به گزارش ایسنا، کلودیو مونته‌وردی (۱۶۴۳ـ۱۵۶۷) تنها آهنگساز از قرن ۱۷ میلادی است که آثارش همچنان به طور منظم اجرا می‌شود.

اگرچه که موسیقی او سبک موسیقی رنسانس را پایان بخشید ولی آثار او مانند «ارفئو» Orfeo و «تاج‌گذاری پوپایا» L'incoronazione di Poppea امروزه هنوز هم به عنوان معیار برای ساخته‌های اپرا مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ آثاری که طی سال‌ها بارها توسط آهنگسازان و نوازندگان معاصر بازسازی شده‌اند.

زندگی خانوادگی

پدر مونته‌وردی شیمیدان و در عین حال جراحی مجرب بود و همین امر احتمالا علت پیشگام بودن او در موسیقی را توجیه می‌کند.

این آهنگساز بزرگ ایتالیایی در سال ۱۵۶۷ در کرمونا متولد شد و تک فرزند بود. او در سنین پایین آموزش موسیقی را از Marc’Antonio Ingegneri، استاد موسیقی کلیسای جامع محل تولدش فرا گرفت و زمانی که ۱۵ سال داشت نخستین اثر خود را آهنگسازی کرد.

نقدهای زیادی دریافت می‌کرد

مونته‌وردی به صورت مداوم توسط آهنگسازان هم‌دوره‌ای خود مورد نقد قرار می‌گرفت. با این حال او بیش از هر چیزی از حمله‌های Giovanni Maria Artusi، نظریه‌پرداز محافظه‌کار موسیقی رنج می‌برد. این منتقد موسیقی زبان هارمونی بی‌نظیر مونته‌وردی را در بسیاری از آثار او از جمله هارمونی‌های کتاب چهارم مادریگال‌ها (مونته‌وردی ۹ کتاب در باب مادریگال منتشر کرد) مورد نقد قرار داد.

مونته‌وردی در واکنش به نقدهای جیووانی ماریا آرتوسی، در پیشگفتار اثر بعدی خود؛ کتاب پنجم مادریگال‌ها به جیووانی ماریا آرتوسی Giovanni Maria Artusi توضیح داد که آنچه این منتقد به صورت عمومی از آن سخن گفته به سادگی یک طرز تفکر جدید بوده است.

او پدر موسیقی اپرا بود

مونته‌وردی کسی بود که اپرا را از چیزی که تنها برای خانواده سلطنتی و اشراف‌زادگان اجرا می‌شد به هنری که برای عموم هم اجرا شود، تبدیل کرد.

در زمان او، موسیقی پیچیده رنسانس با ردیف‌های آوازی چندوجهی‌اش رایج بود. اگرچه که آهنگسازان و نوازندگان مشتاق بودند که آن را برای چیزی جدید کنار بگذارند که به موجب آن یک خواننده با آکوردها و سازهای حمایتی همراه شود.    

در اینجا بود که «اپرا» متولد شد. پیش از اینکه برای اولین بار به صورت عمومی اجرا شود، مونته‌وردی و رفقای هنرمندش در خانواده‌های اشرافی ملاقات می‌کردند تا درباره نحوه خلق درام‌های موسیقی بحث کنند. بنابراین مونته‌وردی راه را برای تکامل اپرا هموار کرد. مدتی بعد او اثر Orfeo را تولید کرد.

مونته‌وردی گمشده کار می‌کند

مونته‌وردی خیلی زود متوجه شد که اگر می‌خواهد «اپرا» به عنوان سبکی جدید موفق شود باید یک ساختار موسیقی فراگیر داشته باشد که از جریان دراماتیک حمایت کند. این امر توضیح می‌دهد که چرا اثر موفقیتی بزرگ بود. البته مونته‌وردی ۱۲ اپرا خلق کرد که به نظر می‌رسد گم شده‌اند. تنها قطعاتی که از آثار او باقی مانده و می‌توانند اجراهای کاملی را خلق کنند، Il Ritorno d’Ulisse in Patria (۱۶۴۰) و L’Incoronazione di Poppea هستند که در سال ۱۶۴۲ درست پیش از درگذشت او خلق شدند. هر دوی این آثار زمانی که خانه اپرای ونیز در سال ۱۶۳۷ بازگشایی شد، اجرا شدند.

کلودیو و کلودیا

در سال ۱۵۹۹ مونته‌وردی با همسرش Claudia Cattaneo که یک خواننده دربار بود، ازدواج کرد. آنها سه فرزند داشتند که یکی از آنها در نوزادی مرد. چند هفته بعد از اینکه Orfeo برای اولین بار خلق شد، همسرش پس از چندین سال بیماری درگذشت. مونته‌وردی پس از مرگ همسرش، دچار افسردگی طولانی شد، اما زمانی که از او خواسته شد اپرایی برای ازدواج Francesco Gonzaga با Margaret of Savoy بسازد، دوباره به دنیای موسیقی بازگشت.

کلیسای سنت مارک در ونیز را تغییر داد

در دوران او، انتصاب به عنوان مدیر کلیسای سنت مارک در ونیز یک افتخار بود. این کلیسا سال‌ها توسط استادان ناکارآمد اداره می‌شد تا اینکه در سال ۱۶۱۳ مسئولان مونته‌وردی را متقاعد کردند تا مسئولیت بخش موسیقی را برعهده بگیرد.

طی مدت زمانی کوتاه، مونته‌وردی سیستم کلیسای سنت مارک را به طور کامل تغییر داد. نوازندگان و خوانندگانی را استخدام کرد که به خوبی آموزش دیده بودند، کتابخانه را انبارگردانی کرد و فضایی تدارک دید تا رپرتوارهای جهانی و آثار جدید در کنار هم قرار بگیرند. او عنوان کارگردانی را برای ۳۰ سال حفظ کرد.

مادریگال‌

مادریگال‌، گونه مهم موسیقی و آواز غیرمذهبی دوره رنسانس است که پیدایش آن به حدود ۱۵۲۰ میلادی باز می‌گردد. این گونه در دوره رنسانس محبوب بود ولی برخلاف اپرا که برای یک صدا طراحی شده بود، مادریگال‌ برای چندین تکخوان طراحی شده بود. مونته‌وردی ۹ کتاب مادریگال را خلق کرد که دستاوردهای همه استادان اواخر دوره رنسانس را تثبیت کرد. با این حال، راه را برای ایجاد زیبایی شناسی جدید در موسیقی باروک هموار کرد.

موسیقی کلیسا

جدا از اپرا و مادریگال، او به خاطر مجموعه موسیقی مقدسش نیز شهرت دارد. او به خاطر مجموعه آثار خیره‌کننده‌اش که بین سال‌های ۱۶۴۰ تا ۱۶۴۱ در ونیز منتشر شد، به یاد می‌آید.

کشیش شد

مونته‌وردی با وجود حواس‌پرتی‌های موسیقایی اطرافش نتوانست پس از مرگ همسرش از نظر عاطفی بهبود یابد. در سال ۱۶۳۲ وارد دوره کشیشی خود شد و برخی از بهترین موسیقی‌های مقدس را برای کلیسای کاتولیک روم ساخت.

موسیقی او امروز همچنان اجرا می‌شود

امروزه همانطور که در قرن ۱۷ به مونته‌وردی احترام گذاشته می‌شد، مورد احترام است. نسخه‌های دراماتیزه‌شده کامل چهارمین کتاب مادریگال‌ (۱۶۰۳) به طور منظم توسط گروه‌های موسیقی در سراسر جهان برای مخاطبان اجرا می‌شود. Orfeo که اپرای اصلی به شمار می‌رود، به شهرت خیره‌کننده‌ای دست یافته است، در حالی که اثر زیبا و مرموز Vespers (۱۶۱۰) هنوز در کلاس‌های درس تدریس می‌شود.

انتهای پیام