به گزارش ایسنا، انتشار فیلم کوتاهی از اظهارات سرپرست مرکز تحول دیجیتال و فناوری اطلاعات سازمان برنامه و بودجه درباره سامانه طرح هوشمندسازی یارانه آرد و نان باعث بروز سوء برداشت درباره عملکرد این سامانه شد البته رضا باقری اصل بعدا اظهارات خود را اصلاح و اعلام کرد حرفهایش درست نبوده است.
رضا باقری اصل، سرپرست مرکز تحول دیجیتال و فناوری اطلاعات سازمان برنامه و بودجه مبنی در جمعی از پژوهشگران اظهار کرده بود: ۲۵ همت برای سامانه نان هزینه شده است اما حاصل آن چیست؟ برنامهریزی شده بود تا در این برنامه ثبت شود که هر نفر چه تعداد نان ثبت میشود اما امروزه در این سامانه اینکه نانوا برای هر نفر چقدر نان ثبت میکند گزارش میشود.
اما وی پس از انتشار این اخبار در رسانههای مختلف در صفحه مجازی خود گفت: درباره این اخبار منتشر شده توضیح میدهم که در خصوص سامانه نان، ۲۵ همت برای جبران افزایش هزینه تولید نانوا هزینه شده و دولت تامین منابع را پذیرفته است تا افزایش هزینه نان به مردم منتقل نشود. سامانه بدون استفاده از بودجه دولت توسعه داده شده اما در پیشخوان نانواییها کم فروشی و گرانفروشی این هدف نقض شده است.
محمد رسول نظافتی -مدیر اجرایی طرح هوشمندسازی یارانه آرد و نان- نیز در صفحه مجازی خود اظهار کرد که با اجرای طرح هوشمندسازی یارانه آرد و جلوگیری از خروج آرد یارانهای از زنجیره تولید نان، مصرف آرد یارانهای در ۱۴۰۲ به سطح مصرف سال ۹۸ کاهش یافت( علیرغم افزایش جمعیت، افزایش اتباع، افزایش ۳ هزار واحد نانوایی). با این روند، تا پایان شهریور امسال ۷۵ همت بار مالی کمتری به دولت تحمیل میشود.
هوشمندسازی یارانه آرد و نان از کجا شروع شد و چه هدفی داشت؟
به دنبال این قضایا در این گزارش به مسئله نان و هوشمندسازی یارانه آرد و نان پرداختیم.
نان از جمله کالاهایی است که سالانه بودجه زیادی حدود ۱۵۰ هزارمیلیارد تومانه را به خود تخصیص میدهد. این میزان، هزینهای است که دولت برای خرید ۱۰ میلون تن گندم تخصیص میدهد تا این گندم تبدیل به آرد و نان شود اما در مرحله تبدیل به آرد و نان دچار اسراف و هدررفت میشد. دولت برای حل این مشکل یا باید یارانه آرد و نان را حذف و قیمت آن را آزاد میکرد یا با سهمیهبندی آرد دست دلالان را از این موضوع کوتاه میکرد و هر دو به معنای وارد کردن شوک به سفره مردم بود.
این درحالیست که بودجه خرید تضمینی گردم مورد نیاز نیز هر ساله افزایش مییافت اما حجم بسیار زیادی از آن گندمها به دامداریها و مرغداریها و یا حتی بازار آزاد میرسید. این مسائل تا پایان سال ۱۴۰۰ بود و پیشبینی میشد تا سال ۱۴۰۱ تقاضای غیرواقعی سنگینی به سمت آرد و گندم یارانهای سرازیر شود و به همین دلیل نیز اگر دولت آرد و نان یارانهای را در نانواییها بهصورت شفاف قابل رصد نمیکرد ناچار میشد برای تضمین عرضه پایدار نان به مردم ۱۲ درصد بیشتر آرد یارانهای تامین و توزیع کند بنابراین دولت وقت به پیشنهاد وزارت اقتصاد تصمیم گرفت تا بدون سهمیهبندی و آزادسازی قیمت نان از طریق هوشمندسازی از هدررفت آرد یارانهای جلوگیری کند.
صرفهجویی ۱۸۰۰ میلیارد تومان در ماه
طرح هوشمندسازی از اردیبهشت سال ۱۴۰۱ در دولت سیزدهم به منظور جلوگیری از انحراف آرد و نان ابتدا به صورت پایلوت در برخی استانها از جمله قزوین آغاز شد و به تدریج به سراسر کشور تسری یافت. در فاز اول کارتخوانهای هوشمند در نانواییهای سراسر کشور نصب شد و در فاز دوم، تخصیص سهمیه آرد یارانهای به نانوایان، مبتنی بر عملکرد دوره قبل آنها بهعلاوه درصدی بیشتر صورت گرفت. در این طرح، با تداوم عرضه آرد یارانهای بدون افزایش قیمت به نانوایان، هیچ تنش و هزینهای به سمت مصرفکننده که همان مردم هستند تحمیل نشد. دولت البته استثنائا فقط برای سال ۱۴۰۱ به دلیل شرایط تورمی سفره مردم، همان چند درصد افزایش قیمت مرسوم هر ساله را نیز در قیمت نان اعمال نکرد اما برای جبران هزینه نانوایان، اقدام به پرداخت کمک هزینه ۱۵ درصدی به نانوایان کرد که این کمک هزینه در شروع فاز دوم ( از ۱۷ بهمن ۱۴۰۱) به ۳۰ درصد افزایش یافت.
در واقع در فاز اول ۷۸ هزار نانوایی با نصب کارتخوانهای هوشمند به این سامانه متصل و رصد شدند. با اجرای آن طرح نه تنها سهمیه آرد نانوایان تغییر نکرد بلکه تا ۱۵ درصد از عملکرد نانوایان را بهصورت روزانه به حساب آنها واریز کرد تا هم تشویقی برای اجرای طرح شود و هم پوششی برای هزینههای سرباری باشد که به اقتصاد نانواها تحمیل میشد یعنی با جبران هزینه نانواها تلاش شد تا انگیزه انحراف نان کاهش یابد. در فاز اول بدون تغییر در سهمیه نانواییها و تنها با آغاز رصد نانوایان میزان مصرف آرد در ماه ۱۲۰ هزار تن کمتر شد و یعنی از ۷۴۰ هزار تن پیشبینی شده رسید به ۶۲۰ هزار تن و به عبارتی روزی ۴۰۰۰ تن صرفهجویی که به لحاظ ارزشی حدود ۱۸۰۰ میلیارد تومان در ماه است، رسید.
افزایش کمک هزینه نانوایان از ابتدای اجرای طرح تا به امروز
هدف اصلی طرح، در فازم دوم محقق میشد که درواقع همان شناور شدن سهمیه نانواییها بود یعنی هر نانوایی به میزان نان تولیدی در ماه گذشته (عملکرد واقعی) به علاوه چند درصد بیشتر آرد دریافت کند از بهمن ۱۴۰۱ نانواییها بسته به عملکردشان در کارتخوانها، سهمیه آرد دریافت کردند تا سهمیه آنهایی که قصدشان خارج کردن آرد از چرخه تولید نان بود کم شود و به سهمیه نانواییهایی که متعهدانه مشغول پخت نان بودند اضافه شود. کمک هزینه پراختی دولت نیز از ۱۵ درصد به ۴۰ درصد رسید.
با گذشت ۳۰ ماه از آغاز این طرح به بلوغ خود رسیده و مصرف آرد یارانه ای کشور که پیشبینی شده بود در سال ۱۴۰۱ رکورد زند و ۱۲ درصد رشد کند نه تنها بیشتر نشد بلکه ۴ درصد نیز از سال قبل خود کمتر شد. با اجرایی شدن طرح هوشمندسازی طی سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، ۳.۱ میلیون تن آرد یارانهای معادل ۵۴ هزار میلیارد تومان صرفهجویی شده است. این ۳.۱ میلیون تن آرد معادل نیاز ۴۰ میلیون نفر در مدت یک سال است و کاهش هزینهای که در ۳۰ ماه گذشته به واسطه طرح هوشمندسازی در حوزه عرضه نان صورت گرفت معادل ۷۵ هزار میلیارد تومان بوده و تمامی این صرفه جوییها بدون هیچ گونه شوک قیمتی اتفاق افتاده است.
برای افزایش کیفیت نان و اصلاح نظام اقتصادی نان چه باید کرد؟
نکته مهم دیگر در مسئله هوشمندسازی یارانه آرد و نان، این است که طرح هوشمندسازی علاوه بر اقدامات قبلی، از یکی از بزرگترین زیرساختهای مشارکت مردمی برای افزایش کیفیت نان با عنوان سامانه«نظر» رونمایی کرده است و مردم میتوانند پس از هر بار خرید نان با ورود به این سامانه درباره کیفیت نان نظر خود را ثبت کنند. این نظرات هر ماه به صورت هوشمند پردازش میشود و در پرداخت کمک هزینه و سهمیه آرد نانواییها اثر داده خواهد شد تا از تخلفاتی همچون گرانفروشی و موارد دیگر نیز جلوگیری شود.
البته بایستی اذعان کرد آنچه فعلا در طرح هوشمندسازی یارانه آرد و نان انجام شده، درواقع یک سیستم توزیع مبتنی بر عملکرد واقعی نانواییهاست و نباید اهداف دیگری همچون افزایش کیفیت نان یا اصلاح نظام یارانه یا شیوه تبدیل گندم به آرد یا اقتصادی کردن نانواییها را از این سامانه توقع داشت؛ چنین اهدافی را سیاست گذار و دستگاههای متولی(وزارتخانه های جهاد کشاورزی،کشور، صنعت، معدن و تجارت) باید مبتنی بر دادههای کسب شده از این سامانه محقق کنند.
انتهای پیام