با توجه به ضرورت نقش‌آفرینی نظام علم و فناوری در برنامه‌های پیشرفت و توسعه میزگردی با حضور نخبگان دانشگاهی در ایسنای چهارمحال و بختیاری برگزار شد.
مجتبی بنیادیان عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد در این میزگرد با اشاره به اینکه تاثیر نظام علم و فناوری بر توسعه کشور، برکسی پوشیده نیست، اظهار کرد: موتور محرک یک کشور به تولید علم و سپس منجر شدن آن به فناوری بستگی دارد و این مهم در کشور مورد توجه قرار دارد تا جایی که مقام معظم رهبری که در نامگذاری شعارهای سال به موضوع فناوری و دانش‌بنیان توجه ویژه دارند.
وی افزود: تمامی کشورهای پیشرفته با تکیه بر علم و تبدیل علم به ثروت و فناوری، توانسته‌اند رشد اقتصادی، توسعه همه جانبه از قبیل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در کشور خود به همراه داشته باشد.
بنیادیان با اشاره به اینکه اگر در کشوری علم توسعه یابد، به تبع آن وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بهبود پیدا خواهد کرد، بیان کرد: با وجود توصیه به گسترش علم و فناوری در تمامی سطوح، در عمل مشکلاتی داریم که می‌تواند یکی از عوامل آن، نقش تقنین و قانونگذاری در همین راستا باشد و در بعضی از مواقع اجرایی کردن کار با دشواری بسیاری همراه است.
وی با بیان اینکه جایگاه کشور ایران به لحاظ رشد و توسعه علمی، جایگاه بدی نیست و حرکت ما در این مسیر روی لبه مرزی است، توضیح داد: ایران در تولید و چاپ مقالات، دارای رتبه شانزدهم در این عرصه است و این نشان می‌دهد مجموعه علمی دانشگاه در راستای وظایف ذاتی خود که همان تولید علم است، به خوبی پیش می‌رود.
بنیادیان موضوع مهم رو اصلی را تبدیل علم به فناوری دانست و ادامه داد: در آخرین رتبه‌بندی، فناوری کشورمان به طور تقریبی رتبه ۹۰ دنیا را به خود اختصاص داده است که این فاصله در زمینه فناوری، معنادار و قابل بررسی است و نشان می‌دهد که در تبدیل علم به ثروت مشکلاتی وجود دارد.
مثلث ابزار برای رسیدن به توسعه فناورانه
این مدرس دانشگاه در ادامه تصریح کرد: در راستای توسعه فناوری نیازمند سه ابزار هستیم. یکی از این ابزارها «پشتیبانی» است که خوشبختانه با وجود ساز و کارهایی به طور نسبی در این زمینه خوب عمل کردهایم. مجموعه‌های علمی، معاونت‌های پژوهشی در دانشگاه‌ها، بنیاد ملی نخبگان، مجموعه جهاد دانشگاهی و... حمایت‌هایی در زمینه نوآوری و فناوری انجام می‌دهند. این حمایت‌ها ممکن است همخوان نباشند ولی نسبتا وجود دارند. البته گاهی این حمایت‌ها با وجود مشکلات اقتصادی، نمی‌تواند کافی باشد و بسیاری از شرکت‌ها با این حمایت‌ها نمی‌توانند هزینه‌های اولیه خود را پوشش دهند.
وی دومین ابزار توسعه فناوری را «اشاعه نوآوری و فناوری» عنوان کرد و گفت: بحث اشاعه نوآوری و فناوری از دو منظر قابل بررسی است؛ نخستین مورد فرهنگ‌سازی است که به نظر می‌آید در کل جامعه و به خصوص در قشر دانش‌آموز و سپس دانشجو باید این منظر جاری و ساری شود که بتوان فرهنگ دانش‌بنیان را به درستی برای جامعه معرفی کنیم.
این عضو هیات علمی دانشگاه اضافه کرد: وقتی دانش‌آموز در مقطع ابتدایی با الفبای علم و فناوری، نوآوری و خلاقیت آشنایی پیدا کرد در دوران دانشجویی می‌تواند در انجام طرح‌ها که ازسوی استاد به او پیشنهاد می‌شود، موثرتر عمل کند زیرا که برنامه‌هایی را در دوران پیش از دانشجویی فراگرفته است.
بنیادیان دومین منظر از اشاعه نوآوری و فناوری را اشاعه نکردن فرهنگ نوآوری و فناوری در مجموعه‌های صنعتی یادآور شد و افزود: در این زمینه نوعی بیگانگی در چرخه صنعت با مقوله اشاعه فرهنگ نوآوری وجود دارد،البته تاسیس واحد تحقیق و توسعه (R&D) در مراکز صنعتی با هدف نوآوری، خلاقیت، توسعه و بهبود کالاها احداث شد که قسمت اعظم آن‌ها نمادین بود به گونه‌ای که گسترش نوآوری و فناوری در آن صنایع وجود نداشت.
وی «قالب و چهارچوب» را ابزار سوم توسعه فناوری دانست و بیان کرد: در کشور قابلیت‌های و نخبگان زیادی وجود دارد که با شناسایی این ظرفیت‌ها و طراحی یک قالب مشخص می‌تواند شاهد رشد فناوری در این حوزه‌ها بود.
رئیس سابق هیات ارزیابی آموزش عالی استان تاکید کرد: قرار نیست در همه حوزه‌های علم پیشرفت داشته باشیم مثلا کشور ژاپن به علت نداشتن خاک، در حوزه کشاورزی ورود پیدا نمی‌کند ولی در عوض در حوزه نرم‌افزار و صنایع خانگی به طور جدی سرمایه‌گذاری کرده است، در کشور ایران نیز نیروی انسانی کارآمد و ظرفیت‌های طبیعی و زیست‌محیطی زیادی وجود دارد که باید این قابلیت‌ها را سنجید و شناسایی کرد.
بنیادیان تاکید کرد: اگر به شناسایی ظرفیت‌های کشورمان و سپس تعریف قالب مشخص دست پیدا کنیم و با توجه به آن صنایع خود را رشد و توسعه دهیم، به نتایج درخشانی در این عرصه دست پیدا خواهیم کرد و حرفی برای گفتن در منطقه خواهیم داشت.
وی در ادامه با بیان اینکه پراکنده و جزیره‌ای عمل کردن یکی از مشکلات در حوزه رشد علم و فناوری است، ادامه داد: راهکار برون‌رفت از این مسئله، تعریف قالب و چهارچوب مشخص همراه با حمایت مناسب است، سپس با رشد فناوری باتوجه به شرایط اقلیمی و ژئوپلیتیکی می‌توان به جذب مشتری در همین راستا اقدام کرد.
این مدرس دانشگاه شهرکرد ادامه داد: در سال‌های اخیر حوزه نوآوری و فناوری مورد توجه قرار گرفته است ولی در خصوص آموزش بیشتر به کمیت‌ها پرداخته شده است باتوجه به اینکه آموزش باکیفیت منتج به نوآوری و خلاقیت و فناوری می‌شود. به لحاظ بعد آموزشی مشکل چندانی وجود ندارد ولی ازحیث سیاستگذاری باید به سمت نوآوری و فناوری حرکت کنیم.
جبران کم‌کاری در خلق نوآوری و فناوری با آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها
وی تصریح کرد: کم‌کاری در خلق فناوری ورود جدی می‌طلبد و باید خلاقیت و نوآوری را به دانش‌آموزان و دانشجویان در کنار سایر مباحث درسی آموزش داده شود و نباید نوآوری را به شکل نظری تدریس کنیم بلکه با ایجاد تیم‌های دانش‌آموزی و بازدید از مراکز رشد، پارک علم و فناوری و شرکت‌های موفق دانش‌بنیان که از لحاظ اقتصادی و صادراتی عملکرد موفقی دارند، در خلق نوآوری و فناوری انگیزه ایجاد کنیم.
بینادیان با بیان اینکه معمولا هماهنگی و تناسب میان اهداف و سیاست‌ها وجود ندارد، گفت: با سیاست‌هایی که وجود دارد در اجرا نمی‌توان به قالب توسعه فناوری دست پیدا کنیم و از حیث ابزاری نیز تعاملات و پیوندهای زیادی وجود ندارد و در مواقعی موازی‌کاری در حوزه فناوری زیاد است.
این عضو هیات علمی دانشگاه تاکید کرد: اگر پیوندها و شبکه‌سازی‌ها وجود داشته باشد و حلقه وصل در میان مجموعه‌های آموزشی و مراکز رشد برقرار شود، هم‌افزایی و شناخت از یکدیگر میسر خواهد شد، از طرفی ریشه موازی‌کاری برچیده می‌شود که این امر برعهده مجموعه‌های اجرایی بوده و تحمیلی نیست.
وی مخاطب نوآوری و فناوری را دولت و شرکت‌های دولتی عنوان کرد و گفت: بخش خصوصی و مردمی باید مخاطب اصلی نوآوری و فناوری در برنامه توسعه کشور باشند زیرا شرکت‌های دولتی اسیر قوانین دولتی هستند و پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد در ذیل مجموعه‌های مردم‌نهاد قرار دارند.
بنیادیان فناوری و نوآوری را نیازمند تعاملات بین‌المللی دانست و متذکر شد: تعاملات در مجموعه‌های فناوری و نوآوری با شرکت‌های پیشرفته جهانی مناسب نیست، هرچه قدر تعاملات ما روزافزون باشد، پیشرفتی بیشتری را انتظار خواهیم داشت، شرکت‌های دانش‌بنیان علاوه بر رفع نیازهای داخل، می‌تواند با این تعاملات، صادرات کشور را افزایش دهند.
در ادامه تقی جاودانی، عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد با اشاره به اینکه شروع و شکل نظام آموزشی در کشور خوب بود اما امروز با فارغ‌التحصیلانی روبرو هستیم که مهارتی ندارند، اظهار کرد: در برهه‌ای از زمان نظام آموزشی از قبیل مدارس و دانشگاه‌ها به‌خوبی توسعه یافتند اما امروز این توسعه‌یافتگی به ضرر ما تمام می‌شود زیرا امروز بسیاری از نخبگان حوزه‌های علمی و فناوری راغب به ادامه تحصیل یا پا گذاشتن به عرصه‌های نوین نیستند.
وی با بیان اینکه تغییر در کشور به‌سختی اتفاق می‌افتد، ادامه داد: اصول و ساختارهایی که در نظام آموزشی تعریف کردهایم نیازمند تغییر و تحول بر حسب اقتضائات ملی و جهانی است اما به سختی می‌توانیم خود را با شرایط جهانی وفق دهیم. امروز آموزش در قالب سنتی در دنیا منسوخ شده است اما در کشور ما این تغییر محقق نشده و همین شیوه سنتی را ادامه می‌دهیم و امکان توسعه رشته‌های مجازی برایمان امکان‌پذیر نیست.
جاودانی رتبه شانزدهم ایران از حیث تولید علم را یادآور شد و گفت: پیداست که ما از حیث علمی جایگاه پایینی نداریم اما نکته مغفول ناظر بر مهارت‌آموزی است که رها کردهایم حال آنکه داشتن مهارت شرط توسعه‌یافتگی کشورهاست و نه داشتن علم. در دنیا از علم تعبیر به مدرک‌گرایی می‌شود و مهارت‌ها هستند که کشورها را می‌سازند.
معاون فناوری دانشگاه شهرکرد تصریح کرد: در دانشگاه‌های توسعه یافته شمار بالایی از دانشجویان از کشور ما هستند که به آنجا رفته و منشأ رشد و توسعه‌یافتگی علمی آن کشورها شده‌اند.
تخصص‌ها الزاماً از یک دوره دکتری استخراج نمی‌شود
جاودانی با تأکید بر ضرورت تکیه بر مهارت به جای علم در دانشگاه‌ها، توضیح داد: تخصص‌ها الزاماً از یک دوره دکتری استخراج نمی‌یابند بلکه چه بسا از یک دوره کوتاه‌مدت سطح پایین نیز بتوان تخصص‌ها را استخراج کرد.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد بیان کرد: زیرساخت‌های موجود درواقع قوانین و مقررات حاکم بر نظام آموزشی ما هستند که در این خصوص مشکل داریم و این ساختار به ما اجازه شکوفایی نمی‌دهد؛ دانش‌آموز ما زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد که معدلش ۲۰ باشد اما تجربه نشان می‌دهد افراد موفق در صنعت الزاماً در دوران مدرسه دانش‌آموزانی با معدل ۲۰ نبودند بلکه مسیرهایی را طی کرده‌اند که در این حوزه آنان را موفق‌تر و ثروتمندتر از افراد دانشگاه دیده کرده است.
جاودانی با ابراز تأسف از بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی با بالاترین درجات و مدرک‌های علمی، گفت: این افراد حتی در بخش خصوصی هم نمی‌توانند کاری برای خودشان پیدا کنند و اذعان دارند که مسیری را که طی کرده‌اند اشتباه بوده است. دنیا امروز مبتنی بر آی‌تی است حال آنکه کشور ما بیشترین بیکاران فارغ‌التحصیل آی‌تی را در دنیا دارد اما هیچ محصول جهانی برای ورود به فناوری اطلاعات نداریم.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد با تأکید بر ضرورت دگرگونی در نظام آموزشی که باید از ساحت قوانین حاکم آغاز شود، افزود: بزرگ‌ترین چالش ما این است که فارغ‌التحصیلان پرشمار ما از انجام کار تیمی عاجزند زیرا نظام آموزشی ما از بزرگ‌ترین سرمایه یعنی دانش‌آموزان ابتدایی و راهنمایی غافل است؛ در کشورهای پیشرفته، مدارس در این مقاطع بدون کتاب هستند و دانش‌آموزان ابتدایی تنها در معرض مهارت‌آموزی و کسب مهارت‌های تولید ثروت قرار می‌گیرند که لازمه این مهم، فراگیری انجام کارهای تیمی است.
سیستم آموزشی به جای تولید همکار، به تولید رقیب می‌پردازد
جاودانی ادامه داد: سیستم آموزشی ما به جای تولید همکار، به تولید رقیب می‌پردازد و فرزندان ما همواره در حال مقایسه با یکدیگر هستند؛ آینده شغلی این نیست که درس بخوانیم و دانشگاه برویم و کاری دست و پا کنیم، بلکه نگاه به آینده باید این باشد که امروز روحیه کار گروهی در من کودک و نوجوان نهادینه شود تا فردا بتوانم برای آبادانی کشورم با همسن و سالانم همکاری کنم، شکست و موفقیت آنان شکست و موفقیت من باشد و با هم کار کنیم.
وی کمبود نیروی تحصیل‌نکرده در کشور را به‌عنوان یک چالش جدی مورد اشاره قرار داد و گفت: حال آنکه شانس اشتغال دیپلمه‌ها در بسیاری موارد بیشتر از تحصیل‌کرده‌هاست؛ بزرگ‌ترین آفت نظام آموزشی ما مدرک‌گرایی است که در ساختار آموزشی کشور شکل گرفته حال آنکه نظام آموزشی مدرن، معطوف بر تیم‌سازی است.
عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد تأکید کرد: ما در حوزه تولید علم در رتبه ۱۶ قرار داریم و در حوزه نوآوری نیز رتبه ۶۲ جهان را داریم اما اینها شاخص‌هایی نیست که به آن ببالیم، ما در حوزه تولید ثروت ملی نیز رتبه ۱۱۲ را داریم یعنی علمی را تولید کردهایم که استفاده‌ای از آن نشده است، یعنی نظام آموزشی ما منتهی به ثروت‌آفرینی نشده است.
جاودانی ادامه داد: تا چند سال گذشته، فرد با مدرک کارشناسی ارشد هم می‌توانست موقعیت شغلی خوبی را برای خود دست و پا کند اما رشد بی‌رویه کمی در تولید مدرک باعث شد که امروز این وضعیت را شاهد باشیم و تحصیل‌کرده‌ها فقیر باشند.
عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد با تصریح اینکه خروجی نظام آموزشی باید به فناوری منتج شود، بیان کرد: تا ۱۰ سال قبل، افراد قوی وارد حوزه‌ها و رشته‌های فناوری می‌شدند، امروز اما افراد با بنیه علمی ضعیف پا به این عرصه می‌گذارند لذا خروجی پارک علم و فناوری ضعیف است.
جاودانی در پایان گفت: در حوزه فناوری نیازمند چرخه فناوری هستیم که نه از دانشگاه بلکه از فروش و تجارت آغاز می‌شود، ما در حوزه فرش و بادام و ... به‌علت ضعف در فروش پیشرفتی نکرده‌ایم لذا اگر بازرگان‌پروری و تاجرپروری نکنیم، در فناوری موفق نخواهیم شد زیرا فناور نیازمند فروش محصول است تا ورشکست نشود.
در ادامه عباس جعفری، عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد با بیان اینکه نظام تعلیم و تربیت در کشور ما منسجم و واحد نیست، گفت: به علت عدم انسجام و آزمون و خطا کردن به هر طریقی نتوانتستیم در نظام کلان تعلیم و تربیت به یک نقشه واحد دست یابیم.
عدم ترسیم آموزش کاربردی، در نظام آموزشی کشور
وی تصریح کرد: در خصوص جایگاه تولید علم در دانشگاه، دروس به نظری محض و تلفیقی از دروس نظری و عملی بسته به تفاوت هر رشته، تقسیم می‌شود مثلا در رشته مهندسی، دانشجویی که تعداد واحدهای تعریف شده را گذرانده باشد، در دروس عملی کاربردی و عملیاتی پرورش پیدا نمی‌کند هرچند که دروس عملی برای رشته او تعریف شده است.
جعفری در ادامه با بیان اینکه مقصد نهایی دانشجو، ورود به صنعت است، افزود: در رشته‌های علوم پزشکی، آموزش‌ها، کاربردی محور است اما در سایرها رشته‌ها چنین رویکردی وجود ندارد و این امر باعث عدم تربیت نیروهای عملیاتی از دل دانشگاه می‌شود.
عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد با اشاره به اینکه ساختار آموزشی برخی از کشورهای اروپایی به سمت تولید علم کاربردی است، بیان کرد: در برخی از کشورهای اروپایی نظام آموزشی، سه استاد برای دانشجویان تعریف کرده است؛ یک استاد در زمینه آموزش، استاد دیگر در زمینه پژوهش و در نهایت استاد حوزه صنعت و بازار که دانشجویان با این واسطه به سمت صنعت سوق داده می‌شوند.
تکثر دانشگاه‌ها و واحدهای آموزشی مساوی با خلق ثروت منفی
جعفری چالش نظام تعلیم و تربیت کنونی جامعه را تکثر واحدهای آموزشی عنوان کرد و افزود: تعداد بالای دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی زیان‌رسان و هزینه‌آفرین هستند و در تولید ثروت خلل ایجاد می‌کنند. نگاه اصلاحی از سوی وزارت علوم و تحقیقات بایستی وجود داشته باشد.
وی تاکید کرد: پایین بودن دستمزد و حقوق در نظام آموزشی چه در میان اساتید و چه در میان کارکنان و همچنین افت اعتبار پول ملی شده است نتوان از معدن علم، ثروتی را استخراج کرد و این فاصله فاحش یکی از دلایلش، اقتصاد تک محصولی و مبتنی بر نفت است که در طی سالیان آسیب‌زا بوده است.
عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد نگاه تعاملاتی و رویکرد دیپلماسی با غرب و شرق در پیشبرد اهداف توسعه فناوری حائز اهمیت قلمداد کرد و گفت: متاسفانه در این حوزه عملکرد قابل قبولی نداشتیم و دستخوش ضعف قرار گرفته‌ایم با وجود اینکه ایران، به لحاظ موقعیت ژئوپلیتیکی و منابع طبیعی در وضعیت خوبی قرار دارد و نیاز مبرم است برای خروج خود از فضای سربسته تحریم، با کشورهای همسایه تعاملاتی داشته باشد.
جعفری بیان کرد: چهارمحال و بختیاری در نقشه آمایش سرزمینی، یک درصد پهنه جغرافیایی و ۱۰درصد منابع آبی کشور را به خود اختصاص داده است. برای ایجاد فناوری کارا نیاز است که همکاری مراکز آموزشی با سه نهادِ وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی و وزرات نفت افزایش یابد تا در خلق ثروت بتوانیم استان را در مسیر توسعه فناوری قرار دهیم و همچنین نیاز است که با سازمان‌های مردم نهاد در راستای این هدف مهم همکاری متقابل انجام شود.
همچنین سعید یزدانی‌راد، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با تاکید بر اینکه توسعه یک کشور، بر پایه رشد علم و فناوری است، اظهار کرد: یکی از مشکلات اساسی کشور نحوه استفاده از علم و فناوری و بهره‌گیری از جامعه نخبگانی است، متاسفانه گاهی در کشورمان از منظر تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی در حوزه فناوری معکوس عمل می‌کنیم؛ برخی مواقع به جای اینکه تصمیم‌های کلان توسط افراد باسوادی انجام شود این کار به اشخاصی سپرده می‌شود که به معنای واقعی از علم بی‌بهره‌اند و ناپختگی تصمیمات ابلاغی از سوی آن‌ها روشن و مبرهن است.
این مدرس دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد تعداد مراکز زیرساختی در حوزه فناوری را نامتناسب خواند و توضیح داد: متاسفانه بسیاری از فعالیت‌ها به سمت کار نمایشی پیش رفته است، مراکز رشد باید به طور تجمیعی فعالیت خود را انجام دهند تا رقابت سالم پدیدار شود.
یزدانی‌راد افزود: متاسفانه فضای گسترده اقداماتی برای قشر نخبگانی فراهم نیست و کسانی که عضو هیات علمی هستند بدین معنا نیست که حتما نخبه باشند کما اینکه رکورد علمی در میان بعضی از هیات‌های علمی دانشگاه وجود دارد که خوشبختانه در زمینه برخورد با این معضل ورود و برنامه‌ریزی داشته‌ایم.
برنامه‌ریزی کلان در سه بخش مدیریتی، فرهنگ‌سازی و تربیتی
سرپرست مرکز رشد فناوری سلامت در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با بیان اینکه در طی ۱۰سال گذشته شتابزدگی و عدم برنامه‌ریزی درحوزه دانش‌بنیان و فناوری باعث شده است که این حوزه به دست فراموشی سپرده شود، بیان کرد: در طی سالیان گذشته نگاه بلندمدت توأم با برنامه‌ریزی وجود نداشت و بعد ازآن در برخورد با تحریم و پسا تحریم با وجود شعارهای سال از سوی مقام معظم رهبری، به علت نبود برنامه‌ریزی کلان این حوزه به فراموشی سپرده شد ولی اخیرا مورد توجه قرار گرفته است.
یزدانی‌راد تاکید کرد: رشد فناوری نیازمند برنامه‌ریزی و نگاه بلندمدت در حوزه‌های مدیریتی، فرهنگ‌سازی و تربیت دانش‌آموزان در معرفت‌افزایی به این حوزه است و برنامه‌ریزی باید به سمت رفع نیازهای بومی هر منطقه برود، لذا نگاه چندبعدی در مقوله فناوری باید مورد توجه قرار گیرد.
وی در ادامه به ارائه راهکارهای اساسی در حوزه رشد فناوری پرداخت و اظهار کرد: سیاست‌های ابلاغی از سوی وزارتخانه باید برای همه دانشگاه‌ها به طور یکسان باشد نه اینکه فقط در انحصار دانشگاه‌های بزرگ قرار گیرد و گاه دیده می‌شود که هیات علمی دانشگاه، سواد فعالیت در حیطه بازار را ندارد.
یزدانی‌راد تاکید کرد: اگر فضای رقابتی و علم به بازار وجود داشته باشد و اساتید با بازار ارتباط برقرار کنند، موفقیت حاصل خواهد شد.
این مدرس دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد استمرار واحدهای تحقیق و توسعه در صنایع و مراکز رشد در دانشگاه را یکی از راه‌حل‌های رونق حوزه فناوری دانست و گفت: از طریق ارتباط با اساتید حوزه بازار می‌توان تجهیزات آزمایشگاهی با زیرساخت علمی خوب فراهم کرد ولی نگاه تجاری وجود ندارد. ایجاد علائم تجاری (برندینگ ) قوی در کلان‌شهرها، شهرهای کوچک را در این رقابت محو و نابود کرده است.
وی خاطرنشان کرد: در حوزه‌های مختلف فعالیت‌ها تحت یک برچسب سامان‌دهی می‌شوند و از هر واحد فناوری خواسته نمی‌شود که علامت تجاری داشته باشد، بهترین راه حل، فعالیت مشترک با صنایع است و وجود برندینگ فعال و قوی برای این است که همه مشاغل کوچک و بزرگ تحت این برند شروع به فعالیت و فروش کنند.
یزدانی‌راد در ادامه افزود: باید به شرکت‌های دانش‌بنیان و فناوی در حوزه تجاری‌سازی و فروش محصول کمک کرد و نه وضع قوانین دست‌وپاگیر حمایتی.
سرپرست مرکز رشد فناوری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با بیان اینکه حمایت‌های مالی باید یکپارچه‌سازی شود، گفت: حمایت‌ها به صورت واحد و منسجم نیست به گونه‌ای که در دست نهادهای مختلف پراکنده شده است و عملا نمی‌توانند حمایت کافی انجام دهند، که می‌طلبد برنامه‌ریزی‌ها و جلسات با خروجی در استان در حوزه فناوری بین دانشگاه‌های مختلف برای یکپارچه‌سازی فعالیت‌ها انجام شود.
وی ایجاد بانک اطلاعاتی از متخصصان استان، برگزاری رویدادها و استارتاپ‌ها، تشکیل گروه مشاوران فناوری در استان و تیم‌های همکاری میان دانشگاه‌ها و صنعت را از جمله راهکارهای برطرف کردن ضعف‌های توسعه حوزه فناوری برشمرد.
ورود به های- تِک راهکار پیشرفت حوزه فناوری
یزدانی‌راد در ادامه بیان کرد: لازم است شبکه واحد صنایع برای تولید کلان محصولات به خصوص در حوزه سلامت که مورد غفلت واقع شده است باید ایجاد شود. همچنین در حوزه‌های علوم مختلف باید ورود جدی در صنایع های-تِک پیدا کنیم، عارضه‌یابی های صنعتی با نگاه کلان و به شکل تیمی انجام شود، ترجمه دانش و تبدیل مقالات به فناوری صورت گیرد و از شتابزدگی در چاپ مقالات جلوگیری شود.
سرپرست مرکز رشد فناوری سلامت در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در پایان خاطرنشان کرد: مرکز رشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با هدف تقویت زیرساخت‌های خود قصد دارد که یک آزمایشگاه تخصصی احداث و خط تولید نیمه صنعتی اشتراکی را در آینده نزدیک به بهره‌برداری برساند.
انتهای پیام