ناصر چمنی در گفت وگو با ایسنا، درباره نامگذاری شعار سال اظهار کرد: اگر تمام دولت‌ها ۱۰ تا ۱۵ درصد شعارهایی که همه ساله از سوی مقام معظم رهبری به عنوان خط راه کشور ترسیم و مطرح می شود، عملیاتی می کردند یقینا وضعیت اقتصادی به مراتب بهتر از گذشته بود. چندین سال است که شعارهای سال رنگ و بوی اقتصادی دارد سال قبل هم در راستای افزایش تولید بود و امسال نیز جهش تولید با مشارکت مردم نامگذاری شده که نشان می‌دهد تولید باید در اولویت برنامه‌های اصلی کشور باشد.
وی افزود: سال گذشته نیز در راستای تولید بود ولی چون آنطور که باید دستاورد قابل توجهی در تحقق این شعار نداشتیم، مقام معظم رهبری مشارکت مردم را در جهش تولید خواستار شدند.
این کارشناس حوزه کار تصریح کرد: این مسأله نشان می‌دهد که دولتمردان و مسئولان باید در زمینه رشد و جهش تولید تلاش بیشتری داشته باشند و مردم را پای کار بیاورند، زیرا مشارکت مردم در بخش های اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی تاثیرگذار است.
چمنی گفت: با روشی که در حال حاضر در سیستم اقتصادی کشور حکمفرماست دشوار است که بتوانیم مردم را به بخش تولید بکشاند، زیرا نظام دلالی و خرید و فروش سکه و ارز و دلار باعث شده تا مردم بیشتر در جایی سرمایه گذاری کنند که سود بیشتری به آنها بدهد و لذا بخش تولید مظلوم واقع شده است.
وی در عین حال خاطر نشان کرد: رشد تولید در شرایطی شکل می گیرد که یک عده کار کنند و عده ای سرمایه بیاورند و در تولید سرمایه‌گذاری کنند؛ لذا نقش جامعه کارگری در تحقق شعار سال نقش بسزایی است و برای آنکه رشد تولید را شاهد باشیم باید انگیزه کار را در نیروی کار ایجاد و تقویت کنیم.
این کارشناس حوزه کار دستمزد را در ایجاد انگیزه و روحیه کار تولیدی موثر خواند و گفت: اگر عنوان می شود که حقوق و دستمزد کارگران ترمیم و تقویت شود یک دلیلش بحث تولید است. وقتی دستمزد افزایش کافی را نداشته باشد و تکافوی هزینه‌های زندگی کارگر را نکند، بزرگترین ضربه را تولید کنندگان و سرمایه‌گذاران می کنند، چون حقوق جذابیت خود را از دست می دهد و نیروی کار دیگر برای پولی که با آن نمی‌تواند امرار معاش کند در خط تولید نمی‌ایستد.
به گفته چمنی، دستمزد در بخش تولید تاثیر بسزایی دارد و کارگر با امنیت شغلی و دستمزد است که بی دغدغه و با خاطری آسوده در خط تولید کار می کند.
وی در پایان گفت: با توجه به نامگذاری شعار سال دولت و کارفرمایان به وظیفه خود در قبال نیروی کار و جامعه کارگری عمل کنند و شرایطی به وجود آورند که مردم نیز پای کار بیایند و در بخش‌های تولیدی مشارکت داشته باشند.
انتهای پیام