نحوه‌ي تعامل دانشجويان و تشكل‌هاي دانشجويي با احزاب و گروه‌هاي سياسي، هميشه موضوع بحث و حساسيت فعالان دانشجويي است، زيرا دانشجو به دليل روح استقلال طلبي خود از وابستگي به احزاب بري مي‌جويد. نظرات تعدادي از فعالان دانشجويي در گفت‌وگو با ايسنا درباره‌ي بايدها و نبايدهاي ارتباط با احزاب در پي مي‌آيد.
مشورت نه دخالت
«حسام‌الدين علامه» دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، به ايسنا گفت: بحث تعامل و مشورت به معناي بررسي تفكر احزاب و گروه‌هاي ديگر امر مباركي است. هر انساني بايد از افكار و تفكرات ديگران بهرمند شود ولي هرگاه اين شور و مشورت منجر به دخالت در تصميم گيري يك تشكل شود چه اين تشكل انجمن اسلامي باشد و چه بسيج فرقي نمي‌كند، اگر قرار باشد انجمن‌هاي اسلامي در فرايند تصميم گيري وابسته به گروه‌ها و احزاب، حتي گروه‌ها و احزاب اصلاح طلب و احزاب دموكراتيك باشند، اين آفت جدي را براي استقلال جنبش دانشجويي و دانشجويي بودن اين جنبش فراهم مي‌كند. براي همين از تمامي دوستان در انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان تقاضا مي‌كنم كه استقلال خود را حفظ كنند و اجازه‌ي دخالت هيچ گونه حزب، گروه و تشكل ديگري را در تصميم گيري‌هاي خود به هيچ كس ندهند.
تبادل فكري نه همكاري
«ياشار قاجار»، دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه اميركبير معتقد است: جنبش دانشجويي نياز به تعامل با احزاب ندارد ولي احزاب مي‌توانند شاخه‌ي دانشجويي داشته باشند. البته هيچ وقت منكر گفت‌وگو، بحث و تبادل فكري نبودم ولي همكاري چيز ديگري است و من به آن قايل نيستم. شخصا معتقدم تحكيم و جنبش دانشجويي نبايد وارد جبهه‌ي دموكراسي‌خواهي شود، شايد آنها فردا تصميم به شركت در انتخابات و حمايت از كانديدايي گرفتند.
باشگاه احزاب
«ابراهيم متوليان»، رييس شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي استان تهران، اعتقاد دارد: بايد براي اين چاره انديشيد كه دانشجو نسبت به نظام سياسي، آينده‌ي سياسي، دولت و كشورش بي‌تفاوت نباشد و نسبت به اركان نظام حساس باشد. به نظر من حساسيت پايين آمده و علتش سياسي كاري شديد بود كه افراد سعي مي‌كردند از دانشگاه به عنوان باشگاه احزاب استفاده كنند و دانشجوها را در حدي مي‌ديدند كه هر موقع مي‌خواستند در تنش‌هاي سياسي و اجتماعي نيرو داشته باشند و از دانشجو استفاده كنند.
اتحاد براي انتقاد با بخشي
«محسن نقاشي»، عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي معتقد است: در شرايط فعلي بايد سياست اتحاد براي انتقاد را با احزاب و تشكل‌هاي اصلاح‌طلب برقرار كنيم و در نتيجه نيرويي قوي را در سطح احزاب سياسي و جامعه‌ي مدني به وجود آوريم، چرا كه با توجه به روند گذار به دموكراسي كه نقش سازنده‌تري در جبهه خواهيم داشت، هر چند معتقدم احزاب سياسي و جامعه‌ي مدني بايد از هم جدا باشند و انجمن‌هاي اسلامي بيشتر در جامعه‌ي مدني مي‌گنجد. ما مي‌توانيم در جهت اتحاد بر غناي تئوريك و فكري خود بيافزاييم، مطمئنم نيروهاي فكري قوي در احزاب سياسي وجود دارند كه ما را ياري مي‌كنند، در عين حال انتقاد خود را وارد مي‌كنيم و عقد اخوتي با هيچ حزب اصلاح‌طلبي نمي‌بنديم. اگر احزاب و شاخه‌ي دانشجويي آنها قوي شوند مي‌توان كار آكادميك كرد و به نقد و صحبت پرداخت.
استقلال از جريانات سياسي
اتحاديه‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان مستقل دانشگاه‌ها در بيانيه‌ي پاياني ششمين نشست ساليانه‌ي خود تاكيد كرد: در گفتمان جنبش دانشجويي مسلمان، خواست و اراده دانشجويان به دليل استقلال از روابط توليدي و اقتصادي و مناسبات قدرت سياسي نسبت به احزاب و گروه‌هاي فشار كه كسب قدرت و ثروت، جهت‌گيري‌هاي اصلي آنان است به منافع ملي نزديكتر و صادقانه‌تر است و پاسداري از اين استقلال و پرهيز از تبديل شدن به واحد جمعيتي جريانات سياسي ماهيت انكارناپذير جنبش دانشجويي مسلمان است.
شاخه‌ي دانشجويي احزاب
همچنين «حسن خوش‌قلب» عضو انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تربيت مدرس اعتقاد دارد: بهترين راهكار اين است كه احزاب به صورت حرفه‌اي عمل كنند و به آنها اجازه داده شود تا شاخه‌ي دانشجويي خود را در دانشگاه داشته باشند و اين شاخه تابلو داشته باشد. مثلا اگر من طرفدار حزبي هستم، شناسنامه داشته باشم و بتوانم فعاليت كنم. مسلما اگر نتوانم بروم، جاي ديگري را براي فعاليت خود انتخاب خواهم كرد و بالطبع وارد انجمن اسلامي يا جامعه‌ي اسلامي مي‌شوم و كنش‌هاي جدي بين ما به وجود مي‌آيد و اين عمل خود به خود جنبش دانشجويي را از اهداف خود دور مي‌كند و تمام انرژي صرف كش مكش‌هاي دروني مي‌شود. وقتي ما از لحاظ فكري مجبوريم زير يك سقف در يك اتاق باشيم، تمام انرژي‌ها صرف مجادله مي‌شود.
لزوم ارتباط تنگاتنگ فكري
«امير حبيب‌دوست» دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه گيلان نيز اظهار داشته است: در حال حاضر با حضور افرادي چون كروبي، خاتمي و موسوي خوئيني‌ها، احزاب چپ سنتي در حال تقويت شدن هستند و اين جريان در گذشته ارتباط تنگاتنگ و به مراتب فكري با جنبش دانشجويي داشته است. اين جريان اكنون كه دوباره در عرصه‌ي سياسي وارد شده و مي‌خواهد تاثيرگذار باشد به نظر مي‌رسد كه همراهي جنبش دانشجويي يا حداقل برقراري ارتباط جريان دانشجويي با اين بخش از فعالان سياسي تاثير مثبتي در جريان دانشجويي و همچنين تاثيرگذاري آن داشته باشد.
دانشجويان ابزار نباشند
«حنيف يزداني» دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شهركرد نيز معتقد است: تعامل جنبش دانشجويي با احزاب شايسته است ولي در صورتي كه احزاب ديدگاه ابزاري به جنبش دانشجويي نداشته باشند زيرا در اين صورت دموكراسي محقق نمي‌شود.
لزوم تقويت تعامل
«مصطفي ميرزايي»، دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي فني دانشگاه تهران اظهار داشته است: احزاب بايد بيشتر از آنچه كه امروز هست با دانشگاهيان، معلمان، كارگران تعامل داشته باشند. گاه از اين اقشار به عنوان بازوي اجرايي و پياده نظام استفاده مي‌شود، در حالي كه احزاب بايد خواسته‌هاي واقعي همه‌ي اقشار را درك كنند و به دنبال آن باشند كه با همكاري آنها برنامه اجرا كنند نه اينكه فقط در ميتينگ‌ها و تجمع‌ها از آنها استفاده كنند.
پياده‌نظام هرگز
«ابراهيم شمشيري» دبيركل سابق و عضو شوراي عالي نظارت جامعه‌ي اسلامي دانشجويان، مي‌گويد: دانشگاه نبايد به پياده نظام احزاب و گروه‌هاي مختلف سياسي كه با نگاه‌هاي منفعت طلبانه، جناحي و حزبي خود به دانشگاه نگاه مي‌كنند، تبديل شود و طبيعتا همين است كه بايد حيطه‌ي سياسي مجموعه‌ي دانشگاهي به خود دانشجويان سپرده شود. شاخص دانشجويان در فعاليت‌هاي سياسي آنان كه به جهت رسمي اجازه‌ي فعاليت دارند و مي‌توانند پيگير مسائل سياسي باشند مجموعه‌ي تشكل‌ها هستند و دخالت و حضور نيروهاي خارج از دانشگاه در مسائل سياسي دانشگاه و بهره‌برداري از دانشگاه از اين جهت هم مردود است و نه در شان دانشجويان است كه چنين برخورد‌هايي با آنها صورت بگيرد نه در شان مجموعه‌هاي خارج از دانشگاه است كه بخواهند چنين برخوردي با دانشجويان انجام دهند.
آفات ارتباط
همچنين «فريد مدرسي»، عضو انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي اعتقاد دارد: بعد از دوم خرداد، يك سري از نهادهاي سياسي مدني جاي خود را به نهادهاي حكومتي دادند و بعد از آن ارتباط انجمن اسلامي با احزاب و نهاد‌ها آفات بسياري براي تحكيم بر برداشت از جمله انشقاق تحكيم و ترويج ديدگاه دوري از قدرت و موارد ديگر كه به مرور تحكيم را مجبور كرده است كه به فاز ديگري وارد شود.
ارتباط منطقي باشد
«بياتيان»، عضو طيف شيراز دفتر تحكيم وحدت نيز مي‌گويد: متاسفانه دخالت احزاب (در كار تشكل‌هاي دانشجويي) در دوره‌ي اصلاحات خيلي عميق شده بود، احزابي كه دولت ساخته بودند در سايه‌ي دولت آقاي خاتمي و پس از پيروزي ايشان به وجود آمدند، ضربه‌ي بزرگي به جنبش دانشجويي زدند، اگر الان مي‌بينيم دفتر تحكيم دو بخش شده، باعث و باني آن همين آقايان بودند، كساني كه عده‌اي را تحت عنوان پياده نظام خود وارد اين تشكل‌ها كرده و آنها را دو دسته كردند. به نظر من، در آينده برخي از اصلاح‌طلبان با جنبش دانشجويي برخورد خواهند كرد، از طرفي دانشجويان هم مانند آحاد مردم اين جامعه عقد اخوت با هيچ كسي نبسته، و هر جا و هر زمان از گروه يا حزبي اشتباهي را ببينند، بدون كم و كسر مطرح كرده و راه خود را از طيف يا از آن گروه و حزب جدا خواهد كرد. اصلاح‌طلبان اگر بخواهند در فضاي سياسي بمانند و اگر مي‌خواهند وجود داشته و با دانشگاه در ارتباط باشند بايد ارتباط خود را با جنبش دانشجويي كاملا منطقي كرده و به سمتي بروند كه تصميم‌گيرنده‌ي اصلي دانشجويان باشند.
ارتباط با موضع مستقل
«كوروش جعفري» دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي مي‌گويد: در حال حاضر جنبش دانشجويي با احزاب ارتباطش را قطع كرده است. منظورم از ارتباط به معناي وابستگي نيست بلكه مي‌توان ارتباط داشت اما در موضع خود مستقل بود. بلكه تحت عنوان دوري از قدرت نبايد از همه‌ي احزاب دوري كرد. در جامعه ما با قدرت تعامل داريم و بازيگران عرصه‌ي قدرت نيز احزاب و نظريه‌پردازان سياسي هستند كه ما بايد با آنها تعامل كنيم كه بدون آن يعني حركت در خلاء.
واكنش دانشجويان به دخالت احزاب
«مسعود دهقان» دبير سياسي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه اميركبير نيز معتقد است: بايد در چارچوب اخلاق و مصوبات تشكيلاتي فعاليت كرد، نبايد در مقابل مجموعه‌ي دانشجويي كه قداستي براي خود دارد، به گونه‌اي برخورد كرد كه شائبه‌ي اين به وجود آيد كه احزاب سياسي در مجموعه دست‌اندازي مي‌كنند، مجموعه‌هاي دانشجويي و جامعه‌ي دانشگاهي نسبت به چنين رويكردهايي واكنش نشان مي‌دهند.
انتهاي پيام