بدون شک شنیدن نام کاروانسرا ذهن هر شخصی را به گذشته‌های دور می‌برد. کاروانسراها در گذشته محل اسکان و استراحت کاروان‌ها و مسافران بوده است. اکثر این کاروانسراها در نقاط مشخصی از مسیرهای اصلی ساخته می‌شدند. هر چه مساحت کاروانسرا بزرگتر می‌شد یعنی تردد در آن مسیر بیشتر بوده است. برخی از این کاروانسراها در نزدیکی شهرها یا روستاها به جا مانده که مرمت و بازسازی شده‌اند و برخی دیگر از یادها فراموش شده و طی صدها سال از بین رفته یا در حال از بین رفتن هستند. کاروانسرای آب سرد و گرم در فاصله ۱۱۰ کیلومتری جنوب دیهوک در استان خراسان جنوبی و فاصله ۱۰۰ کیلومتری شمال روستای نای بند واقع شده است و از نمونه‌های فراموش شده تاریخ کهن سرزمین ایران است. کاروانسرای آب سرد و گرم به گفته کارشناسان میراث فرهنگی احتمالا مربوط به دوره صفویه است و به دلیل موقعیت بسیار دور از مسیرها و جاده‌های اصلی به دست فراموشی سپرده شده و طی گذشت سال‌ها در حال تخریب است. علت نامگذاری این کاروانسرا وجود چشمه‌های آب سرد و گرم در کنار آن است. چشمه‌هایی که بعد از گذشت قرنها همچنان میجوشد و دشت‌های اطراف خود را تا کیلومترها سیراب می‌کند. گذشتگان ما این کاروانسرای زیبا را در دل کویر و بیابان‌های مرکزی ایران، کنار چشمه‌های فراوان بنا کردند که مسافران خسته از راه مدتی را در آن به استراحت بپردازند.