بعد از گذشت 23 سال از ربوده شدن چهار ديپلمات ايراني در بيروت، اولين هيات دانشجويي پيگيري سرنوشت آنها شامل جمعي 38 نفره به لبنان رفت و پس از بازگشت، تعدادي از اعضاي آن با حضور در محل خبرگزاري (ايسنا) به تشريح نتايج سفر و اهداف آن پرداختند.
در ابتداي اين نشست خبري، « محمد آقارضي »، دبير ستاد مركزي كنگرهي شهدا، اسرا و مفقودين دانشگاههاي جهان اسلام، اظهار داشت: مقدمهي اين سفر به دانشگاه علم و صنعت برميگردد و از آنجايي كه حاج احمد متوسليان دانشجوي دانشگاه علم و صنعت و سيدحسن موسوي نيز دانشجوي دانشگاه تهران بود، بعد از برگزاري يادواره، ديدار مسوولان داخلي و خارجي و امضا كردن طومار، دانشجويان تصميم گرفتند اين حركت را انجام دهند.
وي با بيان اينكه «اين 23 سال اسارت، طولانيترين مدت اسارت دانشجويي است» گفت: در سوريه طوماري براي رسيدگي به پرونهي چهار ديپلمات ربوده شده به امضاي زائران حرم حضرت زينب(س) رسيد، بعد از آن نيز با توجه به زمان كم براي ديدار با بشاراسد، نامهاي خطاب به وي نوشتيم، همچنين قرار بود با مسوولان و خانوادهي شهداي لبناني ديدار كنيم. نامه و طوماري نيز به نمايندهي سازمان ملل تحويل شد. بعد از آن با مسوولان حزبالله لبنان و «سيدحسين نصرالله» ديدار كرديم كه قولهاي خوبي دادند و بسيار مثبت برخورد كردند.
وي با تاكيد بر اينكه «فعاليتهاي دانشجويان در اين باره بيشتر جنبهي نمادي و تبليغاتي دارد»، اظهار داشت: در كشور ما براي چهار ديپلمات ربوده شده اقدام موثري انجام نشده است و حتي توجهي نميشود كه آزادي خرمشهر مديون حاج احمد است. مثلا در اسرائيل اعلام شده كه به ياد خلبان «ران آراد» در خانهها موقع غذاخوردن صندلي خالي بگذارند، ولي متاسفانه در كشور ما روي اين مسائل سرمايهگذاري زيادي نميشود.
آقارضي در ادامه يكي از دستاوردهاي اين سفر را توجه بيشتر مسوولان و مردم به اهميت اين قضيه خواند و افزود: اميد است كه از اين پس مسوولان تلاش بيشتري براي تعيين سرنوشت اين چهار ديپلمات انجام دهند و متوجه باشند كه در بعد بينالمللي هم اين قضيه بسيار بااهميت است، چرا كه وقتي اين چهار تن به اسارت درآمدند، مناطق زيادي از لبنان و بيروت در اشغال رژيم صهيونيستي بود و مسووليت جان آنها بر دوش رژيم اشغالگر است، در حالي كه ميگويند مسووليت برعهدهي نيروهاي فالانژ است.
وي گفت: ما تلاش ميكرديم مسوولان لبنان مساله را پيگيري كنند و اعلام كنند كه مسووليت جان اين چهار تن برعهدهي اسرائيل است و بايد پاسخگو باشد. اين حركت دانشجويي در لبنان نشان داد كه اين قضيه از اهميت بالايي برخوردار است. كنگره نيز براي جريانسازي در اين باره تلاش ميكند. اين اولين باري بود كه مجموعهاي دانشجويي به صورت خودجوش فعاليتي بينالمللي ميكند، نه اينكه دولت هيچ تلاشي نكرده است ولي در ديدار با مسوولان خودشان اذعان داشتند كوتاهي شده و به حد شايسته كاري نكردند. اگر دولت جمهوري اسلامي نيز نخواهد روي اين قضيه سرمايهگذاري كند، مساله به نتيجه نميرسد.
در ادامه، « مرتضي پورعلي » عضو شوراي مركزي اين كنگره گفت: در اين 23 سال كار خاصي كه منجر به اطلاع درستي از سرنوشت اين چهار ديپلمات شود، انجام نشده است. البته در نهاد رياست جمهوري كميتهاي تشكيل شده بود كه مسوول انجام اين پرونده بود و آقاي «ربيعي» مسوول اين كميته بود، اما حتي آنها براي مراسم سالگرد ربوده شدن اين چهار تن بود دعوت ما را بيپاسخ گذاشتند و نگفتند كه در اين چند سال چه كاري انجام شده است.
وي فشارهاي موجود را عامل تشكيل اين كميته خواند و اظهار داشت: كارهايي در اين كميته انجام شد كه به نتيجهي مشخصي نرسيد، اميدواريم در دولت جديد وزير جديد و دستگاه سياست خارجهي جديد با ما همكاري كنند تا سرنوشت اين ديپلماتها مشخص شود. در اين راستا در صدديم با مسولان دولت جديد ديداري داشته باشيم و گزارش اين سفر را به اطلاع آنها برسانيم تا بتوانند بعد از 23 سال سياستهاي مناسبي براي تعيين سرنوشت آنها انجام دهند.
پورعلي دربارهي اسناد و مدارك در اين مساله افزود: اسناد مكتوب مختلفي وجود دارد، حتي برخي اسراي لبناني دو تن از آنها را در زندانهاي اسراييل ديدهاند. سيدحسن نصرالله هم اعلام كرده كه حداقل 3 نفر از اين 4 نفر زندهاند و شايد هم هر 4 نفر زنده باشند. نمايندهي هيات بشر دوستانهي سازمان ملل هم قبلا اعلام كرده بود كه اينها زندهاند. دلايل مكتوب زنده بودنشان هست.
به گزارش ايسنا، آقارضي نيز اظهار داشت: رسما تاييد خاصي براي شهادت اين 4 نفر ارائه نشده است، اما حتي اگر يك درصد هم احتمال دهند كه اينها زندهاند بايد پيگيري شود.
« صادق صادقي »، ديگر عضو شوراي مركزي اين كنگره نيز گفت: طبيعي است كه وقتي دستگاه سياست خارجه فشاري به صحنهي بينالملل نياورد اين قضيه بدون تحرك باقي ميماند.
پورعلي در ادامه گفت: كميتهي سه جانبهاي از سوريه لبنان و ايران قرار بود تشكيل شود، اما نشد، ما نيز از بعد مردمي فشار آورديم، اما اگر دستگاه ديپلماسي فشار بياورد ميتواند كاري در سطح وسيعتر انجام دهد. متاسفانه در بعد بينالمللي هنوز چيزي معلوم نيست. هنوز سياست و برنامهي خاصي حتي از دستگاه سياست خارجه كشور اتخاذ نشده است.
همچنين « حميدرضا ناييني »، مدير اجرايي اين اردو گفت: ما در اين سفر به چند طريق از جمله امضاي طومار توسط زوار سوريه، جامعهي دانشجويي لبنان، نمازگزاران نماز جمعهي بيروت و خانوادهي شهداي بيروت و نامهاي خطاب به دبير كل سازمان ملل فشاري به مجامع بينالمللي آورديم.
وي افزود: همچنين ما با رييس فراكسيون حزبالله در پارلمان لبنان ديداري داشتيم و پس از آن ديدار ما با دبير كل حزبالله بازتاب خبري گستردهاي در خبرگزاريهاي العالم، المنار، الجزيره و العربيه داشت. كاري كه از دست ما برميآيد ايجاد جو مردمي است و بقيهي كارها از جمله پيگيري به عهدهي مسوولان است.
به گزارش ايسنا، در ادامهي ميزگرد پورعلي گفت: در اين سفر با مسوولان سفارت ايران در لبنان ديدار كرديم، «دهقان» كاردار سفارت ايران نيز از اين حركات استقبال كرد و گفت كه 23 سال است ما منتظريم هياتي بيايد، اين نشان ميدهد دستگاه سياست خارجه ضعيف عمل كرده است.
سپس آقارضي اظهار داشت: كاردار پيشنهاد كرد كه نامهاي در همين زمينه به همهي سفراي كشورهاي ديگر در لبنان نوشته شود، اين چهار نفر نقطهي درگيري مستقيم ايران با رژيم صهيونسيتي هستند كه ميتوانند به طور غيرمستقيم در مبارزات ما با رژيم صهيونيستي موثر باشند.
پورعلي نيز گفت: تمام تلاش ما اين است كه مسووليت اين كار را به گردن اسراييل بگذاريم، برخي ميگفتند كه هدف ما اين است كه فشاربياوريم چرا سمير جعجع آزاد شده است.
آقارضي اظهار داشت: در اين سفر از حزبالله لبنان خواستيم از «جعجع» بخواهند كه اعلام كند اين چهار تن در دست اسراييل هستند.
صادقي نيز افزود: كاردار ميگفت ما به خاطر مسايل ديپلماتيك نميتوانيم با سمير جعجع ديدار داشته باشيم، دليل اصلي اين امر چيست؟ تنها توجيهي كه به ذهن ميرسد اين است كه نوعي مسامحه كاري در دستگاه ديپلماسي كشور وجود دارد.
آقارضي اظهار داشت: حزبالله لبنان تا به حال تلاش زيادي كرده و در پيگيري بسيار جدي است.
پورعلي نيز گفت: حزبالله لبنان بسيار عملياتيتر درگير اين جريان است و حتي بيشتر از دستگاه سياست خارجه پيگيري ميكند.
صادقي با اشاره به اينكه اين ديدار قبل از دولت جديد بود افزود: هنوز در آن زمان دستگاه ديپلماسي جديد شروع به كار نكرده بود. ولي با اين روند كه احمدينژاد در پيش گرفته است احتمال دارد پيشروتر از دولتهاي ديگر اين كار را پيگيري كند.
آقارضي نيز در ادامه گفت: هنوز دولت جديد كاري انجام نداده كه ببينيم در اين امر ضعيف عمل ميكند يا نه. اما قرار است بعد از سفر به كشورهاي ديگر، در داخل كشور ديدارهايي با مقامات مسوول داشته باشيم.
سپس نائيني گفت: اهداف ثانويهي سفر ما تكريم شهداي استشهادي لبنان، بزرگداشت مقاومتهاي حزبالله و ديدار با خانوادهي امام موسي صدر بود.
آقارضي نيز دربارهي ديدار با خانوادهي امام موسي صدر گفت: به عنوان يك استاد دانشگاه، با فرزند امام موسي صدر ديدار كرديم، حركتهايي هم در مورد سرنوشت امام موسي صدر انجام شد.
صادقي نيز دربارهي بازتاب سفر اظهار داشت: هنگام رفتن به لبنان، در مرز تركيه حدود شش ساعت معطل شديم، ولي در بازگشت به خاطر پوشش خبري گستردهي سفر هيات دانشجويي توسط شبكههاي خارجي، در مرز سوريه و لبنان و حتي تركيه معطل نشديم.
وي همچنين از پوشش خبري اين سفر در صداوسيما گلايه كرد و آن را ضعيف خواند.
صادقي همچنين گفت: به خاطر اينكه تفكرات امام(ره) و اهداف او در لبنان پابرجا شده، مردم آن كشور ايرانيها را بسيار قبول دارند، در خيابانهاي اصلي بيروت، عكس امام(ره) و مقام معظم رهبري زياد به چشم ميخورد. حتي در برخي از فروشگاههاي مسيحي هم عكس امام(ره) وجود داشت.
آقارضي نيز دراين بين گفت: بچههاي شيعه و اعضاي حزبالله ميگفتند ما هر چه داريم از شما، امام(ره) و انقلاب ايران داريم.
ناييني نيز دربارهي ملاقات با حزبالله لبنان افزود: استقبال حزبالله از ما خيلي جاي تعجب داشت و جالب بود. سيدحسن نصرالله هم به ما گفت كه به خاطر انگيزهي سفر با شما ديدار كردم. چند سال است كه گروههايي كه به لبنان ميروند، موفق به ديدار با نصرالله نميشوند، ولي ايشان براي ما وقت گذاشتند.
صادقي گفت: جالب بود كه همهي مسوولان از نصرالله تا مسوولان اجرايي و سياسي آنها به راحتي فارسي صحبت ميكردند.
آقارضي در ادامهي نشست خبري در ايسنا، دربارهي وضعيت فعاليت دانشجويان در لبنان اظهار داشت: در سوريه كه خبري نبود، چون جو بستهتر است، اما در لبنان به دليل شرايط، دانشجويان فعالتر هستند، دانشجويان لبناني به ما ميگفتند كه انرژي هستهي حق مردم ايران است و نبايد كوتاه بياييد.
گفتني است، 14 تير سال 1361، چهار ديپلمات ايراني، حاج احمد متوسليان، تقي رستگار مقدم، كاظم اخوان و سيدمحسن موسوي در بيروت كه در آن زمان تحت اشغال رژيم صهيونيستي بود، ربوده شدند.
انتهاي پيام