به گزارش ایسنا، «نیکولاس هیسوم» رئیس هیات سازمان ملل در سودان جنوبی (آنمیس) خواستار اعزام نیروهای صلحبان بیشتر به این کشور آفریقایی شده، در حالی که شورای امنیت سازمان ملل هشدار داده سودان جنوبی هنوز آمادگی برگزاری اولین انتخابات خود به عنوان یک کشور مستقل را ندارد.
به نوشته روزنامه «گاردین» شهر «ابیمنام» در ایالت «یونیتی» تبدیل به کانون محورهای متعددی از ناآرامی و درگیری است. در فاصله چهار مایلی از شمال شرق این شهر منطقه نفت‌خیز «ابیی»، جایی که خشونت‌های پی‌درپی در طول سال جاری میلادی به کشته شدن ده‌ها نفر منجر شده، قرار دارد.
در کنار آن، مرز این شهر با کشور سودان که مدت‌هاست صحنه یک جنگ داخلی پرسابقه است، واقع شده و این ناحیه مرزی با تهدید نزدیک‌تر شدن شبه‌نظامیان موسوم به «نیروهای واکنش سریع» از سمت سودان مواجه است.
در شرق این شهرستان گروه‌های مسلح تبهکار ایالت «واراپ» که طی سال جاری میلادی چندین حمله مرگبار را به ابیمنام انجام دادند قرار دارند. در جنوب و غرب نیز اوضاع از ثبات چندانی برخوردار نیست و شبه‌نظامیانی از ایالت یونیتی که اخیرا متهم به کشتار غیرنظامیان شدند در آنجا فعالیت دارند.
به این ترتیب سودان جنوبی که در ژوئیه ۲۰۱۱ بعد از برگزاری یک همه‌پرسی رسما استقلال یافته و تبدیل به جدیدترین کشور جهان شد، حالا درگیر طوفانی از دشمنی‌های قومیتی و تاریخی شده که سایه از هم گسیختگی را بر سر آن انداخته است. گروهی متشکل از ۷۲ نیروی صلحبان سازمان ملل در یک پایگاه نسبتا کوچک که در ماه مه گذشته در حومه شهرستان ابیمنام گشایش یافت مامور به مهار تنش ها پیرامون این ناحیه شده‌اند.
اما «نیکولاس هیسوم» رئیس هیات سازمان ملل در سودان جنوبی موسوم به «آنمیس» می‌گوید: «این کشور در وضعیت اضراری قرار گرفته است. ما نمی‌دانیم چه نظام انتخاباتی در آن قرار است به کار گرفته شود.»
سودان جنوبی آماده برگزاری انتخابات نیست
«انختویا آریونبولد» یک سروان ۲۷ ساله نیروهای صلحبان اظهار می‌کند: «وضعیت در اینجا خطرناک است.»
او که در یک ناحیه سردسیری در شهر «اولان‌باتور»، پایتخت مغولستان به دنیا آمده و در آنجا دمای منفی ۴۰ درجه سانتی‌گراد را تجربه کرده در سودان جنوبی حرارت ۳۵ درجه سانتی گراد به بالا را تجربه می‌کند.
او به پلی که در مرز ایالت واراپ قرار گرفته اشاره کرده و می‌گوید: «گروه‌های مسلح تبهکار از آنجا وارد شده و به ساکنان شلیک کرده و دام‌های آن‌ها را می‌ربایند هر چند تا حالا به سمت ما شلیک نکرده‌اند.»
آریونبولد ارزیابی می‌کند که اکنون یک تهدید جدید در حال سر بر آوردن بوده که این می‌تواند دردسر را از چند جهت به سمت آن‌ها سرازیر کند.
سودان جنوبی خود را برای برگزاری اولین انتخابات بعد از کسب استقلال آماده می‌کند؛ انتخاباتی که قرار است مرحله پایانی توافق صلحی باشد که پنج سال پیش امضا شد تا این کشور را از جنگ داخلی طولانی مدتی که دست کم ۴۰۰۰۰۰ کشته بر جای گذاشته خارج کند. انتخاباتی که در اصل باید فرصتی برای این کشور جدیدالتاسیس به منظور کسب اتحاد باشد خود تبدیل به منبع نگرانی‌های جدید فزاینده تبدیل شده است.
به نوشته گاردین، همه نشانه ها حاکی از آن هستند که سودان جنوبی بسیار از کسب آمادگی کافی برای برگزاری یک چنین فرآیند لجستیکی پیچیده‌ای به دور است.
مقام‌های ارشد سازمان ملل هشدار می‌دهند چنانچه اولین انتخابات سراسری سودان جنوبی با بی‌عدالتی، فساد و بی کفایتی برگزار شود این کشور فقیر را به ورطه درگیری سراسری خواهد کشاند.
هیسوم که ۱۴۰۰۰ نیروی صلحبان تحت نظر او در سراسر سودان جنوبی استقرار یافته تا مانع وقوع جنگ داخلی فاجعه‌بار در آنجا شوند اخیرا درخواست اعزام ۱۰۰۰ نیروی صلحبان دیگر به آنجا را داشته و می‌گوید: «سودان جنوبی که در سال ۲۰۱۱ استقلال پیدا کرد با یک بحران موجودیتی مواجه است.»
مسائل دیگر شامل بحران غذایی مزمن، فشارهای ناشی از میزبانی کردن از ۷۰۰۰۰۰ آواره اهل سودان و کاهش کمک‌ها به کشوری که سه چهارم مردم آن نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند، همگی دارند ثبات در سودان جنوبی را به چالش می‌کشند.
فراتر از همه این مشکلات قطع شدن جریان یک خط لوله مهم نفت در سودان است. نفت عامل سرپا نگه داشتن سودان جنوبی بوده و ۹۰ درصد درآمد دولتش حاصل از صادرات نفت است و حالا سقوط آزاد اقتصادی انتظار این کشور آفریقایی را می‌کشد.
جنگ داخلی دوباره
هیسوم به گاردین گفت: «تاکید می‌کنم چشم‌انداز یک جنگ داخلی دوم در این منطقه و وضعیتی که ما شاهدش هستیم مطلقا فاجعه‌بار خواهد بود.»
او تاکید می‌کند که در این پس زمینه پرتلاطم و بی‌ثبات، سودان جنوبی آماده برگزاری اولین انتخابات سراسری خود که تاریخ کلی آن برای ماه دسامبر آتی بدون مشخص شدن روزهای دقیق‌ترِ تعیین شده، نیست.
هیسوم هفته گذشته نیز به شورای امنیت سازمان ملل گفت سودان جنوبی آمادگی کافی برای برگزاری انتخابات در دسامبر را ندارد.
انتهای پیام