به مناسبت گرامیداشت هفته رشت، رشت گردی مادران و کودکان در محله آفخرای رشت برگزار شد و کودکان ضمن بازدید از عناصر هویتی این محله، بر مزار استاد ابراهیم پورداوود، حاضر شده و به نخستین دانش آموخته زبان های ایران باستان ادای احترام کردند.
عصر روز جمعه، ۱۵دی ماه و در دهمین برنامه از سلسله برنامه های «محله گردی مادران و کودکان» - که به همت کتابفروشی «ماهی سیاه» برگزار شد-عناصر هویتی محله آفخرای رشت بازخوانی و کودکان رشت، ضمن گرامیداشت یاد شهدای حادثه کرمان، با تلاش های علمی استاد ابراهیم پورداوود آشنا شده و مزار استاد غبارروبی گردید.
بازدید از حمام تاریخی حاج آقا بزرگ، خانه تاریخی مهندس مصطفی لالمی، بقایای دبیرستان ابوریحان بیرونی، خانه تاریخی رضوان طلب و حضور در آرامگاه خانوادگی استاد ابراهیم پورداوود، بخشی از این برنامه بود.
مدیر اجرایی این برنامه در گفت‌وگو با ایسنا پیرامون محله آفخرا اظهار کرد: طبق قدیمی ترین نقشه رشت -که در دوره ناصری و به سال ۱۲۴۹ خورشیدی کشیده شده- رشت ۷محله داشت و هرمحله از چند گذر، مسجد، بازار، حمام و احیانا تکیه و گورستان تشکیل شده بود. گذر«آفخرا» بخشی از محله بزرگ بازار رشت، بود. وجه تسمیه این گذر، قرار گرفتن مزار آقا سید فخرالدین در این ناحیه است. اکنون نیز مسجد و مزار سیدفخرالدین موجود است، ولی در گذشته در جوار مسجد، تکیه ای هم بود. گورستان مجاور این بقعه، بعدها تخریب و به عنوان دبستان شهید مبرهن تغییرکاربری می یابد.
مهری شیرمحمدی افزود: آفخرا، به چندین ناحیه و گذر دیگر همچون بازارچه و محله سبزه میدان مرتبط است. و قبلا محل سکونت خاندان داوودزاده، فخرایی، دکتر منصور یاور، کمیسر بهداری نهضت جنگل، بوده است.
شیرمحمدی بر ضرورت بازدیدهای میدانی از محلات تاکید کرد و گفت: مطالعه کتب تاریخی حتی برای بزرگسالان نیز خشک است. ولی وقتی کودکان، از نزدیک یک بنای تاریخی را می بینند و در همان مکان با تاریخچه محله و مفاخرش آشنا می شوند، نسبت به محله و شهر خود احساس تعلق کرده و می توان انتظار داشت در بزرگسالی، به دنبال عناصر هویتی بیشتری در شهر خود باشند و نسبت به باقی مانده داشته های هویتی تلاش کنند.
وی، با اشاره به بنای ثبت شده آرامگاه استاد ابراهیم پورداود گفت: بسیاری از شهروندان روزانه از کنار آرامگاه استاد پورداود می گذرند، بی آنکه بدانند این بنا چیست و چه انسان بزرگی در آن آرمیده است.
حدود ۱۵۰سال پیش ملاک و تاجر بزرگی به نام« حاجی داوود»، در بخشی از حیاط خانه بزرگ خود، مکتبخانه ای برای محله می سازد. بعدها خانه بزرگ خود را هم به آموزش و پرورش می بخشد که اکنون مدرسه هست. داوودزاده، وصیت می کند پس از مرگ خود و پسرانش در همان مکتبخانه دفن شوند و همانطور هم شد و اکنون ۴قبر در این آرامگاه قرار دارد.
یکی از پسران وی بنام ابراهیم، بعدها شناسنامه پورداوود، برای خود می گیرد. او به واسطه خدماتش به فرهنگ ایران، زبان های ایران باستان، ترجمه و تفسیر بخش های مختلف اوستا و کتب زبان پهلوی و تربیت شاگردانی همچون دکتر معین در دانشگاه تهران، به «فردوسی ثانی» معروف شده است.
او ۲۶آبان ماه ۱۳۴۷ از دنیا می رود و وصیت می کند او را در کنار پدر و برادرانش و در همان مکتبخانه ای که در کودکی درس می خواند، دفن شود.
مدیر کتابفروشی «ماهی سیاه» نیز درباره اهداف سلسله برنامه های محله گردی می گوید: در کتابفروشی ماهی سیاه، مرتب کارگاه های قصه خوانی و کتابخوانی برگزار می شود ولی برنامه های محله محور، برای کودکان و نوجوانان این گروه، جذابیت بیشتری دارد زیرا از نزدیک با یک محله و شخصیت های تاریخ ساز و مفاخرش آشنا می شوند و وقتی درباره کتاب های ایشان صحبت می کنیم، با علاقه بیشتری مطالب را دنبال می کنند.
دلارام جباری می افزاید: تجربه ثابت کرده، تاریخ خوانی از روی کتاب و پشت درهای بسته، جذابیتی ندارد و وقتی درباره عناصر هویتی یک محله و رویدادهای تاریخی آن در همان محله با کودکان صحبت می شود، ذهن پرسشگری ایشان آنها را به مطالعه ترغیب می کند.
گفتنی است در پایان مراسم، کودکان با حضور بر مزار استاد ابراهیم پورداوود، پدر و برادرانش، غبار سال ها بی توجهی را از قبور ایشان زدودند.
انتهای پیام