خواسته: «حوزه‌ي سياسي دانشگاه را به تشكل‌ها واگذار كنند»، دغدغه: «تسامح‌كاري در كارهاي غيرقانوني و سكوت مديران».
اين نظر «عبدالله گنجي» دبير شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي دانشگاه‌هاي استان تهران است كه در مقطع كارشناسي ارشد رشته علوم سياسي دانشگاه آزاد واحد علوم تحقيقات تحصيل مي‌كند و 33 سال دارد.
دفتر گنجي در خيابان نوفل لوشاتو است. چون قرار بود كه گفت‌وگو يك ساعت بيشتر طول نكشد، سعي شد در همين مدت به تعدادي از پرسش‌ها پرداخته شود تا شايد باقي پرسش‌ها بماند براي بعد.
گنجي در پاسخ به بيشتر پرسش‌ها قاطعانه از عملكرد بسيج دفاع كرد و معتقد بود بسيج هيچ آسيبي ندارد.
آن‌چه در پي مي‌آيد حاصل گفت‌وگوي خبرنگار ايسنا با عبدالله گنجي است:
ايسنا: بسيج دانشجويي چه نقشي را براي خود در فضاي سياسي دانشگاه متصور است و مهمترين تغيير رويكرد بسيج دانشجويي در حوزه‌ي سياسي در سال‌هاي اخير چه بوده است؟
گنجي: يكي از ويژگي‌هاي ممتاز بسيج اين است كه مي‌تواند در حوزه‌هاي مختلف اقدام كند ودانشگاه را اقناع كند، يك بعد آن سياسي است كه به علت ويژگي‌هاي مطالبه‌گري، آرمان‌خواهي، نقادي و عدالت‌خواهي دانشجو جوهره‌ي تشكل دانشجويي را تشكيل مي‌دهد كه البته به دليل چارچوب‌ها و ساختار بسيج، حوزه‌ي كاري‌مان مطالبه‌گري و نقادي است كه همان نور تاباندن در بخش‌هاي تاريك مديريت كشور و نقد قدرت است .
يكي از نقاط تمايز بسيج دانشجويي با ساير تشكل‌ها اين است كه ما منفعت خاصي را براي خود و تشكلمان نمي‌خواهيم و بيشتر جهت روشنگري، تقويت نظام و شفافيت عرصه‌ي مديريتي گام برميداريم .در سال‌هاي گذشته هم نشان داديم آن‌جايي كه بي‌عدالتي هست پافشاري مي‌كنيم.
در بسيج اصول ثابتي داريم كه حوادث زمان به آنها لطمه‌اي وارد نمي‌كند ولي تاكتيك‌ها و رويكردها را متناسب با زمان و مكان بررسي مي‌كنيم و اساس كارمان نياز نظام و خود دانشجويان است. در سال‌هاي اخير ارتقاي حوزه‌ي تئوريك بسيج دانشجويي مد نظرمان بود. يك جريان سازي كلي هم در محيط دانشگاه نسبت به انديشه‌هايي كه به نوعي معارض با انديشه‌هاي ديني وانديشه‌هايي كه مبناي نظام ما هستند، در حوزه‌ي عمومي دانشگاه به آنها پرداختيم. يكي از حوزه‌هاي جدي كه به صورت مصداقي در سال‌هاي اخير با جديت به آن پرداختيم، گراميداشت روز دانشجو بود كه در سال 83 بسيار برجسته بود و در 27 دانشگاه در تهران برنامه داشتيم كه مهمترين آنها در دانشكده‌ي فني دانشگاه تهران بود، همان دانشكده‌اي كه حادثه‌ي 16 آذر در آن اتفاق افتاده بود. لذا يكي از كارهاي بسيار مهمي كه براي بعضي‌ها سخت تمام شد كه بسيج دانشجويي به اين حوزه‌ها پرداخته، همين گراميداشت مراسم‌هاي دانشجويي بود.
ايسنا: آيا رويكرد بسيج دانشجويي در دانشگاه در دوره‌ي دولت آتي دچار تغيير خواهد شد؟
گنجي: جنبه‌اي كه به حوزه‌ي قدرت و دولت يعني عدالت‌خواهي مربوط مي‌شود به مسير خود ادامه خواهد داد. براي ما مهم نيست چه جناحي در راس دولت است، ما مطالبه‌ي خود را خواهيم داشت. رويكرد كلي ما نقد منصفانه و مطالبه‌گري است. اگر انديشه‌هاي سكولاريستي و وارداتي و غيربومي بخواهند عرصه‌ي دانشگاه را جولانگاه خود قرار دهند، منطق خود را در اين حوزه سرمايه‌گذاري خواهيم كرد.
ايسنا: مهمترين دغدغه‌ي بسيج دانشجويي در عرصه‌ي سياسي دانشگاه‌ها چيست؟
گنجي: دغدغه‌ي هميشگي ما در محيط دانشگاه اين بود كه مديريت آموزش كشور سياسي بشود و هميشه از اين بر حذر بوديم و آن را نقد كرديم و معتقديم حوزه‌ي مديريت وزارت علوم بايد علمي و كارشناسي و مديريتي باشد و نسبت به مسايل سياسي جهت‌گيري داشته باشد چرا كه اين امر تقليل جايگاه وزارت علوم است در حاليكه بايد مديريت وزيني باشد كه كار جنبش نرم‌افزاري و توليد علم را بكند كه مهمترين دغدغه مسيولين نظام است و حوزه‌ي سياسي را به تشكل‌ها واگذار كنند تا از پايين رشد كنند. تسامح‌كاري در كارهاي غيرقانوني و سكوت مديران از دغدغه‌هاي ما بوده است. تشكل‌هاي دانشجويي بايد كارشان را بر اساس قانون بكنند.
ايسنا: پاسخ شما به اتهامات يا انتقاداتي كه برخي به بسيج دانشجويي وارد مي‌كنند، از جمله «شبه نظامي بودن»، «ساختار غيردموكراتيك» و «عملكرد جناحي» چيست؟
گنجي: وقتي امام(ره) دستور تشكيل بسيج دانشجويي را دادند جنگ تمام شده بود. در ماموريت‌هايي كه ايشان مشخص كردند هيچ موضوع نظامي نيست و از جهت متولي بسيج، امام(ره) گفتند كه مديريت بايد يكپارچه باشد ولي هيچ جا سراغ نداريد كه ما در دانشگاه كار نظامي كرده باشيم، بلكه سيستم كاري ما بر اساس آيين‌نامه‌ي شوراي عالي انقلاب فرهنگي است و با ابلاغ شخص رييس‌جمهور صورت مي‌گيرد. اين اتهام براي جلوگيري از ورود بچه‌ها به بسيج است. اين انگ را كساني مي‌زنند كه اعتقادي به نظام ندارند. در هر صورت كاركرد نظامي نداريم و ممكن است با بسيج ديگر اقشار كه كار نظامي دارند همانندسازي مي‌شود.
در مورد «عملكرد جناحي» هم دو طرز تفكر در كشور ما حاكم است. هر طور كه عمل شود احساس مي‌كنند به يكي از اين دو گرايش داريد. ما در بسيج پنج اصل داريم، هركه مقابل اين پنج اصل بايستد مقابل ماست (حكومت ديني، ولايت فقيه، شخص امام(ره) و انديشه‌هاي ايشان، جمهوريت، قانون اساسي). انديشه‌اي كه ما را متهم به جناحي‌گري مي‌كنند داخل نظام نيستند. ابايي نداريم كه اين‌طور به ما بگويند، ما در همين اتهامات توانستيم رشد كنيم. عملكرد بسيج مشخص است، اينها حربه‌هايي است كه براي بيرون كردن بسيج از صحنه استفاده مي‌شود. شأن بسيج را بالاتر از آن مي‌دانيم كه از جناحي حمايت كند. ايرادي هم كه در انتخابات به ما وارد كردند اين بود كه چرا ناظران بسيجي‌اند؟! در حالي كه بدنه‌ي كشور ما بسيجي است.
در مورد «ساختار غيردموكراتيك» هم بايد بگويم در بسيج دانشجويي انتخابات هر يك سال تا 18 ماه برگزار مي‌شود. البته بستگي به نظر اعضا و ميزان تحصيلات هم دارد. انتخابات در دانشكده‌هاي بزرگ بيشتر انجام مي‌شود و وقتي با هم توافق داشته باشند، انتخابات برگزار نمي‌كنند.
ادامه دارد...