تاخیر ۵ سال در ابتلا به زوال عقل با تعاملات اجتماعی

با افزایش سن جمعیت جهان، تعاملات اجتماعی به راهکاری در سلامت شناختی تبدیل شده و فعالیت اجتماعی ممکن است شروع زوال عقل را سال‌ها به تعویق بیندازد.

زوال عقل، وضعیتی است که بر حافظه، تفکر و رفتار تاثیر می‌گذارد و یکی از ترسناک‌ترین جنبه‌های افزایش سن است. در حالی که محققان به کشف درمان‌های بالقوه ادامه می‌دهند، پیشگیری همچنان تمرکز کلیدی در پیشگیری از این بیماری است.

محققان دریافتند که فعالیت‌های اجتماعی مکرر ممکن است نقش مهمی در به تاخیر انداختن یا پیشگیری از زوال عقل در افراد مسن داشته باشد و فعالیت اجتماعی ممکن است به پیشگیری از زوال عقل کمک کند. این تحقیق نه فقط به درک ما از سلامت مغز می‌افزاید، بلکه بینش‌های عملی در مورد چگونگی رفتارهای روزمره ما ارائه می‌دهد که می‌تواند نتایج پیری را شکل دهد.

نتایج نشان می‌دهد، افراد مسن‌تری که از نظر اجتماعی فعال هستند، در مقایسه با همسالان که فعالیت کمتری دارند، کمتر به زوال عقل مبتلا می‌شوند. در واقع، شرکت‌کنندگانی که از نظر اجتماعی فعالیت کمتری دارند، به‌طور متوسط ‌ پنج سال زودتر از افرادی که فعالیت اجتماعی داشتند، به زوال عقل مبتلا شدند.

فعالیت اجتماعی؛ عامل محافظتی

به‌نظر می‌رسد اثر محافظتی فعالیت اجتماعی قابل‌توجه باشد. مشارکت اجتماعی مکرر با کاهش ۳۸ درصدی خطر زوال عقل و کاهش ۲۱ درصدی در خطر اختلال شناختی خفیف مرتبط است. این اعداد فقط آمار نیستند بلکه پیامدهای دنیای واقعی را برای افراد و جامعه نشان می‌دهند، به‌عنوان مثال، تاخیر در شروع زوال عقل تا پنج سال می‌تواند طول عمر را تا سه سال دیگر افزایش دهد.

این تاخیر از نظر اقتصادی، می‌تواند هزینه‌های مربوط به زوال عقل را تا ۴۰ درصد در طول سه دهه آینده کاهش دهد و به‌طور بالقوه باعث صرفه‌جویی حدود ۵۰۰ هزار دلار در هزینه‌های مراقب‌ های بهداشتی مادام‌العمر به ازای هر فردی شود که در غیر این صورت به این بیماری مبتلا می‌شود.

تعاملات اجتماعی؛ تقویت ارتباطات مغزی

مکانیسم‌های پشت این یافته‌ها هنوز در حال بررسی است، اما محققان معتقدند که فعالیت‌های اجتماعی باعث تقویت مدارهای عصبی در مغز می‌شوند. درگیر شدن در گفت‌وگوها، شرکت در فعالیت‌های گروهی و حفظ روابط، نیازمند پردازش اطلاعات پیچیده از مغز است. این فعل و انفعالات بخش‌هایی از مغز را فعال می‌کند که در تفکر و حافظه نقش دارند و ممکن است به حفظ عملکرد شناختی کمک کنند.

تعامل اجتماعی با فعال نگه داشتن این مسیرهای عصبی، می‌تواند مغز را در برابر تغییرات مرتبط با افزایش سن و تجمع پروتئین‌های مضر مرتبط با زوال عقل انعطاف‌پذیرتر کند.

نتایج مقاله «بیماری آلزایمر:دیروز، امروز، فردا»، منتشرشده در پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاددانشگاهی نشان داد که بیماری آلزایمر شایع‌ترین و شناخته‌شده‌ترین بیماری سالخوردگی است که پیشرونده و برگشت‌ناپذیر است و چهارمین علت مرگ در کشورهای غربی محسوب می‌شود.

استرس اکسیداتیو، یون‌های فلزی و پروتئین‌های تجمع یافته نادرست و التهاب از موارد مهم در علت ابتلا به بیماری الزایمر است که پیوند سلول‌های بنیادی به بهبود چشمگیر کارکرد مغز کمک می‌کندو راهکاری برای درمان خواهد بود.

انتهای پیام

  • چهارشنبه/ ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ / ۰۹:۵۱
  • دسته‌بندی: خراسان رضوی
  • کد خبر: 1403111712485
  • خبرنگار : 50105