آتكشده آتشكوه در هشت كيلومتري جنوب شرقي نيم‌ور كه بر سر راه قديمي و كاروان‌روي اين شهر به رباط ترك و از آنجا به اصفهان قرار دارد، از آتكشده‌هاي بازمانده از دوره ساساني است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران، اين بنا در پايه يك رشته‌كوه و درحاشيه جنوبي روستاي آتشكده ساخته شده اس. جهت سازه‌يي آتشكده‌ از جنوب به شمال بوده، به طوري كه مشرف به آبادي مذكور و دشت نيم‌ور است كه از آن ميان رودي مي‌گذرد. بناي فوق از دو بخش ايوان و چهارتاقي تشكيل شده، از معدود آتشكده‌هايي است كه داراي ايوان رفيعي مي‌باشد. آثار پي و بند دو اتاق در دو طرف ايوان به جاي مانده كه حكايت از وسعت اين مجموعه داشته است. درهاي سه واحد فوق از طرف جنوب به يك راهرو باز مي‌شوند كه رابط بين چهارتاق و بخش ايوان مي‌باشد. چهارتاقي بناي مذكور شامل ستونهاي ضخيم و پايه تاق‌ها مي‌باشد، سطح ستون‌ها از بيرون صاف و به شكل دوضعلي، ولي از داخل به صورت دو جزء مدور مي‌باشد. روي چهارتاقي باقيمانده نشان‌دهنده آن است كه احتمالا گنبد با اجر احداث شده است. با توجه به آثار باقيمانده از دو اتاق و در اطراف بنا مي‌توان گفت نزورات و وسايل خدماتي آتشكده در آن‌ها نگهداري مي‌شده است. يكي از ويژگي‌هاي بارز اين بنا ضخامت ديوارها و نوع ساخت آن از سنگ لاشه است. آتشكده آتشكوه بسيار متمايز از آتكشده‌هاي مهم دوره خود مي‌باشد. مصالح به كار رفته در بناي آتشكده شامل: سنگ، گچ، ‌خاك و آهك مي‌باشد. بناي آتشكده در تاريخ 1371/8/21 و به شماره 311 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. انتهاي پيام