صنعت چموش دوزي گيلان در خطرنابودي بوده و رواج مجدد اين صنعت مشروط به تهيه چاروقهاي ظريفي است که رويه آن به رنگ‌هاي مختلف از نخ‌هاي ابريشمي و سيم گلابتون بافته و براي راه رفتن در منزل و روي فرش تهيه مي‌شود. به گزارش خبرنگار بخش صنايع دستي ايسنا، يکي از صنايع دستي گيلان چموش دوزي يا چاروق دوزي است. چموش يا چاروق پاي‌افزاري است بسيار قديمي که شايد عمر آن به چند هزار سال برسد. اين پاي افزار در انواع و اقسام مختلف از چرم تهيه مي‌شود و عموما بدون پاشنه است. نوع متداول آن داراي بندها و تسمه‌هاي بلند است که به ساق پا پيچيده مي‌شود. نوع ديگر چموش يا چاروق بدون تسمه و بند است، ولي مانند نوع بند‌دار نوک عقابي و برگشته دارد. مهمترين ماده اوليه مورد مصرف چاروق دوزان چرم است که ابتدا آن را نرم مي‌کنند تا انعطاف پذير گردد، سپس آن را به اندازه‌هاي مورد نياز بريده و قالب بندي مي‌کنند، به طوريکه با فشار و دقت قالب در چرم جاي گيرد. از آنجا که رويه و کف چموش از يک قطعه چرم يک تکه ساخته شده، آن را مدتي حدود 12 ساعت در هواي آزاد قرار مي‌دهند تا کف آن بر اثر فشار از رويه متمايز شود. سپس آن را از قالب خارج ساخته، تسمه‌هاي چرمي بلند و متناسبي به آن دوخته و قسمت‌هاي مختلف آن را (منهاي کف چموش) به کمک طرح‌هاي گل، سه گلي، چهار گلي، بوته دار و گل بادامي که اکثرا هم ذهني است، گلدوزي مي‌کنند. ابزار و آلات چموش‌دوزي تقريبا وسايل کفاشي است و معمولا از نخ ابريشم، سيم گلابتون، مخمل، پاشنه‌هاي چوبي و نوار زيکزاک در رنگ‌هاي مختلف استفاده مي‌شود. به طوري که سالخوردگان گيلاني نقل مي‌کنند، قبلا برخي از روستائيان خود از چرم خام چموش مي‌دوختند، ولي اندک اندک توليد چموش از چرم خام توسط روستائيان متروک شد و استفاده از چموش‌هايي که با چرم پخته توسط چموش‌دوزان حرفه‌اي تهيه مي‌شد، معمول گرديد. معروفترين چموش‌دوزان گيلاني در ماسوله بودند و اکنون در ماسوله و سراسر گيلان تعداد کارگاه‌هاي چموش دوزي از انگشتهاي يک دست تجاوز نمي‌کند و چموش‌هايي که توسط آنها تهيه مي‌شود، بيشتر جنبه تزئيني داشته و کمتر به عنوان پاي‌افزار مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در گذشته اکثريت روستائيان و دامداران و کشاورزان گيلاني از چموش استفاده مي‌کردند، اما با رواج کفش‌هاي ماشيني و انواع پاي افزارهاي لاستيکي و پلاستيکي و پارچه‌اي استفاده از چموش متروک شده و صنعت چموش‌دوزي در حال زوال است. رواج مجدد اين صنعت مشروط به تهيه چموش‌هاي ظريفي است ک رويه آن به رنگهاي مختلف از نخ هاي ابريشمي و سيم گلابتون بافته و تزئين و براي راه رفتن در منزل و روي فرش تهيه مي‌شود. انتهاي پيام