نماينده چناران و طرقبه با اشاره به عدم كانديداتوري خود براي مجلس هفتم؛ مردم نسبت به تعيين سرنوشت اجتماعي خودشان ساكت نخواهند نشست
شغل نمايندگي جايگاه مهمي در جامعه دارد، ولي بنده مصلحت مردم حوزهي انتخابيه را بر خواست و ارادهي شخصي خود ترجيح ميدهم. احمد مرادي، نمايندهي مردم چناران و طرقبه در مجلس شوراي اسلامي در گفتوگو با خبرنگار پارلماني خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در خصوص علت كانديدا نشدن خود براي مجلس دوره هفتم اظهار داشت: كانديدا نشدن بنده بعد ملي و شخصي دارد. به لحاظ ملي، هر چند مجلس از اركان مهم كشور است، ولي در حال حاضر نظام پارلمان در جمهوري اسلامي نقش مهم و تاثيرگذار خود را از دست داده و ساير مراكز تصميمگيري، بخشهايي از قدرت مجلس را در اختيار خود قرار دادهاند و حاضر به پس دادن آن نيستند، لذا مجلس نميتواند از تمام ظرفيتهاي خود براي احقاق حقوق مردم استفاده كند و اين ميتواند دليل كانديدا نشدن بنده باشد. وي افزود: با وجود اين محدوديتها، هيچ همكاري مناسبي بين اركان مختلف نظام در خصوص حل مسائل و مشكلات اصولي كشور و تسريع در روند توسعهي كشور و جلوگيري از عقبافتادگي وجود ندارد كه اين امر بر هيچ كدام از آحاد ملت پوشيده و مخفي نيست. عضو كميسيون صنايع و معادن در مورد بعد شخصي مساله گفت: شغل نمايندگي مجلس جايگاه مهمي در سلسله مراتب پايگاه اجتماعي افراد در جامعه دارد و نسبت به ساير شغلها از درجهي رفيعي از توجهات مردم برخوردار بوده و بسيار سخت است كه شخصي بتواند از اين شغل مهم چشمپوشي كند و آن را از دست دهد، ولي بنده، مصلحت جامعه و مردم و حوزه انتخابيه كه طي دو دوره نهايت محبت را به بنده داشتند و با يك اقبال عمومي و درصد بالاي آراء، مسووليت نمايندگي را به دوش بنده گذاشتند، بر خواست و اراده شخصي خود ترجيح ميدهم و دوست دارم زماني كه در اوج احترام و محبت متقابل با مردم قرار دارم با خاطره خوش از اين مسووليت كنار روم و مسير را براي ساير افراد شايسته و علاقهمند و صاحبان تفكر و انديشه اصلاحطلبي كه تنها راه نجات كشور است، باز گذارم. مرادي در پايان در ارزيابي خود از برگزاري انتخابات تصريح كرد: مردم نسبت به تعيين سرنوشت اجتماعي خودشان ساكت نخواهند نشست و حتما در انتخابات آتي مشاركت خواهند داشت، اما نحوهي مشاركت مردم بيشتر به اتفاقاتي كه در زمان انتخابات ميافتد و اين كه چقدر احساس كنند انتخابات رنگ واقعي و حقيقي به خود ميگيرد، بستگي دارد. پس هر چقدر حيطهي عمل براي انتخابشان بازتر باشد، و بستر مناسب فراهم باشد، مشاركت بيشتري خواهند داشت و اگر فكر كنند چنين بستري وجود ندارد، ميزان مشاركت را تا حد زيادي پايين خواهند آورد. انتهاي پيام