به گزارش ایسنا، به گفته محققان دانشگاه کلمبیا، تجربه یک لحظه خشم شدید در واقع باعث آسیب موقت به پوشش رگ‌های خونی می‌شود که به لایه درون‌رگی معروف است.

به نقل از اس‌اف، برای درک اینکه چرا لایه درون‌رگی بسیار مهم است، ابتدا باید بررسی کنیم که این لایه چیست و چه نقشی ایفا می‌کند.
لایه درون‌رگی پوشش داخلی همه رگ‌های خونی شما از جمله شریان‌ها، سیاهرگ‌ها و مویرگ‌های ریز را تشکیل می‌دهد. به عنوان یک دروازه‌بان عمل می‌کند و به تنظیم مواردی همچون لخته شدن خون، ایجاد پلاک، سطوح التهاب و آرامش و انقباض عروق کمک می‌کند.

لایه درون‌رگی سالم و با عملکرد مناسب به انعطاف پذیری و صاف نگه داشتن رگ‌های شما کمک می‌کند و اجازه می‌دهد خون آزادانه جریان یابد. با این حال، اگر لایه درون‌رگی آسیب ببیند، می‌تواند زمینه را برای ایجاد پلاک، تصلب شریان‌ها، لخته شدن، التهاب و سایر مشکلاتی که خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهند، فراهم کند.

در طول مطالعه‌ای جدید که در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده است، محققان ۲۸۰ جوان سالم را بدون هیچ عامل خطر بیماری قلبی انتخاب کردند و به طور تصادفی آنها را در گروه‌های مختلف قرار دادند. یک گروه یک کار هشت دقیقه‌ای «یادآوری خشم» را انجام دادند که در آن باید خاطره‌ای که خشم شدید آنها را برانگیخته بود، به وضوح زنده و توصیف می‌شد. سایر گروه‌ها وظایف مشابهی را برای تحریک اضطراب، غم و اندوه یا احساسات خنثی انجام دادند.

پیش و در چندین نقطه بعد از انجام کار، محققان عملکرد لایه درون‌رگی هر شرکت کننده را با استفاده از آزمایشی اندازه‌گیری کردند که میزان شل شدن رگ‌های خونی و افزایش جریان خون را نشان می‌دهد. آنها همچنین سطوح بقایای سلولی و سلول‌های ترمیم  لایه درون‌رگی را که در خون در گردش هستند اندازه‌گیری کردند که نشان می‌دهد آسیب یا بهبودی در حال رخ دادن است یا خیر.

نتایج نشان می‌دهد که عملکرد لایه درون‌رگی شرکت‌کنندگان در گروه یادآوری خشم، مختل شده عروق خونی آنها در ایجاد حالت استراحت و گشاد شدن تا ۴۰ دقیقه پس از کار خشم‌آور ناتوان شدند. گروه‌های اضطراب و غم اثرات یکسانی را تجربه نکردند.

در حالی که همه احساسات منفی به نوعی باعث فشار می‌شوند، محققان فکر می‌کنند خشم ممکن است به طور خاص به چهار روش برای لایه درون رگی مضر باشد.

مورد اول ایجاد پاسخ‌های استرس فیزیولوژیکی قوی‌تری است که عملکرد عروق خونی را تغییر می‌دهد.

مورد دوم کاهش سطح اکسید نیتریک است که به رگ‌ها کمک می‌کند تا آرام شوند.

مورد سوم تحریک التهاب و استرس اکسیداتیو است که به سلول‌ها آسیب می‌رساند.

و مورد چهارم افزایش سطح اندوتلین-۱ بوده که یک تنگ کننده قوی عروق است.

نکته پایانی این است که به نظر می‌رسد خشم مجموعه‌ای از واکنش‌های بیولوژیکی را ایجاد می‌کند که تأثیر منفی بر لایه درون رگی و عملکرد عروقی دارد. تحقیقات قبلی فوران خشم را با خطر بالاتر ابتلا به حمله قلبی مرتبط دانسته‌اند.

البته، تعداد کمی از مردم می‌توانند از عصبانیت به طور کامل اجتناب کنند. این مطالعه تاکید می‌کند که چرا کنترل عصبانیت مکرر می‌تواند گزینه‌ای برای حفظ سلامت قلب باشد، به خصوص اگر در حال حاضر سایر عوامل خطر قلبی عروقی را دارید.

اگرچه محققان به اثرات بلندمدت خشم توجه نکردند، اما گمان می‌کنند که عصبانیت‌های مکرر و آسیب‌های لایه درون رگی در طی چندین سال می‌تواند به طور بالقوه در ایجاد تصلب شرایین، تشکیل پلاک و بیماری قلبی در آینده نقش داشته باشد.

خبر خوب این است که به نظر می‌رسد اگر بتوانید آن را تحت کنترل در آورید، اختلال عملکرد لایه درون رگی ناشی از عصبانیت قابل برگشت است. در عرض حدود ۴۰ دقیقه، عملکرد عروقی شرکت کنندگان شروع به بازگشت به سطوح سالم کرد.

انتهای پیام