حمید عباس‌زاده، در گفت و گو با ایسنا گفت: اکنون و در سال ۱۴۰۲ شهرستان قاینات با تعدادی از آثار تاریخی با عظمت همچون قلعه کوه قاین، آرامگاه بوذرجمهر قاینی، مساجد متعدد تاریخی از جمله مسجد جامع قاین، مسجدجامع خضری دشت بیاض، مسجدجامع آرین شهر، مسجدگریمنج، مسجد محله پایین و بسیار آثار به جای مانده از قرون و اعصار، سر بر آسمان تاریخ و قدمت می‌ساید.
وی افزود: غار لکی آسپیور خونیک در سال ۱۹۵۸میلادی مورد بررسی قرار گرفت. از بقایای اسکلت انسان‌های پیش از تاریخ و آثار سفالی آن به این نتیجه رسید که این غار از نقاط مهم دوران پارینه‌سنگی است که انسان‌های نئاندرتال در آن سکونت داشته اند و از سویی با توجه به ابزارهای به دست آمده از حفاری این غار، مشخص شد که ساکنین این پناهگاه به شکار اشتغال داشته‌اند.
عباس‌زاده با اشاره به اینکه قاینات سرزمین طلا (زعفران) و یاقوت سرخ (زرشک) جهان است، افزود: شهرستان قاینات سرزمین آفتاب و طلا و یاقوت سرخ در شرق ایران و شمال استان خراسان جنوبی در حد فاصل ۱۵َ و ۳۳ تا ۱۲ و ۳۴ عرض جغرافیایی و ۳۸ و ۵۶ تا ۵۶ و ۶۰ طول جغرافیایی قرار دارد، این شهرستان از شمال به شهرستان‌های خواف و گناباد خراسان رضوی، از غرب به سرایان، از جنوب به بیرجند محدود شده و از جانب شرق با شهرستان زیرکوه همجوار است.
وی ادامه داد: به استناد شواهد و یافته‌های باستان شناسی، سابقه استقرار و سکونت بشر در غار خونیک واقع در ۱۸کیلومتری جنوب قاین به سی تا سی و پنج هزار سال پیش از میلاد می‌رسد. در مورد این شهر می‌توان گفت، قاین از شهرهای کهن و تاریخی استان خراسان جنوبی است که به استناد متون تاریخی سابقه آن به پیش از اسلام می‌رسد.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی قاینات ادامه داد: این شهر در دوره ساسانی از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. قاین در دوره اسلامی بزرگ‌ترین شهر قهستان بود و به دلیل اینکه در مسیر راه‌های مهم تجاری سیستان، کرمان و سواحل دریای عمان به توس بوده، همواره اهمیت داشته است.
عباس‌زاده گفت: اهمیت تجاری و اقتصادی قاین به حدی بود که در قرن چهارم هجری، مَقدِسی آن را دروازه عُمان و بارانداز کرمان و انبار خراسان دانسته است. این شهر در دوره اسلامی دارای بارویی با دروازه‌های مختلف بوده و خندقی بر گرداگرد آن احاطه داشته که هنوز بخش اندکی از بقایای این خندق باقی است و بنا به گفته ابن حوقل کهندژ درون بارو قرار داشته و مسجد جامع و دارالاماره درون کهندژ بوده است.
وی با اشاره به اینکه صنایع دستی شهرستان قاینات همانند پیشینه تاریخی این منطقه دارای قدمت و اصالت بوده و از تنوع و ویژگیهای منحصر به فردی برخوردار است، افزود: در کتب معتبر تاریخی به صناعان زیرک و استاد این منطقه و بافته های داری و نساجی سنتی (کرباس و پلاس) اشاره شده است.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی قاینات ادامه داد: پارچه و فرش نیز از صادرات قاینات به دیگر نقاط بوده و ابریشم قاین و پارچه‌هایی که از آن اعیان و اشراف قبا می‌ساختند نیز در زمره این اقلام صادراتی قرار می‌گرفتند.
عباس‌زاده اظهار کرد: در خصوص قالی و قالیچه قاینات در منابع تاریخی اشاره شده است که اگر به لطافت و ظرافت قالی و قالیچه کرمان و کاشان نباشد یقیناً در استحکام و دوام و ثبات رنگ بر قالی‌های سایر نقاط مزیت دارد. قالیچه‌های سده (آرین شهر) از نظر ظرافت با فرش‌های درخش رقابت می‌کند.
وی ادامه داد: بطور کلی از صنایع دستی‌بومی (رشته و حرف) شهرستان قاینات می‌توان به تولید انواع قالی و قالیچه، جاجیم بافی، حوله بافی، پلاس بافی، سفره آردی، گلیم بافی، ریسندگی، دباغی سنتی، سفالگری، رودوزیهای سنتی، سبد بافی (پَخَل بافی) و چلنگری (آهنگری سنتی) اشاره کرد.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی قاینات گفت: مناطق مهم این تولیدات شهرهای قاین، آرین شهر، نیمبلوک، خضری و روستاهای مهنج، روم، تجن، بیهود، اسفدن، زهان، زول، محمد آباد، شیر مرغ، ابراهیم آباد، اخجول، کرغند، پردان، شیرخنج ،خونیک سفلی، گزیدری علیا، اندریک، خوگ ، خسروی شاسکوه و خشک است.
عباس‌زاده افزود: غار لکی آسپیور خونیک در سال ۱۹۵۸میلادی مورد بررسی قرار گرفت. از بقایای اسکلت انسان‌های پیش از تاریخ و آثار سفالی آن به این نتیجه رسید که این غار از نقاط مهم دوران پارینه‌سنگی است که انسان‌های نئاندرتال در آن سکونت داشته اند. از سویی با توجه به ابزارهای به دست آمده از حفاری این غار، مشخص شد که ساکنین این پناهگاه به شکار اشتغال داشته‌اند. تقریباً در تمامی کتب جغرافیا و تاریخ به جا مانده از قرون نخستین دوره اسلامی از کاین (قاین) و قهستان به عظمت یادشده است.
وی یادآورشد: اکنون و در سال ۱۴۰۲ شهرستان قاینات با تعدادی از آثار تاریخی با عظمت همچون قلعه کوه قاین، آرامگاه بوذرجمهر قاینی، آرامگاه ابوالمفاخر، مساجد متعدد تاریخی از جمله مسجد جامع باشکوه قاین، مسجدجامع خضری دشت بیاض، مسجدجامع آرین شهر، مسجدگریمنج، مسجد محله پایین و بسیار آثار به جای مانده از قرون و اعصار، سر بر آسمان تاریخ و قدمت می‌ساید.
انتهای پیام