به گزارش ایسنا، قاسم غفوری در سرمقاله سیاست روز نوشت: تاریخ نه گذر زمان که هویت و ریشه یک ملت و سرزمین را رقم می‌زند که برخی برگ‌های آن نه قدیمی می‌شوند و نه به فراموشی سپرده می‌شوند بلکه باید نسل به نسل و سینه به سینه نقل گردند و تا ابد جاودانه بمانند. روزهایی در تاریخ ملت ایران هستند که نشانه‌ای از عزت و بزرگی و سربلندی زنان و مردانی است که بی‌هیچ چشم داشتی حماسه‌ای ماندگار را رقم زده‌اند که در تاریخ کمتر کشوری و شاید هیچ کشوری نتوان آن را یافت. اری 26 مرداد ماه یکی از همین روزهای ماندگار و جاودانه در تقویم کشورمان ایران است. روزی که از آن با نام سرافرازی یک ملت باید یاد کرد. روزی که فرزندان وطن پس از سالها تحمل سختی‌های طاقت فرسای اسارت به میهن بازگشتند. آری ۲۶ مرداد ماه ۱۳۶۹ یعنی ۳4 سال پیش در چنین روزی، اولین گروه از آزادگان دربند رژیم بعثی به میهن بازگشتند و خاک وطن با عطر وجودشان عطرآگین شد. آزادگانی که سرنوشت هر کدام از آنها در جبهه‌ها و دوران اسارت اسارتشان می‌تواند کتابی ماندگار شود و فیلم‌ها و سریالهای بی‌شماری در وصف رشادتها و رنج‌هایی که کشیده‌اند به نمایش درآید. می‌توان گفت که کم لطفی‌های صورت گرفته در به تصویر کشیدن آن همه رشادتها و سختی‌ها، زمینه را فراهم کرده تا برخی بتوانند فرصت را غنیمت شمرده و تحریف حقایق دفاع مقدس و ارزش زدایی از آن دورانها برای نسل جوانی که آن روزها را تجربه نکرده، بپردازند. شاید اشکال از عرصه فرهنگ و هنر و رسانه‌های کشور باشد که برای ثبت و انتشار حقایق آن دوران و رشادت‌های شیران بیشه ایران زمین دربند دشمن بعثی گامی برنداشته و زمینه ساز کم اطلاعی نسل جوان از قهرمانانی شده که در اسارت دشمن نیز به حراست و پایداری از میهن و انقلاب پرداختند.
نکته بسیار مهم آنکه دشمنان ایران بویژه در سالهای اخیر در جنگ ادراکی در حالی زنان و دختران این سرزمین را هدف قرار گرفته و برآنند تا اصالت و هویت پر افتخار آنها را با نسخه‌های بی‌هویت غربی و با واژگانی فریبنده همچون تاریخ‌سازان، عبور کنندگان از سنت‌های پوسیده، پیشگامان پیشرفت و.... مخدوش سازند که بیان و به تصویر کشیدن رشادتها و ایثارگری‌ها و گذشت‌ها و قهرمانی‌های زنان و دختران، اسیران در بند رژیم بعث، امری مهم و ضروری است. زنانی که سالها رنج دوری همسرانشان را تحمل کرده و برای خانواده هم پدر و هم مادر بوده‌اند؛ دخترانی که سالها غم دوری پدر را به جان خریده‌اند، نمودی از اصالت و قهرمانی زن ایرانی هستند که مشابه آنها را در جهان نتوان یافت. زنانی که امروز به الگویی برای زنان آزادی خواه جهان مبدل شده‌اند که نمود آن را این روزها در غزه می‌توان مشاهده کرد. شیرزنانی که در میانه توحش صهیونیستی خانه و کاشانه را رها نکرده و در نبود مردان مبارزشان، فرزندانشان را زیر بال و پر خویش گرفته‌اند و حتی فرزندان و نوزدان شهیدشان را با دستان خود به خاک می‌سپارند. آری فردا در حالی سالگرد بازگشت آزادگان سرافراز به میهن است که در کنار تقدیر و دلجویی از اسرایی که سایه‌اشان بر سر ایران و ایرانی قرار دارد، باید از زنان آن آزادگان به خاطر تحمل سالها دوری همسرانشان تقدیر کرد و تلاش نمود تا خاطرات آن دوران‌هایشان را ثبت و جاودانه ساخت.
نگاهی به تحولات امروز کشور نشان می‌دهد که خط مشی دشمن تغییری نکرده است و سیاست تحریف و تحقیرسازی دروغین و باغ سبز نشان دادن‌های واهی از دستاوردهای روابط با آمریکا و اروپا، برای شکستن مقاومت فعالانه مسئولان و ملت ایران ادامه دارد. پیروز این نبرد کسانی خواهند بود که همچون اسرای سرافراز و سربلند میهن راه مقاومت در پیش گرفته و در نهایت نیز پیروزمندانه به میهن بازگشتند و نامشان را در تاریخ به عنوان قهرمانان ملی ثبت کردند. یاد رشادتها و پایمردی‌های یکایک قهرمانان ایران زمین دربند رژیم بعث که جانانه ایستادگی کردند و شرافت با وجود آنان معنا گرفت، گرامی باد؛ روزشان مبارک و مقاومتشان ماندگار و یادشان تا ابد جاودان باد. شاید بسیاری از آن اسرا پس از گذشت سه دهه در میان ما نباشند و به یاران شهیدشان پیوسته باشند، اما باید قدردان آنانی که هنوز در میان ما هستند بود. مردانی که با رشادتشان در دوران اسارت و زنانی که با تحمل دوری همسران اسیرشان و عهده‌دار شدن بار سنگین مسئولیت زندگی، نام ایران و ایرانی را تا ابد جاودانه ساختند.
انتهای پیام
برای آنهایی که ماندگار می‌مانند
تاریخ نه گذر زمان که هویت و ریشه یک ملت و سرزمین را رقم می‌زند که برخی برگ‌های آن نه قدیمی می‌شوند و نه به فراموشی سپرده می‌شوند بلکه باید نسل به نسل و سینه به سینه نقل گردند و تا ابد جاودانه بمانند.