به گزارش ایسنا، باکتری MRSA یا همان «استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین» که یکی از جدیترین اشکال مقاومت آنتیبیوتیکی (AMR) محسوب میشود، هر ساله جان بیش از ۱۲۰ هزار نفر را میگیرد. این باکتری، با دیواره سلولی مقاوم و یک سازوکار خاص، میتواند در برابر داروهایی مانند پنیسیلین و متیسیلین که تا کنون جان میلیونها انسان را نجات دادهاند، بهسادگی زنده بماند و تکثیر یابد. افزایش تعداد عفونتهای ناشی از این نوع باکتری و نبود داروی مؤثر علیه آن، ضرورت تحقیق و توسعه آنتیبیوتیکهای جدید و قویتر را دوچندان کرده است. با کشف سازوکار جدید، امید است که راههای مؤثرتری برای مقابله با این میکروب پیدا شود.
در مطالعهای که توسط دانشگاه شفیلد انگلستان انجام شده است، دانشمندان به بررسی دو راهبرد دفاعی MRSA در برابر آنتیبیوتیکها پرداخته اند. این پژوهش که با مشارکت دانشمندان از رشتههای مختلف علمی صورت گرفته، به سازوکاری ناشناخته پی برد که این باکتری را قادر میسازد حتی در حضور آنتیبیوتیکها به زندگی و تکثیر ادامه دهد.
در این تحقیق، پژوهشگران به بررسی دیواره سلولی باکتری MRSA پرداختند که ساختاری شبکهای دارد و نیازمند آنزیمهایی است که آن را محکم نگه دارند. این آنزیمها هدف آنتیبیوتیکهایی مانند پنیسیلین و متیسیلین هستند.
در سالهای اخیر دانشمندان متوجه شدهاند که این باکتری برای مقابله با آنتیبیوتیکها، یک آنزیم جدید برای دیواره سلولی خود ایجاد کرده که امکان بقا در شرایط نامساعد را به آن میدهد. با این حال، یافتههای جدید پژوهشگران نشان می دهند که تنها این آنزیم برای زنده ماندن باکتری کافی نیست.
حالا مطالعه اخیر نشان داده است که MRSA علاوه بر آنزیمهای مقاومکننده، یک شیوه جدید تقسیم سلولی نیز دارد که به آن امکان میدهد حتی در حضور آنتیبیوتیکها به تقسیم و تکثیر خود ادامه دهد. این مکانیسم تازه که تا پیش از این از دید دانشمندان پنهان مانده بود، یکی از دلایل اصلی مقاومت قوی این باکتری به داروهاست و میتواند راه را برای تولید داروهای مؤثرتر باز کند.
این یافتهها نشان میدهند که شناخت سازوکارهای مقاومت این باکتری نه تنها میتواند منجر به توسعه داروهای جدید شود، بلکه درک عمیقتری از فرایندهای اساسی رشد و تقسیم باکتریها ارائه میدهد. همچنین، محققان امیدوارند بتوانند با استفاده از اطلاعات بهدستآمده، داروهایی تولید کنند که با این مکانیسم مقابله کرده و به توقف گسترش MRSA کمک کنند.
اهمیت این دستاورد، بیش از پیش بر لزوم همکاریهای بینرشتهای تأکید میکند. تلفیق فیزیک و زیستشناسی در این تحقیق، نتایج مؤثری در پی داشته و نشان میدهد چگونه ترکیب این علوم میتواند برای حل مسائل جدی بهداشتی به کار گرفته شود. این مقاله علمی در نشریه معتبر «ساینس» به چاپ رسیده و توسط دانشگاه شفیلد و با حمایت سازمانهای پژوهشی بینالمللی منتشر شده است.
انتهای پیام