امروزه با ورود ورزش به وادی حرفه‌ای‌گری، واژه نظارت بر حسن عملکرد باشگاه‌های ورزشی که به معنای واقعی کلمه، خاستگاه پرورش استعدادهای ورزشی به شمار می‌رود نیز بیش از گذشته از سوی متولیان امر به اجرا گذاشته می‌شود تا ضمن حرکت باشگاه‌های ورزشی بر مدار سلامت، عدالت در عرصه رقابت نیز برقرار شود؛ چرا که وقتی چاشنی حرفه‌ای‌گری وارد این عرصه شد، ناخواسته رقابت ناسالم نیز اقدامی اجتناب‌ناپذیر در این گود بود.
به زعم متولیان امر، بازدید از باشگاه‌های ورزشی بر اساس قوانین و اسلوب‌هایی که در این راستا تدوین شده است، انجام می‌شود، از این رو زمانی که یک باشگاه ورزشی به مرحله دریافت اخطار می‌رسد، این بدان معنی است که بندهای لحاظ شده در قوانین بازدید از سوی باشگاه‌های ورزشی رعایت نشده و همین امر باعث شده است تا باشگاه مورد نظر در شرایطی قرار گیرد که از سوی ناظران مربوطه، اخطار دریافت کرده و موظف به رفع اشکالات شود.
تکلیف باشگاه‌های دولتی در دایره نظارت‌ها کاملاً شفاف و روشن است، این در حالی است که باشگاه‌های خصوصی که بیش از ۹۰ درصد این اماکن را به خود اختصاص داده‌اند، بیش از همه در زمره بازدیدهای ادواری مسوولان امر قرار می‌گیرند؛ چرا که این باشگاه‌ها در پاره‌ای از اوقات و برای اینکه بتوانند درآمد توجیه‌پذیر در شرایط اقتصادی امروز داشته باشند، گاهی نگاه خود را از آنچه که باعث دریافت اخطار از سوی متولیان می‌شوند، می‌دزدند.
یکی از آیتم‌های حرفه‌ای‌گری در ورزش، تسری دادن این مقوله به همه بخش‌هایی است که به نوعی با این عرصه درگیر هستند و قطع یقین باشگاه‌های ورزشی یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در این حوزه به شمار می‌روند. با نیم‌نگاهی به وضعیت نظارت در ورزش جوامعی که در این عرصه حرفهای زیادی برای گفتن دارند، درمی‌یابیم که حتی بزرگ‌ترین باشگاه‌های ورزشی نیز نتوانسته‌اند از زیر بار قوانین باشگاه‌داری حرفهای شانه خالی کرده و مستوجب جرایم سنگینی شده‌اند.
بی‌تردید باشگاه‌های خصوصی بازوان توانمند فدراسیون‌ها به شمار رفته و از این رو، مسوولان حوزه ورزش تلاش دارند تا کم‌ترین تنش‌ها در این حوزه به وجود آید؛ چرا که در صورت تداوم سریالی دریافت اخطار از سوی باشگاه‌ها، نوبت به اجرای مرحله دوم یعنی پلمب باشگاه ورزشی خواهد رسید و این موضوع به هیچ وجه خوشایند هیچ کدام از طرفین و بالاخص ورزشکاران و جامعه ورزشی نخواهد بود و بالطبع باید قوانین در این حوزه با نگاه دوجانبه اجرا شود.
امروزه برخلاف دهه‌های گذشته، خانواده‌ها تمایل زیادی برای حضور فرزندان خود در عرصه ورزش نشان می‌دهند، به طوری که اکثر والدین تلاش دارند تا فرزندان‌شان در بهترین باشگاه‌های ورزشی و زیر نظر مربیان مجرب و کادر فنی مورد اعتماد به فعالیت ورزشی بپردازند که همین مسئله مسوولیت متولیان حوزه ورزش به ویژه امر نظارت بر حسن عملکرد باشگاه‌های ورزشی را دوچندان کرده است، تا جایی که باشگاه‌های ورزشی زنجان در سال گذشته حدود ۲۰۰ اخطار دریافت کردند.
این آمار بیانگر آن است که نظارت بر باشگاه‌های ورزشی در استان زنجان از سوی هیئت پزشکی ورزشی به یک رویکرد جدی تبدیل شده است، تا جایی که رئیس این هیئت در استان معتقد است که نباید اجازه داد تا چهره باشگاه‌هایی که به واسطه اعتماد خانواده‌ها به فعالیت ورزشی ادامه می‌دهند، با سهل‌انگاری باشگاه‌های معدودی خدشه‌دار شود؛ چرا که در این صورت نه تنها باشگاه ورزشی، بلکه جامعه ورزشی استان نیز از این حیث متضرر خواهد شد.
آنچه که سعید عزیزی از تعداد ورزشکاران بیمه شده در استان زنجان ارائه می‌دهد، حکایت از آن دارد که در حال حاضر بیش از ۴۶ هزار نفر با دارا بودن بیمه ورزشی در این عرصه اقدام به فعالیت می‌کنند که این خود حجم کارها را در حوزه نظارت بالا می‌برد، از این رو آمار اخطارهای داده شده به باشگاه‌های ورزشی استان در سال گذشته، خود بیانگر آن است که اگر این نظارت‌ها تداوم نداشته باشد، بی‌شک باشگاه‌های ورزشی از مسیر سلامت خارج خواهند شد.
به هر حال نقطه مقابل آنچه که گفته شد، باشگاه‌های ورزشی هستند که اگر پای صحبت هر کدام از آن‌ها بنشینیم، هزاران درد جانکاه در این عرصه داشته و همین نظارت‌ها را نیز دردی فزون‌تر بر آلام خود می‌دانند؛ چرا که همه فعالان این عرصه متفق‌القول بر حمایت مسوولان امر از مقوله باشگاه‌داری اصرار ورزیده و اخطارهای نظارتی را به مثابه سدی در برابر فعالیت‌های‌شان تلقی می‌کنند اما نباید فراموش کنیم که این اخطارها، ضرب شست نظارتی برای حفظ سلامتی است.
انتهای پیام