بازخواني دلايل عدم رشد توريسم در چهارمحال و بختياري

استان چهارمحال و بختياري كه در غرب كشور قرار دارد، زيستگاه اصلي عشاير بختياري بوده و از اين حيث توان جذب گروه‌هاي زيادي از گردشگران آييني، طبيعت‌گرد و عشاير را دارد. جاذبه‌هاي طبيعي و زيست‌محيطي اين استان، به گونه‌اي است كه كارشناسان توريسم، چشم‌اندازهاي زيباي طبيعت اين استان را با چشم‌اندازهاي دامنه‌هاي آلپ در سويس و اتريش مقايسه مي‌كنند. ويژگي هاي طبيعي استان شكل طبيعي استان بر مبناي ارتفاعات مياني رشته كوه زاگرس استوار گشته است. به گزارش خبرنگار ايسنا، جنگل‌هاي بلوط، زالزالك و برخي ديگر از گياهان پهن برگ و نيز آبشار‌ها، غارها، چشمه سارهان، مناطق حفاظت شده، گردشگاه‌ها و گرداب‌ها از ديگر عوامل طبيعي و اكوتوريسم اين استان محسوب مي‌گردند. مساحت جنگل‌هاي استان در حدود 307 هزار هكتار است و به صورت نواري از كوههاي بازفت شروع و به ارتفاعات فلارد ختم مي‌شوند. پنج منطقه بازفت، اردل، لردگان، دوراهان و فلارد كانون‌هاي عمده جنگلهاي استان هستند. تالاب‌هاي‌ منطقه‌ چهارمحال‌ و بختياري‌ از جاذبه‌هاي‌ با ارزش‌ طبيعي‌ اين‌ سرزمين‌ به‌ شمار مي‌آيند و واجداهميت‌ گردشگاهي‌ قابل‌ توجهي‌ هستند. وجود آب‌ بندان‌ها، باتلاق‌ و تالاب‌هاي‌ طبيعي‌ در منطقه‌ سبب‌ شده‌است‌ كه‌ هر ساله‌ هزاران‌ پرنده‌ بومي‌ و مهاجر (در پائيز) شامل‌ انواع‌ مرغابي‌ و پرندگان‌ آبزي‌ در زيستگاه‌هاي‌ فوق‌بطور دائم‌ و يا موقت‌ زندگي‌ كنند. در استان چهارمحال و بختياري آبشارهاي زيبايي وجود دارد كه بخشي از توان جهانگردي منطقه مي‌باشد. از جمله‌ اين آبشارها مي‌توان به آبشار دره عشق در شهرستان اردل اشاره كرد. در روبروي آبشار دره عشق و در اين سوي كارون نيز فضاي وسيع و هموار ديگري وجود دارد كه درختان بلوط آن را فرا گرفته است. هم‌چنين در نزديكي روستاي دره عشق، روستاي دودك اناري قرار دارد كه هر دو داراي انارستان‌هاي بزرگ و مزارع شاليزاري جالب توجه است. مجموعه اين عوامل پيوستگي فضاي شگفت‌انگيزي را فراهم مي‌آورد كه مي‌توانند مدت‌هاي طولاني ناظر و بيننده و هر گردشگري را به خود مشغول دارند. استان چهار محال و بختياري به لحاظ برخورداري از پتانسيل‌هاي زيباي طبيعي مي‌توانسته در رديف برخي از قطب‌هاي قوي توريستي ايران قرار گيرد. به گزارش ايسنا، ناصر طهماسبي در پايان‌نامه كارشناسي ارشد معماري خود با عنوان «‌مجموعه توريستي، اقامتي ساحل درياچه زاينده‌رود» آورده است: در عين حال با توجه به محدوديت‌هاي موجود در زمينه رشد بخش كشاورزي و صنعت، استفاده از قابليت‌هاي توريستي مي‌تواند در رونق وضعيت اقتصادي اين استان موثر باشد، به اين معنا كه پتانسيل‌هاي توريستي استان به عنوان نيروي محركه اوليه با ايجاد درآمد و اشتغال، قادر به ايجاد تحول در چرخه فعاليت‌هاي اقتصادي است. مولف در ادامه اين پايان‌نامه مي‌افزايد: در همين رابطه محور حاشيه زاينده رود، درياچه زاينده‌رود و منطقه چلگرد محل تمركز بيشترين جاذبه‌هاي طبيعي استان اعم از چشمه‌ها، درياچه، ارتفاعات برف پوش و قلل سر به فلك كشيده، چشم‌اندازهاي زيبا و سرسبز و ... است. از اين رو اين منطقه مي‌تواند يكي از كانون‌هاي قوي جذب توريست به شمار آيد، اما آنچه كه در اين رابطه قابل تعمق به نظر مي‌رسد، اين است كه عليرغم وجود چنين پتانسيل‌هاي قوي و عليرغم توصيه‌ها و پيشنهاد گروه‌هاي مختلف مطالعاتي ، مبني بر توريستي كردن استان، هنوز اين استان نتوانسته است به عنوان يك كانون جاذب توريستي قوي در سطح ملي ارائه نقش كند. مولف در ادامه پژوهش خود آورده است: ‌البته بايد اذعان داشت كه در سطح نسبتا محدودي، اين منطقه كانون جذب توريست‌هاي فرا استاني اعم از طرفداران اسكي، كوهنوردي و يا خانواده‌هائي كه خواستار گذران اوقات فراغت آخر هفته در محيط‌هاي طبيعي و بكر هستند، بوده است. اما اين ميزان از گردشگري به هيچ وجه متناسب با پتانسيل‌هاي موجود در منطقه نبوده و منجر به ايجاد تحول جدي در وضعيت اقتصادي استان و منطقه نشده است. دليل اين وضع را مي‌بايد در شرايط اقتصادي و اجتماعي موجود جستجو كرد. ضعف شديد زير ساخت‌هاي اقتصادي و اجتماعي، جدي‌ترين عامل عدم رشد صنعت توريسم و تبديل اين منطقه به يك كانون توريستي در سطح ملي است. در ادامه اين پايان‌نامه آمده است: كمبود تاسيسات زيربنائي در استان به خصوص در منطقه، مهم‌ترين و عمده‌ترين مانع در رشد كانون‌هاي توريستي منطقه است، اگر چه جاذبه‌هاي توريستي شرط ضروري رشد توريسم است، ولي براي شكوفائي و رونق آن و بهره‌مندي از مواهب و امتيازهاي اقتصادي به حداقلي از گسترش و توسعه تاسيسات و خدمات نياز است. مولف همچنين آورده است: وجود راه‌ها و محورهاي ارتباطي يكي از عوامل اصلي رشد دهنده توريسم به شمار مي‌ررو. شاهراه ارتباطي اصفهان - چهار محال - خوزستان امكان مناسب جهت بهبود و رشد كانون توريستي است، ولي در مورد خطوط ارتباطي در منطقه احساس ضعف وجود دارد. همچنين كمبود محل‌هاي اقامتي مانند هتل، مهمانسرا، كمپينگ، خدمات بين‌راهي مانند رستوران، چايخانه و غيره از ديگر تنگناهاي موجود است. در پايان نيز آمده است: يك امكان مناسب در شد توريسم نيروي انساني بالقوه در منطقه است. از آنجائي كه اين صنعت به نيروي كار ماهر و متخصص نياز زيادي ندارد، نيروي انساني اين صنعت در منطقه وجود داشته و در ارايه خدمات توريستي مي‌توان از آن استفاده كرد. به اين ترتيب چنين نتيجه‌گيري مي‌كنيم كه از امكانات بالفعل و جاذبه‌هاي طبيعي و توريستي منطقه در صورت رفع كمبودهاي زيربنائي و خدمات اقامتي توريستي مي‌توان حداكثر استفاده را برد و تحول و دگرگوني اقتصادي و رشد توريسم را ايجاد كرد. انتهاي پيام
  • جمعه/ ۱۰ تیر ۱۳۸۴ / ۰۹:۳۸
  • دسته‌بندی: گردشگری و میراث
  • کد خبر: 8404-03844.32026
  • خبرنگار : 71060