ورزش به عنوان یکی از عناصر کلیدی زندگی سالم، علاوه بر بهبود سلامت جسمی و روانی فرد، اعتماد به نفس و روحیه را نیز در آن افزایش میدهد. با اینحال، این فعالیتهای شاداب و مفید گاهی به آسیب های ورزشی منجر میشوند که در صورت عدم رسیدگی بهموقع، تأثیرات جدی بر زندگی روزمره فرد خواهد گذاشت.
آسیبهای ورزشی، مشکلات و صدماتی هستند که به عنوان نتیجهای از ورزشهای فیزیکی و فعالیتهای بدنی اتفاق میافتند؛ در واقع آسیبهای ورزشی، شامل آسیبها و صدماتی هستند که حین انجام ورزش ایجاد میشود؛ این آسیبها انواع بسیار مختلفی دارند و در هر ورزشی ممکن است صدمات و مشکلات متنوعی ایجاد شود.
آسیبهای ورزشی گاها آنقدر جدی و خطرناک است که به عمر قهرمانی یک ورزشکار پایان میدهد.
دکتر «مهدی فاتحی» فیزوتراب ورزشی در خصوص انواع آنها، چگونگی رخ دادن آنها و راهکارهای درمان و پیشگیری این آسیبها در گفتوگو با ایسنا گفت: دلایل بسیاری زیادی وجود دارد که مفاصل و عضلات بدن یک ورزشکار دچار آسیب میشود، یکی از دلایل رخ دادن این آسیبها نداشتن آمادگی قبل از مسابقات و همچنین ضعف در قدرت عضلانی و قدرت عضلات قلب و عروق است.
وی افزود: تقویت توان قلب و عروق و قدرت عضلات اندامها پیش از آغاز فصل مسابقات و انجام تمرینات حس عمقی و تمرینات پلایومتریک موجب پیشگیری از آسیب در مفاصل بدن میشود.
فاتحی در خصوص بیشترین نوع آسیب های ورزشی که به کدام قسمت از مفاصل بدن مربوط است، گفت: آسیب های ورزشی را نمیتوان به صورت کلی در نظر گرفت و در رشته های ورزشی مختلف آسیبها مختلف است، به عنوان مثال بیشترین آسیبها در فوتبال مربوط به کشیدگی و پارگی رباط و دررفتگی مفاصل است، در ورزش کشتی آسیبهای سر، گردن و شانه، در رشته والیبال پارگی و کشیدگی عضلات شانه و پیچ خوردگی های مچ پا شایع تر بوده و در رشته وزنهبرداری مهرههای کمر و لگن بیشتر در معرض آسیبدیدگی هستند.
این فیزیوتراپ ورزشی خاطر نشان کرد: بعضی از آسیبها اسامی آنها بر روی خود رشته ورزشی وجود دارد، مثل آسیب در مفصل آرنج تنیسبازان که این نوع از آسیب در همان ورشته ورزشی به گونه های مختلف تقسیمبندی میشود.
وی آسیبهای ورزشی را از لحاظ شدت به دو دسته حاد و مضمن تقسیم کرد و گفت: اولین اقدام در مواجه با آسیب دیدگیهای نوع حاد استفاده از کیسه یخ و یا اسپریهای سرد کننده است، در آسیبهای مزمن که از زمان آسیب مدت زمان زیادی گذشته و از قبل مفصل ورزشکار دچار آسیب شده و به درستی درمان نشده و یا در میانه راه درمان رها شده، بسته به نوع آسیب شیوه درمان و برخورد با آن نیز متفاوت است.
دکتر فاتحی نوع رخ دادن آسیبها به دو دسته برخرودی و غیر برخوردی تقسیم کرد و افزود: زمانی که آسیبهای برخوردی و حتی غیر برخوردی شکل میگیرد بعضی از آسیب ها به شکلهای مختلف از جمله پارگی و یا کشیدگی تاندونها، انواع شکستگی در استخوانها و در رفتگی در مفاصل به وجود میآید.
وی همچنین در خصوص چگونه رفتار کردن با آسیبها گفت: در مرحله اول ورزشکار باید بداند که آسیب به همراه ورزش است و زمانی که آسیبی در بدن او به وجود میآید تنها راه کنترل و جلوگیری از آن، ارتقا سطح آمادگی بدن است که هرچقدر سطح آمادگی بدنی بیشتر باشد، کمتر دچار آسیب میشود.
دکتر فاتحی ادامه داد: زمانی که آسیب رخ میدهد نباید هیجانی با آن برخورد کرد و حتما ورزشکار باید نوع مصدومیت خود را به پزشک متخصص تیم و کادر فنی اعلام کند، در بعضی از موارد ورزشکاران پس از آسیبدیدگی با پزشکانی مشورت میکنند که از علم کافی در شناخت و رفتار با آسیبهای ورزشی برخوردار نیستند.
انتهای پیام