با توجه به افزایش واحدهای تولیدی و صنعتی در استان قم که یکی از عوامل آن را می‌توان ممنوعیت استقرار صنایع در فاصله ۱۰۰ کیلومتری تهران دانست، نیاز به نیروی کار در قم قابل مشاهده شده است ولی رغبتی از سوی کارگران برای حضور در کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی برای پوشش این تقاضا وجود ندارد. نداشتن امنیت شغلی، سختی کار، نرسیدن به دانش فنی لازم پس از گذراندن چندین سال کار در کارخانه، کافی نبودن حقوق و از همه مهمتر روی کار آمدن برخی مشاغل اینترنتی با درآمد بیشتر، از مهمترین دلایل کارگران و مسئولان استانی برای این بی‌رغبتی به کار عنوان می‌شود.