مسعود طهماسبی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کنندۀ فیلم سینمایی «کسی نبود بپرسد» دراین‌باره به ایسنا گفت: داستان این فیلم درباره یحیی، مرد میان‌سال تنهایی است که در یکی از شهرهای شمال کشور زندگی کرده و ماهیگیری و صیادی می کند ولی این شغل او نیست و درواقع سرنوشت او همراه با نوعی انزوا و تبعید خودخواسته همراه است. او یک روز به خانه بازگشته و متوجه می‌شود که تنها پسرش که باهم زندگی می‌کردند از خانه رفته است و در ادامه فیلم نیز شاهد جستجوی یحیی به دنبال او هستیم. یحیی مرحله‌به‌مرحله جلو رفته و هرچقدر بیشتر پیش می‌رود، مخاطب به مرور متوجه می‌شود که خودِ او باعث رفتن پسرش از خانه شده است. در حقیقت رازی در گذشتۀ یحیی وجود داشته که یک‌عمر سعی در پنهان کردن آن داشته است و پسرش متوجه آن راز شده و سپس او را ترک می‌کند.
این کارگردان با بیان اینکه فیلم «کسی نبود بپرسد» از جهت تولید با مترها و مقیاس‌های معمول فیلم‌سازی تطابقی ندارد، افزود: نزدیک به شش ماه نوشتن فیلم‌نامه و پیدا کردن لوکیشنِ آن زمان برد و ۲ هفته نیز تصویربرداری آن به طول انجامید.
او اضافه کرد: این فیلم در اختیار استودیو firstscreenfilm پخش‌کننده فیلم است که مسئولیت ارسال فیلم به جشنواره‌های مختلف را بر عهده دارد و نخستین جشنواره‌ای که فیلم در آن به نمایش درمی‌آید، جشنواره «جگران» هندوستان است که فیلم «کسی نبود بپرسد» وارد بخش رقابت این جشنوارۀ شده است و امیدوارم موفق به کسب جایزه در این رویداد شود.
طهماسبی خاطرنشان کرد: این فیلم در انزلی و رشت و مکان‌هایی بین این دو شهر فیلم‌برداری شده است. فیلم «کسی نبود بپرسد» یک فیلم مستقل است و من نیز ترجیح می‌دهم که همواره فیلمسازِ مستقلی باقی بمانم. هادی افتخارزاده که به‌عنوان نقش اول این فیلم ایفای نقش کرده، بازیگر قدیمی است و در سینمای مستقل جایگاه خوبی داشته و در این فیلم نیز بازی بسیار قابل قبولی ارائه داده است.
نویسنده فیلم «کسی نبود بپرسد» اظهار کرد: درواقع این فیلم برخاسته از اعتقاد درونی و انتخاب من است و به بازیگرانی نیاز داشت که بتوانند با شرایط فیلم همراه شده و به خوبی در داستان قرار بگیرند. وقتی فیلم‌ساز بخواهد با یک بازیگرِ چهره همکاری کند، چالش هایی به همراه داشته و یکی از آن‌ها این است که مردم از او یک تصویر ذهنی دارند که این موضوع یک امتیازاتی به فیلم‌ساز می‌دهد، اما در عین حال باعث محدودیت او نیز می شود. من بازیگری را برای نقش اول فیلم «کسی نبود بپرسد» انتخاب کردم که مردم بتوانند بدون تصویر ذهنی قبلی، با او ارتباط برقرار کنند.
او یادآور شد: وقتی بازیگری در فیلم حضور دارد که از او یک سابقۀ دیداری در ذهن مردم ثبت‌شده، فیلم‌ساز باید تلاش زیادی کند که در دقایق اولیه فیلم، تصویری که در گذشته در ذهن مخاطب شکل‌گرفته است را از بین ببرد؛ چراکه در غیر این صورت در همراه نمودن مخاطب با داستان با مشکل مواجه خواهد شد؛ به همین دلیل هم ترجیح من، کارکردن با بازیگرانی بود که سابقه چندانی در ذهن مردم ندارند.
طهماسبی با بیان اینکه در حال حاضر شرایط اکران فیلم در ایران به‌خصوص در یک سال گذشته، پیچیده‌تر شده است، بیان کرد: سینما و هنر برای من اهمیت زیادی دارد و ترجیح می‌دهم که در شرایطی بهتر و با آرامش بیشتر این فیلم را اکران کنم نه در شرایطی که سینما جزو اولویت‌های مردم نیست و درگیر دغدغه‌های مهم‌تری هستند که این آرزوی هر فیلم‌سازی است؛ لازم به ذکر است که ما در درجه اول برای مردم خودمان و سپس برای مردم جهان فیلم می‌سازیم.
این تهیه‌کننده و کارگردان با اشاره به اینکه هدف او از ساخت فیلم «کسی نبود بپرسد» توجه و همزادپنداری بیشتر مردم ایران نسبت به همنوعان خود و نزدیک شدن آن‌ها به یکدیگر است، افزود: من با ساخت این فیلم می‌خواستم توجه آدم‌ها را به یک‌بخشی از تاریخ معاصر خودمان و آدم‌هایی که در آن بوده‌اند و دیده نشده و دیده نمی‌شوند، فراموش‌شده یا فراموش می‌شوند و معمولاً مورد قضاوت نادرست قرار می‌گیرند، جلب کنم و بگویم که به این آدم‌ها گوش دهید وزندگی آن‌ها را ببینید؛ آن‌ها بخشی از جامعه و مردم ایران هستند.
او ادامه داد: در فیلم «کسی نبود بپرسد» هادی افتخار زاده، سحر لطفی، حدیث اعراب و ارشیا زینعلی به ایفای نقش پرداخته‌اند. مدیر فیلم‌برداری فیلم رسول داوری دولت‌آبادی است و مسعود فرجام تدوین آن را بر عهده داشت. هم‌چنین مسعود شاهوردی صدابردار، رابعه ملاحسینی طراح گریم، الهام خدابنده‌لو طراح صحنه و لباس، ندا محسنی صداگذار و علیرضا منصوری و مسعود طهماسبی نیز سرمایه‌گذار این فیلم هستند. موسیقی بر عهده نیما اورکی و تصحیح رنگ نیز بر عهده برنا جمشیدی بوده است.
انتهای پیام