دانشجويان به خصوص آنان كه غيربومي هستند و در خوابگاه زندگي مي‌كنند، علاوه بر دغدغه درس و دانشگاه، اغلب دغدغه گذران زندگي نيز دارند كه در بسياري از موارد، زمينه‌ساز يا تشديدكننده مشكلات درسي است. بعضا در پشت ظاهر آراسته دانشجويي و پرستيژي خاص آن، شايد هيچ كس متوجه مشكلات پشت اين چهره آراسته و آرام نباشد و حتي از ظاهر او نيز الگوبرداري كنند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در كنار مساله گذران زندگي، معاون دانشجويي وزارت علوم معتقد است، بيم از آينده مهمترين دغدغه‌ي دانشجويان است كه مي‌تواند تاثيرات منفي بر زندگي آن‌ها بگذارد. بر اساس اين گزارش كه در گفت‌وگوهايي با دانشجويان رشته‌هاي مختلف تهيه شده، محمدمهدي زابلي دانشجوي طراحي صنعتي دانشكده هنرهاي زيبا مي‌گويد: دانشجويان مشكلات زيادي دارند. اما اگر هر دانشجو در انتخاب مورد علاقه خود قدم بگذارد، بسياري از مشكلات او حل خواهد شد. ولي اگر اوضاع يك دانشجو، به خصوص دانشجوي غيربومي خوب باشد، باز بدتر از آن چيزي است كه همگان تصور مي‌كنند. ژاله نيكو، دانشجوي تئاتر دانشكده هنرهاي زيبا با تقسيم دانشجويان به بومي و غيربومي به خبرنگار ايسنا، مي‌گويد: در حالت كلي دانشجويان بومي به علت نزديك بودن به خانواده بسياري از مشكلات دانشجويان غيربومي را ندارند. ولي وضعيت گذران يك دانشجو غالبا به وضع مالي خانواده‌هاي آنان بستگي دارد. اما علاوه بر معيارهايي كه بعضي از دانشجويان مطرح مي‌كنند، ساير معيارها نيز مانند شاغل يا غيرشاغل بود، مجرد يا متاهل بودن، نان آوردن خانواده بودن از عوامل تعيين كننده نحوه‌ي گذران دانشجويان است. سعيد ابوالفتحي دانشجوي تاريخ دانشگاه تهران كه دانشجويي غيربومي است، مي‌گويد: غيربومي بودن با امكانات خانواده و وضع مالي خوب آن‌ها برطرف مي‌شود. اما تعداد كمي از دانشجويان هستند كه اين وضعيت را دارند و اكثرا اين دانشجويان در شرايطي متوسط يا كمتر از حد معمولي جامعه گذران زندگي مي‌كنند. عادل فرجي، دانشجوي شهرستاني علوم سياسي دانشگاه تهران مي‌گويد: دانشجويان قشر آبرومندي هستند. اما آبرومند بودن دليلي بر خوب بودن وضع آن‌ها نيست. چرا كه وقتي يك دانشجو از ظرف تن ماهي به عنوان قندان يا از روغن سوخته بارها استفاده مي‌كند، يعني سعي دارد از هر چيز ممكني براي گذران زندگي خود استفاده كنند. فرامرز غفوري دانشجوي داروسازي دانشگاه تهران نيز به ايسنا مي‌گويد: اگر دانشجويي كار نمي‌كند، هنوز خرجي براي خانواده‌ي خود است و اگر وضع مالي خانواده نيز خوب نباشد، نگراني و مسؤوليت او دو چندان مي‌شود و هميشه مواظب مخارج خود است. البته كسي به اين نمي‌انديشد كه خانواده‌ها در رسيدگي به فرزندان دانشجوي خود كوتاهي مي‌كنند؛ اما همگان از وضعيت وضع اقتصادي عموم خانواده‌ها مطلع هستند. غفوري مي‌افزايد: انصافا در حالت كلي، دانشجويان وضع مالي مطلوبي ندارند و حتي بعضي از اوقات زندگي دانشجويان به خصوص در كلان شهرهايي مانند تهران پايين حد استاندارد است. گلناز اسماعيل‌پور كه در رشته فلسفه دانشگاه تهران تحصيل مي‌كند، مي‌گويد: وضع مالي هر دانشجو به نحوه خرج كردن خود او بستگي دارد و اين يك دانشجو است كه سخت يا آسان بودن گذران زندگي خود را تعيين مي‌كند. امير مقيمي دانشجوي معماري دانشگاه شهيد بهشتي مي‌گويد: فقط چند روز زندگي در يك خوابگاه به خوبي نشان مي‌دهد كه وضع دانشجويان آن قدرها هم خوب نيست، بلكه فقط دانشجويان خود را نمي‌شكنند و در سخت‌ترين شرايط سعي مي‌كنند با حداقل امكانات بهترين نتيجه را به دست آورند؛ چرا كه جز اين چاره‌اي ندارند. اما وزارت علوم به عنوان مرجعي حامي و پاسخگو در خصوص مشكلات دانشجويان از طريق وام‌هايي مانند وام تحصيلي و وام ضروري سعي كرده است تا اندازه‌اي از انبوه مشكلات معيشتي دانشجويان بكاهد، ولي آيا اين طرح موفق بوده است؟! سعيد شكري دانشجوي ادبيات فرانسه دانشگاه شهيد بهشتي مي‌گويد: حسن نيت وزارت علوم در كمك به دانشجويان محرز است. اما وامي كه سه ماه پس از درخواست و به ميزان كمي به دانشجويان داده مي‌شود، قطعا نمي‌تواند مشكلات يك دانشجو را حل كند. رضا اعلاني نيز مي‌گويد: دانشجويان متاهل، دانشجويان شاغل هر كدام مشكلاتي خاص دارند اما اگر وام‌هاي دانشجويي به موقع پرداخت شود، مي‌تواند گوشه‌اي از مشكلات آن‌ها را حل كند. البته وزارت علوم مي‌توان براي كمك بيشتر ميزان اين وام‌ها يا مهلت بازپرداخت آن‌ها را افزايش دهد. به گزارش ايسنا بر اساس سخنان دانشجويان؛ گذران زندگي هر دانشجو براساس طبقه مالي خانواده، مجرد يا متاهل بودن، شاغل يا غيرشاغل بودن و ساير ملاك‌هاي متفاوت است. اما با نگاهي كلي و گفته‌هاي دانشجويان آن چه به نظر مي‌رسد، وضعيت معيشتي دانشجويان به خصوص آنان كه سعي دارند باري را از دوش خانواده بردارند، مطلوب نيست و تنها اميد به زمان فراغت از تحصيل مي‌ماند و آينده شغلي ... . انتهاي پيام