به گزارش ایسنا، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا در یادداشت خود درباره «دستاوردهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)» در روزنامه نیویورک تایمز با تاکید بر اینکه «آمریکاییها ارزش ائتلافها را میدانند» خاطرنشان کرد: با این حال، آنها میخواهند اطمینان یابند که متحدان ما نقش خود را به درستی ایفا میکنند و سهمشان را از هزینههای دفاع مشترک میپردازند.
وی در ادامه نوشت: سه سال و نیم بعد از روی کار آمدن جو بایدن در کاخ سفید، متحدان ما بیش از هر زمان دیگری از زمان پایان جنگ سرد به دفاع مشترک ما متعهد شده و هم آنها و هم آمریکا را امنتر میکنند. در حالیکه قبل از آن، اتحادهای ما در سراسر جهان ضعیف شده بودند و کارایی کمی داشتند.
سالیوان با برشمردن «دستاوردهای ناتو در مسیر ایجاد قدرت»ی که به گفته او، «اعضا را قادر میسازد تا برای شکل دادن به آینده نظم بینالمللی با هم کار کنند»، تصریح کرد: در حالی که نشست ناتو این هفته در واشنگتن در حال برگزاری است، ما بیش از هر زمان دیگری به تحقق تعهدی که اعضای ائتلاف ۱۰ سال پیش، پس از الحاق کریمه به روسیه داده بودند، مبنی بر اینکه ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف دفاع کنند، نزدیک شدهایم. انتظار میرود که ۲۳ کشور از ۳۲ عضو ناتو در سال ۲۰۲۴ به این هدف برسند یا از آن فراتر روند، در حالی که در سال ۲۰۲۰ تنها ۹ عضو و در سال ۲۰۱۶ پنج عضو اینگونه بودند. تنها در سال جاری، شرکای آمریکا در ناتو، شامل کانادا و ۳۰ کشور اروپایی حدود ۵۰۶.۷ میلیارد دلار برای دفاع هزینه خواهند کرد. این، افزایشی ۱۸۱ میلیارد دلاری نسبت به سال ۲۰۲۰ در مقایسه با افزایش ۷۰ میلیارد دلاری از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ در دوره دولت قبلی است.
او تاکید کرد این ارقام همچنان رو به گسترش هستند و افزود: متحدان ما در ناتو در پنج سال آینده بیش از ۶۵۰ فروند هواپیمای نسل پنجم F-۳۵، بیش از ۱۰۰۰ سیستم دفاع هوایی، نزدیک به ۵۰ کشتی جنگی و زیردریایی، ۱۲۰۰ تانک جنگی، ۱۱۳۰۰ خودروی جنگی و نزدیک به ۲۰۰۰ سامانه توپخانهای را برای نوسازی زرادخانه خود اضافه خواهند کرد و این، همه ما را امنتر میکند. بنابراین در واقع، اروپا در حال انجام کارهای بیشتری است.
مشاور امنیت ملی آمریکا یکی از دلایل این تغییر را «تطبیق اروپا با واقعیتهای امنیتی جدید پس از آغاز جنگ روسیه و اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ و تلاشهای رئیس جمهور بایدن برای متقاعد کردن اروپا به انجام کارهای بیشتر به جای قلدری و تهدید به خروج از ائتلاف دانست.»
سالیوان نوشت: خبر خوب اینکه این، به ناتو محدود نمیشود. نزدیکترین شرکای ما در اقیانوس هند و اقیانوس آرام نیز هزینههای نظامی خود را افزایش میدهند. ژاپن متعهد شد تا سال ۲۰۲۷ هزینههای مربوط به امنیت ملی خود را دو برابر کند که شامل افزایش ۶۵ درصدی هزینههای نظامی میشود. همچنین کره جنوبی در سال ۲۰۲۲ برنامه پنج سالهای را برای هزینهکرد بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار برای دفاع خود اعلام کرد که به معنای افزایش متوسط سالانه ۶.۸ درصدی است. و استرالیا اخیراً اعلام کرد در سال آینده ۳۷ میلیارد دلار برای دفاع خود هزینه خواهد کرد و افزایش بیشتری نیز برای چند سال آینده برنامهریزی شده است.
وی با بیان اینکه «متحدان واشنگتن بیش از گذشته برای پلتفرمهای تسلیحاتی و مهمات ساخت آمریکا هزینه میکنند» مدعی شد کشورش در حال ساخت سلاحهایی است که ایالات متحده و جهان را «امنتر» میکند. او در عین حال تاکید کرد این کار اقتصاد آمریکا را تقویت میکند.
به گفته سالیوان، این اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم است که شرکای اروپایی واشنگتن در یک درگیری بزرگ، بار بیشتری را نسبت به ایالات متحده به دوش میکشند. آمریکا میلیاردها دلار کمک نظامی و اقتصادی برای کمک به اوکراین برای دفاع از خود کمک کرده است. اروپا حتی بیشتر هزینه کرده است.
بر اساس گزارش موسسه کیل برای اقتصاد جهانی که حمایت کلی بینالمللی از اوکراین را رصد میکند، ایالات متحده بین ژانویه ۲۰۲۲ تا پایان آوریل ۲۰۲۴، ۸۰ میلیارد دلار (۷۴ میلیارد یورو) به اوکراین ارائه داده است و اروپا ۱۱۰ میلیارد دلار (۱۰۲ میلیارد یورو)، از جمله موشکهای دوربرد، سامانه موشکی توپخانه با تحرک بالا، خودروهای جنگی زرهی، سامانههای دفاع هوایی و مهمات.
این مقام آمریکایی تلاشهای دولت بایدن برای جمعآوری این سطح از کمک و حمایت را «بیسابقه» توصیف کرد و نوشت: کارهای بیشتری باقی مانده است که باید انجام شود. متحدان ما باید بیشتر هزینه کنند. ما باید به تعمیق اتحادها و تقویت بازدارندگی ادامه دهیم. ما باید به کار برای ادغام اوکراین در جامعه یورو-آتلانتیک برای کمک به حمایت از زیربنای بلندمدت صلح و ثبات در اروپا ادامه دهیم.
وی در بخش پایانی یادداشت خود خاطرنشان کرد: ما انتظار داریم که در نشست ناتو در این هفته پیشرفت قابل توجهی در همه این زمینهها داشته باشیم. در نهایت، راه ارتقای هرچه بیشتر امنیت آمریکا و متقاعد کردن متحدانمان به کار بیشتر، این است که به ائتلافهای خود متعهد باشیم و برای مقابله با تهدیدهای مشترک و ساختن جهانی بهتر با یکدیگر همکاری کنیم.
انتهای پیام