به گزارش ایسنا، خراسان نوشت: پیاده‌روی برای خرید، پیاده‌روی برای هواخوری و سلامت جسم، پیاده‌روی برای تغییر حال وهوای روحی، فرقی ندارد چرا پای پیاده به دل خیابان‌ها زدیم، مهم این است که از پیاده‌روی‌مان لذت ببریم؛ حالا اگر به‌خاطر راحتی ما دیگران اذیت شدند هم خیالی نیست. مهم این است که بتوانیم در لحظه آن‌کاری را که دل‌مان می‌خواهد انجام دهیم. پیاده‌روها هم که تنگ و باریک، پس با یک مسابقه جدی برای این‌که پیاده‌روی به ما خوش بگذرد تا به‌دیگران بد بگذرد، مواجه ایم؛ چون قطعاً با محدودیت مواجه ایم و قرار نیست همه از پیاده‌روی‌شان لذت ببرند؛ پس باید هوای خودمان را داشته باشیم؛ ما در ادامه ۱۰ راهکار برای این‌که مطمئن شوید پیاده‌روی خوبی خواهید داشت به شما می‌گوییم.
۱. مطمئن شوید همه‌جا سرک می‌کشید
اصلاً مهم نیست راه عابران پیاده یا حتی خودروها بند بیاید؛ هرجا تصادف، دعوای زن و شوهری، چالش بین مغازه‌دارو مشتری و ... بود بپرید و بپرسید: «ماجرا چیه»؟ فراموش نکنید دعواهای داخل کوچه خیابان، تصادف‌ها، حضور آمبولانس و... امتیاز زیادی دارد که اگر امتیاز این مرحله را از دست بدهید «گیم‌اُور» شده و بعید نیست حقوق‌تان قطع شود یا از ارث محروم شوید. سعی کنید فقط به‌حضور در آن مکان و زمان اکتفا نکنید؛ بلکه حتماً تحلیل کنید، بگویید موتوری مقصر بود یا پرایدی، مغازه‌دار اشتباه کرد یا مشتری، صاعقه بدجایی خورد یا درخت بدجایی بود؟ هنگام تحلیل لطفاً رُخ کارشناس مسائل خانواده را هم بگیرید و مطمئن شوید به‌قدر کافی با حضور و بیانات‌تان در خیابان یا پیاده‌رو ترافیک و ازدحام ایجاد کرده باشید. بالاخره در دوره زمانه‌ای که بلیت اتوبوس ۸۰ هزار تومان است نباید از کنار همین اتفاقات ساده و پرهیجان کنار خیابان به راحتی گذشت.
۲. همه عابران را از مکالمه‌تان با خبر کنید
مزه پیاده‌روی به این است که کنار هر مغازه‌ای رسیدید از ویترین عکس بگیرید، قیمت‌ها را تلفنی به رفقا بگویید، از هرچیزی که دیدید یک گزارش آنلاین بدهید و خلاصه وسط خیابان به بهانه تلفن صحبت کردن طوری نعره بکشید که دیگران فکر کنند اژدها دیده‌اید یا تخفیف ۱۲۰ درصدی. اگر تنها نبودید و گروهی در حال پیاده‌روی بودید که چه بهتر. همان وسط خیابان الکی قهقهه بزنید تا هرکسی رد شد فکر کند به او خندیدید. فاز بلاگری بگیرید و از خودتان و رفقا هی عکس بگیرید. طوری با هرچیزی که دیدید سلفی بگیرید انگار اولین انسانی هستید که پا روی کره ماه گذاشته، تیر چراغ برق، درخت، موزاییک و... همه سوژه‌های خوبی برای عکس هستند؛ هرکسی هم خواست رد شود چپ چپ نگاهش کنید تا بداند بی‌اجازه وارد اکتشاف فضایی شما شده است.
۳. مرام و معرفت فراموش نشود
حتی اگر ۱۰۰ نفر داخل پیاده‌رو معطل بمانند دلیل ندارد مرام و معرفت را حین ورود به مغازه یا هر موقعیت دیگری فراموش کنید و قبل از رفقا بروید. اقیانوس رفاقت هرقدر هم توفانی باشد، ساحل مرام و معرفت می‌تواند لنگرگاهی برای کشتی روابط شما باشد. خلاصه همان رفیق، صاحب‌خانه، فامیل، همکار و هر کسی را که اتفاقی توی خیابان، پاساژ، دم در یک مغازه، نانوایی و.... دیدید و تا همین چند دقیقه قبل توی دل‌تان بدوبیراه نثارش می‌کردید، تعارف کنید قبل از شما برود و آن‌قدر به تعارف ادامه بدهید که کار به کشتی فرنگی و گرفتن زیر یک خم طرف بکشد.
۴. خوراک با نان اضافه
هوا بدجوری سرد شده؛ در همچین هوایی پیاده‌روی با شکم خالی لطفی ندارد؛ در اولین فرصت از یک دکه زیرپله ذرت مکزیکی، پیراشکی یا سمبوسه بگیرید، زیرپله گیر نیاوردید یک فست‌فودی پیدا کنید و بگویید «داداش یک خوراک با نون هم برای ما بزن»! اما بعد از گرفتن سفارش، بهترین کار ممکن آن است که دوباره بزنید به دل پیاده‌روی و دل عالم و آدم را آب کنید. با ولع هرچه‌تمام خوراکی‌تان را میل کنید و لذت ببرید؛ بی‌خیال نگاه بچه مردم، کودک کار و...، شما مسئول شکم خودتان هستید؛ مگر آن‌ها از غصه‌ای که می‌خورند به شما تعارف می‌زنند که شما از ذرت مکزیکی یا خوراک‌تان تعارف‌شان کنید؟
۵. اکیپی راه بروید!
اگر چند نفره رفتید پیاده‌روی تا حد امکان اجازه ندهید رفقا از شما عقب بیفتند و از آن‌طرف هم سعی کنید کسی جلو نزند؛ قشنگ همه در یک راستا بروید، با طمانینه هم بروید که حسابی لذت ببرید؛ باور کنید دنیا کوتاه است و رفاقت‌ها با ارزش، پس قدر لحظه لحظه‌اش را بدانید؛ فوقش چند نفر پشت سرتان حرص می‌خورند؛ عیبی ندارد؛ شما برای این‌که بتوانید خوب حرص دیگران را دربیاورید باید تصور کنید که در یک جنگل خطرناک هستید و توسط موجودات ترسناکی محاصره شدید؛ تنها راه نجات شما این است که دوشادوش رفقا، با ریتمی یکنواخت و البته صدای بلند خنده و بی‌اعتنا به تلاش دیگران برای سبقت، اکیپی راه بروید. فراموش نکنید خطر در کمین است و اگر عابری بتواند حلقه اتحاد شما را بشکند، اژدهای گیم‌آو ترونز از همان نقطه نفوذ و تمام اکیپ را با نفس آتشینش گریل می‌کند.
۶. سوژه رویت شد
اگر همه کارهای قبلی و بعدی را انجام دادید اما این یکی را انجام ندادید، امتیاز کل مراحل را از دست دادید، این‌قدر با آیتم مهمی سروکار داریم، برای این‌که با نگاه‌تان هم دیگران را معذب و ناراحت کنید کافی است فیگور شرلوک هولمز بگیرید و به آدم‌ها مثل تبهکار فراری نگاه کنید، طوری این‌کار را انجام دهید که طرف مقابل اسم و فامیلش را فراموش کند و به‌خودش شک کند که شاید کار عجیب یا اشتباهی کرده. نگاهی خیره، کاریزماتیک و با تنگ کردن چشم، به شما کمک می‌کند هدف‌تان در راستای آزار دیگران تامین شود.
۷. وقت کار فرهنگی است
تربیت بچه یک فرایند پیچیده و ۲۴ ساعته است؛ حین پیاده‌روی اگر فرزندتان کار اشتباهی کرد همان‌جا طوری با او برخورد کنید انگار گاوصندوق بانک مرکزی را خالی کرده. اگر چیزی خواست به او بگویید: «هرچی می‌خوای جیغ بزن، پرده گوش همه آدم‌های این جا پاره بشه هم برات نمی‌خرم». متد روز روان‌شناسی و تربیت فرزند را بگذارید کنار و روش‌های فرسایشی انتخاب کنید که بار روانی بیشتری برای بقیه مردم داخل کوچه، پیاده‌رو یا پاساژ داشته باشد. به فرزندتان یاد بدهید مواظب سلامتی‌اش باشد وگرنه هم از زمین می‌خورد هم از شما. به‌طور مثال اگر بچه خورد زمین حتماً طوری بزنیدش که برود هوا و تعادل ماجرا حفظ شود.
۸. جای موتور پیاده‌رو است و تمام
تا محل پیاده‌روی را با موتور بروید؛ البته این همه پول موتور ندادید که بخواهید مثل بقیه توی ترافیک بمانید؛ بزنید توی پیاده‌رو، طوری از پشت سمت عابران پیاده بروید که فکر کنند یک زورگیر و کیف قاپ در حال نزدیک شدن است؛ بعد وقتی از کنارشان رد می‌شوید، دیگر به این‌که چرا داخل پیاده‌رو حق‌شان را با موتورسواری می‌خورید فکر نمی‌کنند و حتی بابت این‌که زورگیری نشدند خوشحال هم می‌شوند. این‌طوری به آدم‌ها فرصت می‌دهید قدر داشته‌های‌شان را بدانند؛ چه کار با ارزشی.
۹. دودکش سیار باشید
پیاده‌روی فقط وقتی فلسفی و باکلاس می‌شود که سیگار بکشید؛ دودش را حلقه‌ای کنید؛ بعد وقتی در آسمان پخش می‌شود طوری نگاهش کنید انگار در حال کشف راز سیاه‌چاله‌های فضایی هستید. همزمانش می‌توانید این جمله را هم استوری کنید: «دل‌ها عاشق می‌شوند و ریه‌ها تاوان می‌دهند». البته که فقط ریه شما نیست که تاوان می‌دهد؛ حالا همه افرادی که با دودسیگار شما در ارتباط هستند باید تاوان شکست عشقی شما را بدهند. برای این‌که ماموریت‌تان تکمیل شود بهتر است که ته سیگار را هم روی زمین بیندازید تا محیط زیست هم از پیاده‌روی شما بی‌نصیب نباشد.
۱۰. کریس رونالدو را مهار کن
حتماً شنیده‌اید که فوتبال مثل زندگی است؛ پس زندگی هم مثل فوتبال است و یک تنه قانونی چیز بدی نیست؛ عذرخواهی هم نمی‌خواهد. محکم به هر کسی که در مسیرتان بود و به عقلش نرسید راه‌تان را باز کند تنه بزنید؛ طوری‌که انگار در دقیقه ۹۰ بازی فینال جام جهانی، کریس رونالدو در محوطه جریمه تیم‌تان صاحب موقعیت شده و همه چیز به شما و تنه‌ای که می‌زنید بستگی دارد. خلاصه شما یک فروردینی یا اردیبهشتی یا خردادی یا متولد مغرور یکی از ماه‌های سال هستید که نباید راه را برای کسی باز کنید. اگر هم بعد از تنه زدن طرف برگشت و طلبکارانه نگاه‌تان کرد، بگویید: «چیه، خوش تیپ ندیدی»؟ یا «چیه؟ نگاه داره؟ قورباغه چند تا پا داره»؟ خلاصه یک چیزی بگویید که طرف مطمئن شود شوخی با شما کار خوبی نیست.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.
انتهای پیام