به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی الیوم در تحلیلی نوشت: «تمام حملات رژیم صهیونیستی که در پاسخ به این موشک‌ها انجام شد و جنوب لبنان و نوار غزه را هدف قرار داد، حتی یک گنجشک را هم زخمی نکرد و همه موشک‌ها و راکت‌هایش به عمد به مزارع کشاورزی یا مناطق خالی اصابت کرد، زیرا بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم که این دستورات را پس از تشدید تنش صادر کرد به خوبی می‌داند که شهادت یک لبنانی یا یک فلسطینی درها و پنجره‌های جهنم را به روی او می‌گشاید، زیرا تصمیم برای پاسخ به «تجاوزات» رژیم صهیونیستی و انتقام خون شهدا در سوریه و داخل ایران و پیروزی محافظان مسجد الاقصی گرفته شده بود.
شاید آویگدور لیبرمن، وزیر پیشین جنگ رژیم صهیونیستی در توصیف نبرد ۳۶ ساعت گذشته دقیق‌تر بود. وی سرزنش‌کنان گفت: «پاسخ اسرائیل به موشک‌های لبنان و غزه یک شوخی خنده‌دار بود و بازدارندگی در مقابل حزب‌الله کاملا از بین رفته و اسرائیل با فروپاشی داخلی و انزوای خارجی مواجه است و دیگر قدرت بازدارندگی ندارد.»
این آرامش حاکم به دلیل حادثه غافلگیرکننده و تکان دهنده‌ای است که دولت نتانیاهو و "شاهین‌هایش" از امثال ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و بتسلئیل اسموتریچ، وزیر دارایی انتظار آن را نداشتند و می‌توان برجسته‌ترین فصل‌ها و حقایق جدید آن را در موارد زیر خلاصه کرد:
اول اینکه حزب الله بدون شلیک حتی یک موشک این جنگ را برد و دور اول آن را به «نوجوانان» واگذاشت. حزب الله قدرت جنگی، موشک‌ها و پهپادهای پیشرفته خود را برای جنگ بزرگتری که احتمالاً بسیار نزدیک باشد، حفظ کرد.
دوم گشوده شدن جبهه لبنان برای اولین بار از جنگ ۲۰۰۶ و شلیک موشک‌های کاتیوشا و گراد به شهرک‌های رژیم صهیونیستی در منطقه الجلیل اشغالی تأکیدی بر یکپارچه بودن جبهه‌ها و یکپارچه بودن موشک‌ها و از بین رفتن تمام نگرانی‌ها و موانعی است که مانع فعال کردن این جبهه می‌شود. کسانی که این مسؤولیت را برعهده خواهند داشت کسانی نیستند که موشک‌ها را شلیک کردند بلکه کسانی هستند که ملت لبنان را گرسنه کرده و پول‌ها و گاز و نفتش را غارت کردند. تصمیم جنگ در دست نتانیاهو یا رژیم صهیونیستی نیست بلکه در دست مقاومت است. حرمت مسجد الاقصی یک صاعقه انفجاری است.
سوم اینکه سامانه‌های گنبد آهنین که مایه افتخار صنعت نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا است در رهگیری تمام موشک‌ها چه از جنوب لبنان و چه از جنوب فلسطین شکست سختی خوردند و بیش از ۳۰ مورد از ۷۰ موشک به اهداف خود اصابت کردند. این مساله موجب نابودی وجهه و بازار این سامانه و از بین رفتن مشتریان احتمالی آن به ویژه در منطقه خلیج فارس و اوکراین می‌شود.
چهارم بیشتر اکاذیب بنیامین نتانیاهو و ائتلاف فاشیست آن که در سایه وعده‌هایش برای تقویت قدرت این رژیم و تحقق امنیت برای شهرک نشینان به قدرت رسید و به دنبال افزایش عملیات‌های شهادت طلبانه گردان‌های مقاومت و وحشت شهرک‌نشینان در عید پسح یهودیان و قبل از تکمیل صد روز از عمر دولت نتانیاهو، برملا شد.
پنجم برای اولین بار هیچ طرف فلسطینی و لبنانی مسؤولیت شلیک موشک‌ها از دو جبهه لبنان و نوار غزه را برعهده نگرفت. این مساله استراتژی جدیدی را منعکس می‌کند که عنوان آن اتاق عملیات نظامی یکپارچه در شمال و جنوب و پیشبرد دستاوردهای رسانه‌ای است.
حزب الله، پدر معنوی مقاومت چه در لبنان و چه فلسطین این جنگ را با زیرکی و از پشت پرده اداره کرد. اسرائیلی‌ها به خوبی این حقیقت را می‌دانند؛ اما برای ممانعت از رویارویی با این حزب آن را انکار می‌کنند. محال است که یک گلوله یا یک موشک از جنوب لبنان بدون موافقت حزب الله یا دستیابی به چراغ سبز حزب الله شلیک شود.
نتانیاهویی که به نابودی ایران به تنهایی و بدون حمایت آمریکا در طول شش دوره نخست وزیری خود تهدید کرده، خواهان جنگ با حزب الله نیست و این نشان دهنده خواری و ذلت رژیم صهیونیستی است.
ما به خوبی می‌دانیم که جنگ هنوز پایان نیافته است و درگیری‌های روزهای پنج‌شنبه و جمعه گذشته فصل اول آن بود. چه بسا آتش درگیری بزرگتری شعله ور شود چراکه شهرک‌نشینان آماده یورش به مسجد الاقصی هستند و در هر صورت موشک‌ها و پهپادها آماده شلیک و مقاومت در بالاترین حالت آماده باش خود است.
روز جمعه نتانیاهو و حزبش با سه سیلی یا مشت‌های نیمه کشنده از خواب برخاستند. اول عملیات شهادت طلبانه در غور اردن که منجر به کشته شدن سه شهرک نشین شد. دوم عملیات زیرگیری در مرکز تل‌آویو که منجر به کشته شدن یک توریست و زخمی شدن هفت تن دیگر شد. سوم تیراندازی به خودروی شهرک‌نشینان در شمال کرانه باختری بود. این سه عملیات تنها در یک روز اتفاق افتاد و معلوم نیست که در روزهای آینده نتانیاهو چه سیلی‌های دیگری بخورد.
نتانیاهو سربازان ذخیره خود را در راستای تلاش برای تقویت قدرت بازدارندگی و توقف فروپاشی و اطمینان دادن به شهرک‌نشینانی که در رعب و وحشت به سر می‌برند، فرا خواند؛ اما این یک تلاش ناکام و عرض اندام پوچ و توخالی و پیامی شکست خورده است که هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت به ویژه اگر این پیام خطاب به گروه‌های مقاومت باشد. نتانیاهو حتی اگر تمام نیروهای ذخیره جهان و ارتش‌هایشان را فرا بخواند هرگز نمی‌تواند مقاومت را شکست دهد بلکه این مقاومت است که نتانیاهو را شکست خواهد داد.»
انتهای پیام