به گزارش ایسنا، به رغم شکست خوردن فرودگر قمری «پرگرین»(Peregrine) در اولین ماموریت خود، شرکت «استروبیوتیک»(Astrobotic) در مورد آن خوش‌بین است.
به نقل از اسپیس، پرگرین روز هشتم ژانویه در اولین پرواز موشک جدید «ولکان قنطورس»(Vulcan Centaur) متعلق به «ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی»(ULA) پرتاب شد.
بیشتر بخوانید:
موشک «ولکان قنطورس» سفر قمری خود را آغاز کرد
اگرچه پرتاب به آرامی انجام گرفت، اما پرگرین تنها چند ساعت پس از مأموریت خود دچار یک ناهنجاری جدی شد که نشت قابل توجهی را در سوخت آن ایجاد کرد. به زودی مشخص شد که فرودگر به ماه نمی‌رسد و دوباره به زمین بازمی‌گردد. پرگرین سرانجام دوباره وارد جو زمین شد و در روز ۱۸ ژانویه بر فراز اقیانوس آرام سوخت.
بیشتر بخوانید:
فرودگر قمری «پرگرین» در جو زمین سوخت
به رغم پایان زودهنگام ماموریت، «جان تورنتون»(John Thornton)، مدیرعامل استروبیوتیک به عملکرد پرگرین افتخار می‌کند. تورنتون طی یک تله‌کنفرانس در روز ۱۹ ژانویه گفت: من می‌دانم که تمرکز کردن روی شکست و فضاپیمای شکست‌خورده بسیار آسان است و همه ما برای مدت طولانی در مورد آن رؤیاهایی خواهیم داشت، اما موارد بسیاری وجود دارد که پرگرین روی آنها کار کرده و این چیزی است که من به آن بسیار افتخار می‌کنم. استروبیوتیک، سخت‌افزارهایی مانند سیستم‌های اویونیک و همچنین نرم‌افزارها، سیستم‌ها و سایر بخش‌های فضاپیما را طراحی کرده و ساخته است که همه آنها کار کرده‌اند.
تورنتون در مورد ناهنجاری که پرگرین را محکوم به شکست کرد، توضیح داد: دریچه‌ای که هلیوم و اکسیدکننده را در سیستم محرکه فرودگر جدا می‌کند، به درستی تنظیم نشده بود. این مشکل باعث شد تا هلیوم به مخزن اکسیدکننده هجوم ببرد و فشار را تا حدی افزایش دهد که مخزن پاره شود.
وی افزود: وقتی گروه استروبیوتیک متوجه شدند چه اتفاقی افتاده است، احساسات آنها بلافاصله فروکش کرد. با وجود این، بروز این ناهنجاری، مهندسان پرواز استروبیوتیک را به نبوغ باورنکردنی سوق داد تا مانورهای بداهه‌ای را برای جهت‌دهی پنل‌های خورشیدی فضاپیما به سمت خورشید انجام دهند و حتی موفق شوند از زمین عکس بگیرند.
تورنتون توضیح داد که کنترل‌کننده‌های ماموریت استروبیوتیک برای گرفتن عکس باید فضاپیما را به گونه‌ای بچرخانند که یک ستون جلوی خورشید را در لنز دوربین بگیرد و این کار را با استفاده کردن از یک انگشت برای جلوگیری از ورود خورشید به میدان دید مقایسه کرد.
تورنتون خاطرنشان کرد که کنترل‌کننده‌های مأموریت توانستند از نشت سوخت فرودگر محکوم به فنا استفاده کنند تا آن را در مسیر ورود مجدد امن به اقیانوس آرام قرار دهند. وی افزود: مانور نهایی بسیار هوشمندانه بود، زیرا آنها نشت را در آن نقطه مشخص کرده بودند و متوجه شدند که اگر بتوانند فضاپیما را بچرخانند، در واقع می‌توانند از نشت به نفع خود و به عنوان یک مانور کوچک پیوسته استفاده کنند تا فرودگر را بیشتر به سمت اقیانوس سوق دهد.
تصمیم برای قرار دادن پرگرین در مسیر ورود مجدد به اقیانوس، به سادگی گرفته نشد. تورنتون گفت که این شرکت، مزایای تلاش برای حفظ مسیر فرودگر را ارزیابی کرد، اما در نهایت ثابت شد که این کار بسیار خطرناک است و پتانسیل لازم را برای ایجاد کردن زباله‌های فضایی خطرناک دارد.
انتهای پیام