* امام (ره) از حلقه واسط انتظار داشت تا رزمندگان را به حال خود رها نسازد و از آنها حمايت و پشتيباني كند كه متاسفانه برخلاف نظر امام كه فرمودند "نگذاريد پيشكسوتان جهاد و شهادت در پيچ و خم زندگي به دست فراموشي سپرده شوند"، آنان اين وظيفه را به خوبي ايفا نكردند و با كوتاهيها، نسل رزمنده كم كم به دست فراموشي سپرده شدند و تلاش جدي براي رفع نيازهاي آنان ديده نشد.
* متاسفانه در اين ميانه عدهاي از افراد از اين روحيه رزمندگان و خلوص آنان سوء استفاده كردند و از آنان چهرهاي غير واقعي براي حفظ ارزشها ساختند.
* ديدگاه جامعه امروز نسبت به بچههاي جبهه و جنگ، درخور انتظار نيست؛ زيرا عملكرد آنان براي نسل امروز تبيين و بيان نشده است كه وظيفه صدا و سيما، هنرمندان و رسانهها بيان عملكرد آنان با زبان، قلم و تصوير است تا ديدگاه جامعه تغيير كند.
اين مطالب را حجتالاسلام محمدرضا پروازي در گفتوگو با خبرنگار سرويس تاريخ خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بيان كرد. او پذيرش قطعنامه 598 در سال 1367 را يك ضربه روحي براي رزمندگان ميداند و ميگويد: «اين ضربه حتي از مرگ يك عزيز نيز براي رزمندگان سنگينتر بود و اگر امروز نيز از آنان بپرسيم، اين واقعه را سنگينترين و سختترين لحظه زندگي خود ميدانند.»
وي ادامه ميدهد: «حضرت امام (ره) نيز از پذيرش قطعنامه به عنوان نوشيدن جام زهر ياد كرد كه نشان از سختي و سنگيني شرايط آن هنگام داشت، بطوري كه امام روحيه شجاعانه رزمندگان در جبههها را شاهد بود و حتي قبل از پذيرش گفته بود كه تا آخر ايستادهايم و حلقه واسط نيز با بررسي كارشناسانه يا غير كارشناسانه به اين نتيجه رسيده بود كه جنگ بايد پايان يابد.»
وي گفت: «امام با اقتدار و مروت و مردانگي، بدون اينكه تقصير را به گردن حلقه واسط يا ديگران بيندازد، قطعنامه را پذيرفت و با نفوذي كه داشت دلهاي رزمندگان را آرام كرد و از آنها خواست تا نيروي خود را كه در مقابل دشمن صرف ميكردند در راه اعتلاي خود و كشور بكار گيرند.»
پروازي ادامه داد: «امام (ره) از حلقه واسط انتظار داشت تا اين رزمندگان را به حال خود رها نسازد و از آنها حمايت و پشتيباني كند كه متاسفانه برخلاف نظر امام كه فرمودند نگذاريد پيشكسوتان جهاد و شهادت در پيچ و خم زندگي روزمره به دست فراموشي سپرده شوند آنان اين وظيفه را به خوبي ايفا نكردند و با كوتاهيها، نسل رزمنده كم كم به دست فراموشي سپرده شدند و تلاش جدي براي رفع نيازهاي آنان ديده نشد.»
حجتالاسلام پروازي با بيان اينكه در دوران جنگ بسيجيان در جبههها شهيد و در شهرها مظلوم بودند، ادامه داد: «امروز اين مظلوميت به نحو ديگري در جامعه ديده ميشود.»
وي افزود: «امام (ره) از بالاترين مرحله امر به معروف و نهي از منكر - كه ممكن است انسان در حين آن كشته شود - چهرهاي ساخت كه همه براي رسيدن به فيض شهادت در جبههها از يكديگر سبقت ميگرفتند، ولي امروز حتي در برابر امر به معروف لساني در جامعه مقاومت ميشود.»
پروازي با اشاره به اينكه پس از جنگ و پذيرش قطعنامه رزمندگان به گروههاي مختلفي تقسيم شده و عدهاي به دنبال علم، عدهاي به دنبال كار و فعاليتهاي اقتصادي، عدهاي در جهت تلاش براي حفظ ارزشها و ... حركت كردند، گفت: «متاسفانه در اين ميانه عدهاي از افراد از اين روحيه رزمندگان و خلوص آنان سوء استفاده كردند و از آنان چهرهاي غير واقعي براي حفظ ارزشها ساختند.»
وي اظهار داشت: «در اين ميانه جناحهاي سياسي نيز مايل بودند از اين جريانها به نفع خود بهره بگيرند و جناحي پيروز شد كه سرمايهگذاري مادي و معنوي و شعاري بيشتري از اين قشر كرده بود و شعارهاي مشابه آنان ميداد.»
حجتالاسلام پروازي اظهار داشت: «تمام گروههاي سياسي قبول داشتند كه افرادي مخلصتر از آنان براي رسيدن به اهداف خود نميتوانند بيابند، ولي اين مساله هم وجود داشت كه اين رزمندگان براي سرمايهگذاري حلقه واسط وقعي قائل نبودند؛ زيرا حلقه واسط را در پديدار شدن اين شرايط مقصر ميدانستند.»
وي تصريح كرد: «ديدگاه جامعه امروز نسبت به بچههاي جبهه و جنگ ديدگاه درخور انتظار نيست، چون عملكرد آنان براي نسل امروز تبيين نشده است كه وظيفه صدا و سيما، هنرمندان و رسانهها بيان عملكرد آنان با زبان، قلم و تصوير است تا ديدگاه جامعه تغيير كند.»
پروازي با ذكر خاطرهاي از دوران دفاع مقدس، در مورد حمله به يكي از روستاهاي سوسنگرد و قتل عام مردان و اسارت زنان و تجاوز به 27 دختر تا آنجا كه به مرگ آنان منجر شده بود، ادامه داد: «نبايد فكر كرد كه اگر عراق به كرمانشاه، اصفهان، قم، تهران و ... ميرسيد با زنان و مردان و دختران ما اين چنين رفتار نميكرد.»
وي با بيان اينكه اكنون در برابر جماعتي كه در برابر اين دشمن سفاك و خونخوار ايستاد چه بايد كرد؟ و ارزش آنان و بهاي عملكردشان چيست؟ تاكيد كرد: «در اين ميان حلقه واسط باز هم كم كار كرد.»
پروازي ادامه داد: «امام(ره) ميفرمايند: خوشا به حال آنان كه رفتند و بدا به حال كساني كه ماندند و من ميگويم بدا به حال كساني كه از جبهه زنده برگشتند.»
وي گفت: «اگر كسي به جبهه نيامد اما براي بچهها در جبهه دعا كرد و امروز مدعي است، درد بزرگي نيست. ولي درد آنجاست كه عدهاي كه ديروز مخالف جنگ بودند، امام (ره) را به باد انتقاد ميگرفتند و عليه رزمندگان سخن ميگفتند، پس از پذيرش قطعنامه مدعي و موافق جنگ شدند.»
وي افزود: «كوچكترين فردي كه در جبههها حضور داشت امروز حداقل 30 سال دارد و زندگي آنها تعريف شدهاست؛ ديگر نيازي به تلاش و معلم و دانشگاه ندارند. فرصتي را در دوران پس از قطعنامه داشتيم كه به علت عدم سازماندهي از دست داديم و امروز بايد تنها به فكر اين بود كه داروي آنها كم نيايد و اگر ويلچري ميخواهند تامين شود.»
پروازي تصريح كرد: «امروز دولت بايد با مردم يكرو و يكرنگ باشد.»
وي ادامه داد: «ايثارگري براي يك فرد آن است كه زمين بخور تا ديگري برخيزد، غصه بخور تا ديگري شاد باشد، سختي بكش تا ديگران در سهولت باشند، مريض باش تا ديگران در سلامت باشند و بمير تا ديگران زنده بمانند و مگر ايثارگران اينگونه نبودند؟»
وي خاطرنشان كرد: «اگر دولت حكومت را امانت بداند ميتوان به او عنوان ايثارگري داد و اگر حكومت را غنيمت شمارد ضد ايثارگري رفتار كرده است.»
حجتالاسلام پروازي با اشاره به يك قاعده شرعي كه مردم به رفتار حاكمان خود شبيهترند تا آبا و اجداد خود، افزود: «اگر حاكميت مخلص و صادق باشد، مردم مخلص و صادق ميشوند و بايد فدا شد تا ديگران بمانند و زماني دولت ايثارگر است كه به امام اقتدا كند و مانند او با همه مردم يكدل و يكرنگ باشد و در سختترين شرايط و بحرانيترين لحظات مسائل را با مردم بيان كند و هيچ چيز را جز با صداقت و پاكي با مردم در ميان ننهد.»
انتهاي پيام