آبگيري سد سيوند در محوطه تنگه بلاغي، هيچ خطري را براي محوطه پاسارگاد دربر ندارد، اما رطوبت ناشي از شكل‌گيري درياچه و تغييرات موضعي آب و هوا در درازمدت بر روي آثار دشت پاسارگاد و سازه‌هاي معماري آن تاثير گذار خواهد بود. جعفر مهركيان ـ باستان‌شناس ـ در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به اين مطلب گفت: در بازديدي كه شخصا در تابستان گذشته و پيش از آغاز عمليات نجات‌بخشي سد كارون 3 از آثار عظيم دوره هخامنشي واقع در درياچه داشتم، اين امر مرا به حيرت واداشت كه چرا مسؤولان تنها از تنگه بلاغي سخن مي‌گويند. البته اهميت اين تنگه و راه شاهي و ضرورت كاوش در آن بر همگان روشن است، اما به جا بود كه آثار واقع در كف درياچه به‌طور همزمان مورد كاوش قرار مي‌گرفت، چراكه با آبگيري سد اين محوطه خيلي زود مملو از آب مي‌شود. وي افزود: آثار اين محوطه در مقابل تنگه بلاغي بسيار ناچيز است. اين آثار شامل سازه‌هاي معماري عظيم هخامنشي، بخشي از آثار جاده شاهي كه در اثر حركات زمين و ويژگي‌هاي خاك رس حالت برجسته‌اي يافته‌اند و آثار بناهاي واقع در آن همراه با نظم و قاعده مخصوص دوره هخامنشي هستند. راست‌گوشه بودن بناها، استفاده از سنگهاي قواره شده، در زير و وجود كوره فلزگري يا گدازه‌هاي آنها، سرباره‌هاي كوره و سايت‌هاي هخامنشي همگي از مواردي هستند كه با مشاهده آنها متوجه خواهيد شد كه با سازه‌هايي متناسب با يك امپراتوري مواجه هستيد. مهركيان در ادامه گفت:‌ درواقع سد سيوند هرچند در اندازه‌هايي بسيار كوچكتر از سد كارون 3 است، اما آثار بسياري حتا پيش از هخامنشي را دربر مي‌گيرد و به گفته آقاي بهشتي موضوع سد كارون 3 حداقل باعث رسميت يافتن توجه به ميراث فرهنگي از سوي دولت، موظف شدن مسؤولان پروژه‌هاي بزرگ به اوضاع و هماهنگي با سازمان ميراث فرهنگي حتا در مرحله مطالعه و ارزش اين درك از سوي نهادهاي ديگر است؛ تا آثار در سد سيوند و سد كارون 4 با حضور باستان‌شناسان و در فرصت‌ مناسبتر مورد كاوش قرار گيرد. وي همچنين اضافه كرد: البته مطمئنا كاوش در اين بخش جزو برنامه‌هاي مسؤولان هست كه بايد از تمام ظرفيتهاي هياتهاي متخصص ايراني در آن استفاده كرد و اين تنها عزمي ملي و همتي عالي را مي‌طلبد. انتهاي پيام