به گزارش ایسنا، سبک زندگی امام خمینی (س) را به طور قطع و یقین می‌توان جمع اضداد دانست. او در زندگی شخصی خود مهربان بود اما همزمان انقلابی را رهبری کرد نماد استکبار و ظلم  ستیزی بود. از یک طرف عارف بود که چشم بیمار معشوق می‌دید بیمار می‌شد از طرف دیگر سیاستمداری عادل بود سکاندار کشتی نجات سرزمینش بود لحظه لحظه ی زندگی این بزرگ مرد تاریخ آمیخته به درس هایی است که می تواند برای همگان آموزنده باشد. یکی از تعریف های درستی که از امام شده است نظر عروس ایشان فاطمه طباطبایی، همسر مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی بود به نظر همسر احمد آقا، امام در نظرم محکم، استوار، سخت متعبد به آداب شریعت، تمیز، منظم، اندکی کم رو و شاید دیرآشنا و کم حرف آمدند. شخصیتی که برنامه های معینی برای خود داشت و آنها را انجام می داد.

برای اینکه بیشتر با سبک زندگی حضرت امام  همان نظم است می پردازیم. مرضیه دباغ از مبارزان و همراهان نهضت امام درباره نظم امام می‌گوید: ویژگی‌های برجسته شخصیتی حضرت امام خمینی، بسیارند و به همین دلیل هم ایشان در تاریخ بشر، شخصیت کم‌مانندی هستند. اما گاهی برخی از ویژگی‌ها، از سوی کسانی که از نزدیک با ایشان تماس نداشتند، چندان دیده نمی‌شود، از جمله نظم آهنین و فوق‌العاده دقیق ایشان، به گونه‌ای که حتی پلیس‌های فرانسه هم می‌گفتند: ما ساعت مأموریت خود را با رفت‌وآمد ایشان تنظیم می‌کنیم! گاهی ما در ساختمان دیگری بودیم و برادران از من می‌پرسیدند: الان امام دارند چه کار می‌کنند؟ من به ساعت نگاه می‌کردم و مثلا می‌گفتم: دارند آماده وضو گرفتن می‌شوند یا می‌خواهند استراحت کنند و... برادران می‌رفتند و می‌دیدند که دقیقا همین‌طور است!

کسی که می‌تواند به کارهای روزمره‌اش چنین نظمی بدهد، قطعا به افکار، ایده آل‌ها و اعتقاداتش هم، چنین نظم بی‌نظیری را می‌دهد و نتیجه‌اش هم می‌شود کاری که از دست هر کسی برنمی‌آید! شبی که بنی‌صدر فرار کرده بود، همه نگران بودند که حالا چه می‌شود؟ حضرت امام درست سر ساعت مقرر، آماده خواب می‌شوند! اطرافیان می‌گویند: آقا! این‌طور شده، چه باید کرد؟ امام با خونسردی تمام می‌فرمایند: «هر چه شده که شده و آنچه هم که باید بشود، می‌شود. شما کار و وظیفه خودتان را انجام بدهید و باقی را به خدا بسپارید. حالا اگر من نخوابم، جز اینکه کارهایی را هم که فردا می‌توانم انجام بدهم، ناقص باقی خواهند ماند، چه فایده‌ای دارد؟». چنین نظم بی‌نظیری است که موفقیت‌های بزرگ را در پی دارد؛ چیزی که متأسفانه، اکثر ما از آن غافلیم!

اگر قراری داشتند عدول نمی کردند‏

‏‏امام نظم خاصی داشتند. کارهایشان در ساعتهایی معین انجام می شد یعنی خیلی‏‎ ‎‏دقیق بودند که در ساعت معین غذا بخورند، در ساعت معین بخوابند و رأس ساعتی‏‎ ‎‏خاص بلند بشوند. اگر کاری داشتند یا با کسی قرار می گذاشتند، از آن هیچ عدول‏‎ ‎‏نمی کردند. یک راز موفقیت امام در این بود که در همۀ امور، نظم داشتند و از جوانی به‏‎ ‎‏نظافت و منظم بودن معروف بودند. آن قدر دقیق و منظم بودند که واقعاً وقتی بنا بود‏‎ ‎‏ساعت معینی برای ناهار بیایند، اگر پنج دقیقه دیر می شد همۀ اهل خانه نگران‏‎ ‎‏می شدند که آقا چرا چند دقیقه دیر کرده اند. یعنی همه بی اختیار به سوی اتاق آقا کشیده‏‎ ‎شده است.

خیلی مرتب بودند‏

‏‏امام خیلی زیاد مرتب بودند، خیلی زیاد؛ یعنی از آن ساعت صبح که از خواب‏‎ ‎‏بیدار می شدند، هیچ نوع کارشان بدون برنامه نبود. از آن ساعت اول صبح تمام‏‎ ‎‏کارهایشان روی برنامه بود. بدون برنامه هیچ وقت زندگی نکردند. سر ساعت،‏‎ ‎‏مطالعه شان بود. سر ساعت، استراحت داشتند، سر ساعت، خوابشان بود. سر ساعت،‏‎ ‎‏رادیو گوش می کردند. و تمام کارهایشان، حتی عبادتشان سر ساعت بود، ما‏‎ ‎‏می دانستیم الان چه ساعتی است باید برویم پیش آقا، خودمان را مهیا می کردیم که الان‏‎ ‎‏ساعت استراحت آقاست، برویم آقا را ببینیم وگرنه وقتی ساعت عبادت بود،‏‎ ‎‏نمی‌توانستیم برویم، اگر وقت مطالعه و درس بود نمی توانستیم برویم، اگر ساعت‏‎ ‎‏کارهای دیگری بود؛ مثلاً زمان مطالعۀ گزارشهای مملکتی بود نمی توانستیم برویم، فقط‏‎ ‏در ساعت استراحتشان – که در این موقع یک ربع یا بیست دقیقه قدم می زدند، و به این‏‎ ‎‏کار هم خیلی مقید بودند – خدمتشان می‌رسیدیم. امام هر روز نیم ساعت صبح، نیم‏‎ ‎‏ساعت عصر، قدم می زدند و ما در موقع قدم زدن ایشان و در زمان استراحتشان‏‎ ‎‏می توانستیم از آقا استفاده کنیم، صحبتی بکنیم، سؤالی بکنیم، یک جوابی بشنویم، یک‏‎ ‎‏احوالی بپرسیم.

منبع: پرتال امام خمینی 

انتهای پیام