد كه تمام مديراني كه تاكنون بر سر كار بودند ناكارآمد هستند، اين نوع برخورد به شدت حزبي است و مبتني بر كارآمدي نيست. در اين عرصه نسبت به دولت قبل با سير نزولي مواجه هستيم. در دوره‌ي هاشمي هم حتي افرادي مثل «فلاحيان» و «بشارتي» را مي‌ديديم ولي در اين دولت اساسا هيچ‌كس جز معتمدين ايشان حضور ندارند. جبهه‌هاي سياسي اين عضو انجمن اسلامي دانشجويان هم‌چنين درباره‌ي تشكيل جبهه از سوي اصولگرايان و اصلاح‌طلبان گفت: جبهه به معنايي كه در جامعه‌ي ايراني باب شده در جوامع مدرن و دموكراسي مدرن وجود ندارد. ما در بسياري كشورها دولت ائتلافي داريم اما دولت ائتلافي با اين تفكر جبهه به معناي رفتار كاملا هياتي و گروهي كه در آن سامانه‌ي مشخصي از اصول مورد تاييد همه‌ي گروه‌ها نداشته باشيم، اصول به شدت كلي است و مسايل جزء مورد تاييد نيست. بعد از سر كار آمدن اين جبهه چون موارد در عرصه‌ي مديريتي به شدت جزئي مي‌شود شكاف‌ها سر باز مي‌كند. وي در ادامه ايجاد جبهه در جهت پيشبرد اهداف كلان را امري كاملا غير منطقي دانست و افزود: در ايران مي‌توان به احزابي اشاره كرد كه به صورت جبهه و هياتي اداره مي‌شوند. «سعيد حجاريان» مشاركت را بين‌العباسين مي‌داند؛ يعني بين «عباس دوزدورزاني» و «عباس عبدي». در جايي كه وسعت تفكراتي حاضر در يك حزب و اختلاف نظرها به اين حد است، مي‌توان تفاوت نگرش‌ها در جبهه‌ها را كاملا پيش‌بيني كرد. محمدرضا نوربخش افزود: به نظر مي‌رسد به وجود آمدن يك تفكر حزبي و سامانه‌ي تحزبي در جامعه‌ي ايراني و انتقال اين تفكر از نخبگان در جامعه در جهت شكل‌گيري كلوپ‌هاي كاملا مشخص، معين و مرزبندي شده در عرصه‌ي سياسي امري است كه ما را به سمت دموكراسي پيش مي‌برد تا زماني كه مردم نمي‌دانند عدم تحقق شعارها را از چه كسي طلب كنند و پس از شكست‌ها با چه كسي تسويه حساب كنند، و يا در انتخابات بعدي به چه كسي به دليل عدم اجراي شعارها راي ندهند، و به چه كسي به دليل اجراي وعده‌هاي داده شده اقبال كنند، با همين شرايط مغشوش به روند سياسي خود ادامه مي‌دهيم كه عملا هيجانات و راي‌ها مبتني بر حركات و جريانات پوپوليستي در آن حاكم است و خرد راي شهروندانه در آن بسيار ناچيز است. وي خاطرنشان كرد: بن‌بست‌هاي سياسي كه هركدام از گروه‌هاي سياسي اصلاح‌طلب يا اصولگرا به آن برمي‌خورند و عدم تبيين يك استراتژي كلان براي هركدام از اين گروه‌ها شرايطي را سبب شده كه يارگيري از دستجات و گروه‌هاي همفكر در جهت تقويت ساماندهي براي رقابت و نزاع با گروه مقابل بسيار تقويت شده است ولي عملا در ادامه‌ي اين روند و ساخت سياسي ما را با پيشرفتي در عرصه‌ي سياسي يا ايجاد گام‌هاي موثر در راه ايجاد يك دموكراسي قابل قبول پيش نخواهد برد. انتهاي پيام