گامبيا، يكي از كوچكترين كشورهاي قاره‌ي آفريقا است كه برخلاف بسياري از همسايگانش در غرب آفريقا، از دوره‌هاي بلند مدت ثبات از زمان استقلال‌اش بهره‌مند است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اين كشور در سال 1965 از انگليس مستقل شد. گامبيا در غرب قاره‌ي آفريقا و هم مرز با اقيانوس اطلس شمالي و كشور سنگال است. آب و هواي اين كشور استوايي، گرم و همراه با بارندگي فصلي از ماه ژوئن تا نوامبر و نيز آب و هواي سرد و خشك از ماه نوامبر تا ماه مه است. جمعيت گامبيا 15 ميليون تن است و پايتخت آن "بونجول" نام دارد. مساحت اين كشور 11 هزار و 295 كيلومتر مربع است. زبان‌هاي اصلي مردم اين كشور شامل انگليسي و زبان‌هاي بومي از جمله ماندينگو، ولوف، فولا و ساير زبان‌هاي بومي است. 90 درصد مردم گامبيا مسلمان و 9 درصد مسيحي هستند و يك درصد باقي مانده مذاهب بومي دارند. متوسط طول عمر مردان گامبيايي 54 سال و زنان آن‌ها 57 سال است و واحد پول اين كشور دالاسي نام دارد. مهمترين منابع طبيعي اين كشور شامل ماهي، ذخاير تيتانيوم، قلع، زيركن، سيليس، خاك رس و نفت خام است. از مهمترين خطرات طبيعي در گامبيا مي‌توان به خشكسالي اشاره كرد و بيشترين مشكلات محيط زيستي در اين كشور شامل فرسايش جنگل‌ها، به وجود آمدن صحراها و بيابان‌ها و بيماري‌هايي است كه از آب منشا مي‌گيرند. نوع حكومت گامبيا جمهوري با يك مجلس قانونگذاري است. از مهمترين شهرهاي اين كشور مي‌توان به سركوندا، بريكاما، باكائو و فارافني اشاره كرد. صادرات اصلي گامبيا بادام زميني و فرآورده‌هاي حاصل از آن، ماهي، باندهاي كتان و هسته‌ي درخت خرماست. اگر چه گامبيا از انگليس مستقل شد اما اين استقلال به معناي خوشبختي و رفاه نبود. به رغم وجود رودخانه‌ي گامبيا كه درست از وسط كشور مي‌گذرد، تنها يك ششم از زمين‌هاي اين كشور قابل كشت هستند و وجود خاك ضعيف و نامرغوب باعث كثرت كشت تنها يك محصول يعني بادام زميني شده است. متعاقبا اين مساله، اقتصاد كشور گامبيا را به شدت به صادرات اين محصول وابسته كرده است. اين كشور هم‌چنين گرفتار استانداردهاي بسيار ضعيف در زمينه‌ي مراقبت‌هاي بهداشتي است و به كمك‌هاي خارجي براي پر كردن شكاف‌ها در جهت متعادل كردن هزينه‌ها در اين زمينه وابسته است. اين درحالي است كه يحيي جامه، رييس جمهور اين كشور در سال 2004 اعلام كرد كه ذخاير بزرگ نفتي در گامبيا كشف شده است و اين امر مي‌تواند در آينده‌ي جديد اين كشور نقش بسزايي داشته باشد. صنعت گردشگري يكي از مهمترين منابع تبادلات خارجي است، چرا كه پول گامبيايي‌ها مقيم خارج از اين كشور را به وطن باز مي‌گرداند. در سال 1994 دولت منتخب گامبيا در يك كودتاي نظامي سرنگون شد. دو سال بعد وقتي رهبر نظامي اين كشور به عنوان يك شهروند در انتخابات رياست جمهوري شركت كرد و فاتح آن شد، حكومت اين كشور به سمت حكومت قانون اساسي گرايش پيدا كرد. اما اعتبار و صحت اين انتخابات از سوي جامعه‌ي مشترك‌المنافع زير سوال رفت. يحيي جامه، رهبر كودتاي سابق، يك دوره‌ 5 ساله‌ي دوم رياست جمهوري را در انتخابات اكتبر سال 2001 برنده شد كه مورد تاييد ناظران خارجي قرار گرفت. او در مقابل 33 درصد از آراء رقيبش، 53 درصد از آرا را به خود اختصاص داد. يحيي جامه در سال 1965 متولد شد و در سال 1984 به ارتش پيوست. انتهاي پيام